51 Miljoen vluchtelingen

51 miljoen vluchtelingen op aarde, mensen zonder basis van bestaan, op de vlucht geslagen voor oorlog en (politiek) geweld. Voor dit werelds probleem; zou de oplossing in de tegenpool gezocht worden; geweldsloosheid oftewel Vrede.

Vrede is echter niet iets wat mensen buiten zichzelf gaan vinden net zo min als geweldloosheid. Zolang als mensen ‘verandering’ buiten zichzelf leggen gebeurt er helemaal niets óf dat wat zij niet willen, wordt groter én gewelddadiger, tot dat mensen gaan ‘Zien’.

Vrede is ‘een gevolg’, het is een staat van bewustzijn die mensen kunnen bereiken wanneer zij zich ontwikkelen naar de meer verfijndere niveaus in zichzelf. Een niveau van ontwikkeling dat toewijding, vertrouwen, geduld, liefdevolle aandacht en moed vraagt van het individu.

Het gros van de wereld bevolking zit daar niet, zij leeft vooral vanuit de eerste 3 niveaus van menselijk bewustzijn; de niveaus die gelijk opgaan met de niveaus van de menselijke evolutie op aarde; het 1e niveau van bestaansrecht; het 2e niveau van onbewuste emoties; en het 3e niveau van macht en onmacht. Dit betekent (over)leven in dualiteit.

De mensheid lijkt zichzelf in een soort van spagaat te houden, aan de ene kant de 51 miljoen vluchtelingen zonder basis van bestaan, deel uitmakend  van 1,2 miljard mensen die onder de armoede grens leven. In de andere pool een groep mensen badend in exceptionele rijkdom. Op het eerste gezicht lijkt het er op dat zij beter af zijn. Echter ook deze groep leeft grossomodo vanuit de eerste drie niveaus van bewustzijn;
1. overleven, angst om van hun bezittingen te worden beroofd, welvaart ziekten etc..  ;
2. de emotie van een onbevredigende zucht naar meer..
3. het verdedigen van de macht.
Simpel gezegd leeft deze groep de andere kant van dezelfde medaille, het ziet er alleen anders uit waardoor het niet als zodanig wordt (h)erkend.

Vrede, om daar op terug te komen, is een innerlijke staat van bewustzijn, voorbij angst en emotionele strijd, voorbij de dualiteit van arm versus rijk, macht versus onmacht, slachtoffers versus daders….

De ervaring van vrede, is een innerlijke weg, een smal pad vol wonderbaarlijk en eindeloos leven. Een beleving van onvoorwaardelijke liefde.

Massa’s mensen lijken hier naar te verlangen, toch lijken er maar weinig mensen voldoende liefde voor zichzelf te hebben, om dit pad te gaan?

Wanneer je hoopt of wacht op ‘een wereld’, ‘een leger’, ‘een Europa’, ‘een politiek’ of  ‘een familie’ die dit aan jou deur zal brengen, houd je jezelf voor de gek. ‘De wereld’ zit daar niet. Je kunt hier alleen zélf voor kiezen.

Het gebrek aan Vrede in de wereld is simpelweg een gebrek aan waarlijke liefde (onvoorwaardelijke liefde) voor de mens zelf.

x Celeste