De weg van niets naar nergens, afl 2

De weg van niets naar nergens, afl 2
Schotland

De zon staat strak aan de blauwe hemel. Waarbij de zweetdruppels parelen over de gezichten van de mediterende managers. Bovendien leven de muggen zich uit op hun kale hoofden. Maar dapper houden ze hun ogen dicht. Ondertussen bestudeert Caoimhe de patronen van hun energie. Ze ziet hoe de mannen zich verbijten. Hoe hun aandacht afdwaalt naar gevaarlijke relaties, oude angsten en verloren hoop.

Telepathisch geeft ze haar volgende opdracht: Nu richt je je aandacht op het grootste geheim in je leven. Dus word je bewust hoe de eerste modus een uitwerking heeft op je hele systeem. Dan staat ze op en geeft een van de mannen een tik met haar stok. Je zat niet in je lijf, meneer de afdelingschef. Bij meerdere mannen beginnen tranen over hun wangen te stromen.

Athene

12.30, Thanasis loopt in zijn pauze door een buitenwijk in Athene. Hij is niet naar huis gegaan, hij voelt dat hij de grenzen van zijn geduld heeft bereikt. De hopeloosheid van zijn werk, de hopeloosheid van de schuldencrises en de hopeloosheid van Griekenland hebben hem in de greep. De nevel van zijn whiskey, doet daar graag nog een schepje bovenop.

Hij zwerft over de keien en botst tegen een groep jonge demonstranten. Hij kijkt recht in de bijna zwarte ogen van Larissa. Een jonge studente sociologie, die weet waar ze voor staat. Ze vraagt zijn naam. Het lijkt erop dat je klaar bent voor verandering, zegt ze op een vriendelijke toon. Thanasis ademhaling stokt, het angstzweet breekt hem uit en hij zet het op een lopen.

Basel

Op de bank van niemandsland, onderbouwt Orell zijn argumenten om de focus op de eerste modus, niet langer vast te houden dan nodig is. Het lijkt erop dat de mensen zich steeds bewuster worden, dat hier geen oplossingen voor hun problemen te vinden zijn. Het heeft zijn nut gehad, het is tjid voor de volgende stap, zo spreekt hij de zaal toe.

Geduld meester Orell, zo klinkt het van achter hem. Wat 3000 jaar heeft gewerkt, kan niet in drie weken worden veranderd. We liggen op schema. Zodra we het teken krijgen, stellen we de volgende fase in werking. Er klinkt applaus vanuit de zaal. Knap gedaan Orell, hoort hij Chaya van achter de gordijnen fluisteren.