Het epifyse chakra en het kapperstheater

Beste lezer

In dit artikel neem ik je mee op ontdekkingsreis in de wereld van de chakra’s. Voor sommigen is de wereld van Chakra’s een meer bekend domein, voor anderen is het een vaag begrip. Laat me je even mee terug nemen in de tijd.

Toen ik 20 jaar geleden als begeleider begon en ik het woord chakra noemde, werd ik vreemd aan gekeken. Het merendeel van mijn (toen vooral mannelijke) klanten had daar nog nooit van gehoord.

Bij de kleine groep die het begrip wel kende trad er vaak een soort allergische reactie op. Het aantal mensen dat hier überhaupt van had gehoord, was op één hand te tellen. Dat was in het begin best lastig. Want de Chakra’s van de mens spelen een grote rol het begrijpen van het menselijk gedrag. Misschien wel voor 25%, dus ik had ze wel nodig in mijn verhaal.

Of het uit de reactie van mijn klanten kwam, of van iets diep in mijn onderbewustzijn, dat weet ik niet meer precies. Maar het nodigde me wel uit om te onderzoeken waar deze reactie vandaan kwam.

Gaandeweg de jaren kwam ik tot het inzicht dat in onze Westerse maatschappij het begrip chakra een nogal vrouwelijke klank heeft. Daardoor werd het in de spirituele wereld ook vaak meer door vrouwen dan door mannen gebruikt. Doordat vrouwen van nature gemakkelijker met dingen kunnen zijn, werden de chakra’s door hen vaak als een op zichzelf staand iets uitgelegd.

Dat maakte het begrip chakra voor mannen lastig toegankelijk. Immers, met iets wat ‘is’ kun je niet iets doen. Je kunt er ook geen kritiek op hebben. Dus wat heb je er dan aan, zou de gemiddelde man je vragen? 

Het daagde mij uit om het fenomeen chakra’s als onderdeel te gaan zien van een groter geheel. Door het leggen van de verbanden met de fijnstoffelijke lichamen, de onderlinge relaties en de wereld van de ziel kregen ze een steeds duidelijkere rol in het begrijpen van menselijk gedrag.

En daar kon het mannelijk deel van mijn publiek wel iets mee. Het leverde me zelfs een tijdje de bijnaam Sjakie Chakra op.

Wat het geheel nog lastiger maakte is dat door de snelle ontwikkeling van de mensheid in de afgelopen vijfenzeventig jaar, er een enorme verschuiving optrad in de werking van de chakra’s. Misschien wel duizenden jaren lang was de mens gewend aan een wereld van zeven chakra’s. Kwamen daar in een sneltrein vaart zomaar zes chakra’s bij.

Niet dat er zomaar zes chakra’s spontaan in ons energetische systeem geboren werden. Neen, die zaten daar al lang. Maar door de snelle maatschappelijke ontwikkeling, kwamen ze binnen ons bereik.

Je zou het kunnen vergelijken met het beklimmen van een berg. Waar prachtige kristallen al lang op ons lagen te wachten, maar we konden nog niet hoog genoeg klimmen, om ze al te kunnen gebruiken.

Die snelle ontwikkeling van zeven naar dertien, gecombineerd met de toch al moeizaam communicerende mensheid, maakt de wereld van chakra’s vaak tot één grote chaos. Wie er niet bekend mee is zal nu denken, ‘wat niet weet wat niet deert’. Wat maakt dat uit…

Nou laat je verbazen. Enige kennis op dit gebied zou wel eens veel helderheid kunnen geven, in de krankzinnigheid van de wereld waarin we vandaag lijken te leven.

Want wees nou eerlijk:  ga je echt vanavond je haar laten knippen in een theater? Wanneer ik je een aantal jaren geleden gevraagd had, wat je van dat idee zou vinden, had je waarschijnlijk gezegd dat je me al gewaarschuwd had voor de wereld van de chakra’s…

Wellicht vraag je je nu af wat chakra’s en je haar laten knippen in een theatervoorstelling met elkaar te maken hebben. Daarvoor zoem ik wat dieper in op een van de dertien chakra’s.

Vandaag kies ik daarbij voor het tiende chakra. Waarom die? Omdat deze goed past bij deze tijd van het jaar en de basis is van de realm van de wolven, waar we het deze maand over hebben.

Het tiende chakra heet het ‘epifyse chakra’, ook wel de pijnappel klier. De pijnappelklier bevindt zich in het centrum van de hersenen.

Even kijken wat Wikipedia hierover zegt:

De pijnappelklier of epifyse is een endocriene klier in de hersenen. De epifyse bevindt zich onder de hersenbalk en aan de bovenkant van de derde ventrikel. Als orgaan heeft het zich bij “hogere” gewervelde dieren (zoogdieren) ontwikkeld uit het zogeheten derde oog, kruinoog of organum pineale, zoals bij vissen, amfibieën, reptielen en vogels.

Bij deze dieren is het in de eerste plaats een lichtgevoelig orgaan. Bij kinderen is de epifyse goed ontwikkeld, maar na de puberteit wordt hij kleiner, en bij oudere mensen is de klier vaak verkalkt en niet meer functioneel.

De epifyse produceert het hormoon melatonine. Melatonine speelt een rol in het dag/nacht ritme van de mens. En mogelijk remt het de ontwikkeling van de geslachtsklieren tot de puberteit begint.

In oosterse filosofieën wordt de epifyse beschouwd als de zetel van de ziel. De 16^e -eeuwse Franse filosoof Descartes besteedde veel tijd aan studie van de pijnappelklier en ging ervan uit dat de pijnappelklier de centrale plaats was voor interactie tussen lichaam en ziel en noemde de pijnappelklier de ‘zetel van de ziel’.

Bij elkaar genomen is dat niet zo heel veel informatie, al noemt het wel een aantal essentiële dingen.

Het epifyse chakra hoort in elk geval bij het rijtje van ‘nieuwe’ chakra’s van de mens. Zoals in de tekst hierboven mooi  is omschreven, stelt het als een soort kruinoog de mens in staat omhoog te kijken. Wat dat praktisch betekent? 

We kunnen er als het ware mee omhoog kijken in de ‘onzichtbare’ wereld.

Valt daar behalve verre sterren en zwart dan wat te zien?
Nou laat je verbazen, het zit er vol met allerlei energetische vormen die ergens een belang hebben, bij wat hier beneden op Aarde allemaal gebeurt.

Je zou het epifyse chakra ook wel kunnen omschrijven als een orgaan waarmee je kunt communiceren met de onzichtbare wereld boven je. Vanuit een spiritueel perspectief interessant, er worden boeken over vol geschreven. Maar nu even terug naar hier beneden op Aarde en de kappers in het theater.

Denk even terug aan je kindertijd. Op dat moment waren er een vader en een moeder, die qua ontwikkeling boven jou stonden. Niet alleen fysiek, ook qua levenservaring stonden ze hoger op de ladder dan jij, als ukkie. Het epifyse chakra is een soort orgaan waarmee je letterlijk mee omhoog kon communiceren. Dat was op dat moment heel noodzakelijk voor je eigen overleven.

Je ging daarna naar school, met leraren die boven jou stonden, met sterkere vriendjes en vriendinnetjes die boven jou stonden. Voor sommigen brak al snel de tijd aan, om de strijd aan te gaan met anderen die boven je wilden staan. De meeste mensen maakten zich voor het grootste deel los van de onderdrukking omhoog en omlaag.

Maar voor een deel van de mensen was dit een gebied waar ze in dit leven iets wilden ontwikkelen. Daarom kozen ze voor een gezin met een strenge dominante vader, die tot ver in hun leven invloed zou uitoefenen. Wanneer hier alles in was ervaren, was er altijd nog de wereld van het onzichtbare, waarin bijvoorbeeld een strenge god de rol kon overnemen. Wie zich hier uit kon losmaken, wist dan nog wel een dominant entiteiten veld te vinden, om zo nog verder te kunnen doordringen in de wereld van verticale communicatie.

Wie zich in deze verticale lijn ontwikkelt naar boven, zal daar ook naar beneden toe, steeds beter in worden. En zo ligt hier de basis voor de ‘krachtige alfa man’. De sterkste mannelijke wolf, die de onbetwiste leider vormt van de roedel. Een vorm die je vaak tegenkomt in oude machtsstructuren, denk aan het leger, overheden en grote oude organisaties.

Dit epyfyse chakra stelt mensen dus heel goed in staat, om in verticale zin van machtslijnen, te kunnen zien hoe dingen zich tot elkaar verhouden. Het opent communicatielijnen omhoog en omlaag. Waardoor je goed kunt aanvoelen wat er zich in groepen afspeelt. Het is ook de route waarlangs telepathische (onzichtbare holografische) communicatie plaats vindt.

wolven staan er bijvoorbeeld om bekend dat ze over grote afstanden in groepen kunnen jagen. Dat vergt veel complexe lange afstandscommunicatie…

Door het grote bewustzijn van de hiërarchie, ook wel de natuurlijke orde der dingen, zit hier een groot vermogen om te zien hoe dingen in elkaar horen te zitten. Je zou het kunnen vergelijken met een heel zuiver evenwichtsorgaan, op het gebied van organiseren.

Maar wat heeft dat nu met de theaterkapper te maken?

Voor ieder chakra geldt dat je ze bewust en onbewust kunt gebruiken. Wanneer je ze onbewust gebruikt, dan doe je dat via een ander chakra. Alsof je twee gekleurde brillen tegelijk op zet. De bril met de kleur van het epifyse chakra, maar daarvoor zet je bijvoorbeeld de bril van de emoties.

Wanneer je dat toepast op Nederland dan zou je het OMT kunnen vergelijken met een groep wolven. De cabaretiers, de kappers en hun bezoekers zijn de schapen.
De wolven van het OMT kijken onbewust door hun bril van hoe de dingen het best zouden kunnen zijn.

Daardoor worden op zichzelf slimme maatregelen, verkleurd door vreemde angsten. Waardoor op een dominante alfa manier, onbewust krankzinnige maatregelen worden afgedwongen. Je zou het kunnen vergelijken met de alfa wolf, die de roedel laat jagen op boomstammen.

Het vermakelijke is dat zowel de cabaretiers als kappers ook iets met het hoofd hebben. De cabaretiers zien hoe de natuurlijke orde wordt verstoord en stellen die op een komische wijze aan de kaak. Een vakgebied waar het epifyse een grote rol in speelt.

Kappers hebben iets met de natuurlijke orde van haren op mensen hun hoofd. Vergelijkbaar, maar dan op een andere schaal. Door de onmacht van corona, wordt ook hun natuurlijke helderheid verstoord.

Je zou het kunnen vergelijken met schapen, die uit protest tegen de wolven jacht op boomstammen, besluiten om blaadjes van bomen te gaan eten.

Het resultaat is een vreemd spektakel, waarbij schapen boomblaadjes eten uit protest tegen wolven die op boomstammen jagen. Voeg daar aan toe aan mensen die graag geld betalen voor dit vreemde spektakel en een nieuwe theatervorm is geboren. O, de crises maakt ons zo creatief…

De moraal van dit verhaal is dat het epifyse chakra een belangrijke rol speelt in het ontstaan van maatschappelijke structuren. Maar wie dit niet op een bewuste wijze weet te hanteren, legt daarmee de basis voor een krankzinnig theater.

Natuurlijk is het epifyse chakra niet het enigste. Bovendien zit het hele systeem van een menselijk gedrag nog wat ingewikkelder in elkaar. Maar denk niet te gemakkelijk, o dat zal allemaal zo’n vaart niet lopen. Want na twintig jaar mensen begeleiden durf ik best te stellen dat circa vijfentwintig procent van het menselijk gedrag vanuit dit deel van ons bewustzijn wordt verklaard.

Wil je hier meer over weten, bezoek dan eens de website van het magisch hart. www.hetmagischhart.nl

Ik hoor je graag weer terug en wens je een fijne voorstelling.
Hartelijke groeten