Wat kan er gebeuren binnen een partij cultuur ?

21 februari

Je hoeft geen fan van de VVD te zijn, om jezelf achter het oor te krabben bij het aftreden van Halbe Zijlstra. Want wat had de man nu eigenlijk echt gedaan, dat hij zich genoodzaakt zag om zijn succesvolle carrière in drie dagen door het riool te spoelen?

Het lijkt erop dat hij zich heeft vergaloppeerd aan een stoer verhaal. Tja, hoe cool is het om op te scheppen over een bezoek aan de datsja van Poetin? Het lijkt meer op een sneu verhaal, voor een zaal met te grote ego’s. Maar daar hoor je maar weinig over.

Veel interessanter is de vraag, wat er in een partij cultuur is gebeurd, wanneer deze mensen begint voort te brengen, die zich voortdurend genoodzaakt zien om met geheimen en leugens, hun zaken voor elkaar te krijgen.

Wie kijkt naar de lange reeks van afgetreden bewindslieden, zou kunnen concluderen dan dat deze partij cultuur ‘verstrikt’ zit. Er lijkt een samenspel van aangenomen waarheden, die ervoor zorgen dat mensen zich hier niet meer veilig voelen. Zulke verstrikkingen ontstaan meestal rondom de energieën van geld en sex.

Denk daar niet te licht over, vaak voeren dat soort thema’s terug op oude patronen en soms best wel ‘complexe’ geheimen. De tijd die daar overheen gaat, geeft vaak wel de patronen door, maar doet de oorzaken vergeten. Het resultaat kan dan zichtbaar worden in een soort opgeblazen ‘old boys’ gedrag, terwijl niemand daar echt blij mee is, nog weet waarom het eigenlijk nodig is. Zo doen wij dat, wordt dan het motto.

Vaktechnisch noemen wij dat gebonden lijnen. Mensen zijn zich dan niet meer bewust waarom zij een bepaald gedrag vertonen. Er zit geen vrijheid meer in en psychiaters zouden het waarschijnlijk een geestesziekte noemen.

Ook bij de rol van de journaliste van de Volkskrant kun je vraagtekens zetten. Welke bedrijfscultuur maakte het nodig, dat Halbe Zijlstra op deze manier van zijn voetstuk moest worden gehaald. Is journalistiek bedoeld om de onveiligheid in een land te vergroten? Hoe liefdevol was het eigenlijk, om het artikel te schrijven. Wellicht is ook hier, de ‘zo doen wij dat’ gebonden lijn van toepassing.

Dat bindt twee partijen in een gebonden lijn aan elkaar. Ziedaar het trieste beeld van onbewust leiderschap. In plaats van te ‘jagen’ op elkaars leugens, zou het wellicht wijzer zijn om de patronen in de eigen cultuur te onderzoeken. Om belemmeringen op te ruimen en van daaruit een stap voorwaarts te kunnen zetten.

Zodat we in de volle breedte van de maatschappij, kunnen genieten van de unieke talenten en successen van alle Nederlanders.