Recessie of processie?

donderdag 26 maart

De eerste voorspellingen over de economische impact van de crises, beginnen zich als een soort verkiezingsuitslagen aan te dienen. Waarbij de eerste inzet een economische krimp van 7,7 procent lijkt te zijn.

Maar hoe kun je nu al een inschatting maken van het effect? De hele wereld economie is tot stilstand aan het komen. Dan lijkt zo een percentage van 7,7 wel wat netjes.

Misschien krijgen we wel een economische krimp van 200 procent. Maar wie durft dat te zeggen? Door miljarden in een economie te ‘blazen’, wordt het wel wat lastig om in te zien wat nu echt is.

Wat het extra troebel maakt, is dat hoe groter de recessie, hoe scherper de discussie gezondheid versus economie wordt.

Recessie

De letters re betekenen opnieuw en de letters cessie, staan voor ‘overdracht van schuldvordering’. Een woord dat een toon zet, dat we opnieuw in de schuldproblemen komen.

Niet zo vreemd, wanneer we het gat dat nu ontstaat, oplossen door te lenen. Lenen van de Europese bank, lenen van de overheid, lenen van de bank, lenen van de leverancier.

Het woord recessie impliceert ook, dat er na de recessie weer een periode komt, waarin dingen terug kunnen keren bij het oude. Maar is dat eigenlijk wel logisch om te verwachten?

Processie

De taaltechnische tegenhanger van een recessie, zou zijn een processie.

Grappig genoeg is dat een woord uit de Katholieke traditie. Waarin gelovigen in het openbaar hun geloof betuigen. Meestal in een lange optocht, waarbij een heilige in de vorm van een beeld vooruit wordt gedragen.

Nu weet ik niet of je iets hebt meegekregen van Paus Franciscus in de afgelopen dagen, maar hij liep alleen door de verlaten straten van het Vaticaan. Ook het wereldwijde gebed gisteren, kenmerkte zich door eenvoud. Nooit eerder heb ik een Paus zoiets zien doen.

Tegelijkertijd beschikt de Katholieke kerk wereldwijd over enorme vermogens. Samen met de hele wereld, zien ook zij hun vermogens verdampen.

Recessie of Processie?

Misschien staat de Paus voor hetzelfde dilemma. Moeten we ons eeuwenoude denken van recessie en processie, niet eens achter ons laten.

Wellicht is het beter om te kiezen voor meer rust en eenvoud. Hoe zou het zijn als de Paus het vermogen van de kerk, gebruikte om alle schulden van zijn volk af te lossen?

Waarschijnlijk zou er een schokgolf door de hele kerk trekken. Ineens is al het geld op. Bisschoppen, kardinalen, pastoors, helpers, allemaal zouden ze terug zijn bij af.

Gewoon een gebaar vanuit onvoorwaardelijke liefde. Een symbool van transformatie. Het zou de Paus tot een heilige held van de mensheid maken.
Waarmee hij de toon zou zetten, voor al die te rijke leiders op deze planeet.

Want deze crises zou wel eens anders kunnen uitpakken, dan menigeen denkt.

Vanavond mediteer ik voor de Paus.
Liefs, wijsheid en gezondheid gewenst, voor iedereen.