Portret:  De onbewuste makelaar

Onlangs heeft hij in één week zes huizen verkocht. Allen gingen ze boven de vraagprijs. Tijd om even rustig te zitten heeft hij niet meer. Het is een gekkenhuis, roept hij vanachter zijn computer.

Ik weet hem toch even achter het scherm weg te trekken en een paar vragen te stellen. Nog maar een paar jaar geleden trof ik hem aan in een stadium van uitzichtloze leegte. Hij verkocht niet eens zes huizen in een kwartaal.

En weer een aantal jaren daarvoor, scheurde hij met zijn cabrio door de buurt. Van de ene bezichtiging naar de volgende.

Het is een vreselijke baan, weet hij me nu te vertellen. Ik denk dat ik gek wordt. Mijn gezin heeft de crisis niet overleefd, tijd om mijn eigen huis op orde te krijgen heb ik niet. Iedere keer denk ik, ik houd hier mee op. Maar dan verandert de markt en voor ik het weet wordt ik weer meegesleurd.

Wat is je belang, vraag ik hem. Hij kijkt me verbaast aan. Mijn belang? geen idee. Daar heb ik geen tijd voor.

Mijn moeder kiest mijn kleren, mijn hond kiest hoe laat ik naar buiten ga. Bovendien kiezen mijn klanten mijn activiteiten en kiest mijn ex kiest mijn geld. En mijn buurman, die kiest de muziek.

Tijd om voor jezelf te kiezen, vraag ik hem voorzichtig? Maar zijn telefoon begint alweer te zoemen. Sorry, ik moet door en hij verdwijnt weer achter zijn scherm.

Ik denk niet dat de Bewust Leiderschap Academy iets voor hem is. Waarschijnlijk is hij onderweg naar zijn tweede burn-out.