In de voorbije eeuw heeft het menselijk bewustzijn een grote stap voorwaarts gemaakt. We kwamen uit het overleven tijdens de industriële revolutie. Daarna schoten we als een raket door onze emoties en werden experts in de modus van het denken.

We groeiden van een bijna een dimensionaal bewustzijn naar een vier dimensionaal bewustzijn. Maar toen kwam de mobiele telefoon.

En eerlijk is eerlijk, hoe mooi het scherm van je Apple X ook is, het is een plat vlak. Hoogte keer breedte, anders gezegd twee dimensionaal. En daar bracht de gemiddelde Nederlander in 2017 dagelijks 3 uur op door. We dwingen onszelf via het scherm terug in een twee dimensionale werkelijkheid.

Wie zich dan realiseert, dat de Nederlander dagelijks gemiddeld 5 uur aan vrije tijd beschikbaar heeft, kan zich voorstellen dat hiervan 3 uur doorbrengen in een twee dimensionale werkelijkheid, een grote invloed op zijn of haar leven heeft.

Zonder dat we het ons realiseren, brengen we nu de helft van onze vrije tijd door op een veel lager bewustzijnsniveau dan nog geen vijftien jaar geleden. En dat wordt zichtbaar in het echte leven. Massaal lachen we om de luizenmoeder, maar ondertussen vertonen we op grote schaal hetzelfde gedrag.

Natuurlijk is techniek gemakkelijk, maar je kiest er toch ook niet meer voor om houten banden op je fiets te monteren? ok, jij wel…

Gelukkig breekt het voorjaar bijna aan. Waarschijnlijk breekt daarmee ook de tijd weer aan om naar buiten te gaan en de schoonheid van onze multi-dimensionale werkelijkheid te ervaren.