Tag Archief van: verhalen

Rien’s eerste kerstdag 1971

Rien’s eerste kerstdag 1971


 

Het was eerste kerstdag 1971…

Het is acht uur ‘s ochtends en mijn moeder is al op. Alhoewel de gordijnen al open zijn, is het nog donker in huis. Enkel een schemerlamp en de gekleurde kerstboomlampjes branden. Wat teleurgesteld kijk ik naar buiten, door het raam van onze flat op de vierde verdieping in Amsterdam west. Het heeft wel gevroren, maar de voorspelde sneeuw is uitgebleven.

In mijn blauwe streepjes pyjama kruip ik voor de gashaard. Een klein hoekje tussen de kachel en de bank, waar ik ’s ochtends vroeg graag zit. Het is net niet zo heet, dat mijn pyjamabroek vlam vat. Ik heb mijn Rik Ringers stripboek bij me en kijk hoe mijn moeder de tafel dekt.

Ze heeft net een kerst langspeelplaat van Frank Sinatra opgezet, wanneer mijn vader, ook in pyjama, uit de slaapkamer komt. Mijn broer is nog nergens te bekennen. Bijna ongezien leggen ze de kerstcadeautjes onder de kerstboom. Vanuit het hoekje verheug ik me op het grote platte pak onder de kerstboom.

Langzaam wordt het lichter en mijn moeder vindt het tijd dat ik me ga aankleden.

Denk eraan dat je je ribbroek aantrekt, we moeten straks naar de hoogmis, zegt ze tegen me. Getver hoor ik mezelf zeggen, moet dat echt? Als ik ergens een hekel aan heb is het wel met een kriebelbroek in de kerk zitten. Je mag je pyjama broek eronder aan doen, als je wilt zegt mijn moeder.

Ik stel het aankleden uit en dan schuiven we aan het kerstontbijt. Ik haast me, want dan kan ik zo snel mogelijk mijn cadeautjes uitpakken. Mijn moeder heeft een feestelijk ontbijt gedekt, met kerstbrood en een roomboter kerstman. Ik eet mijn eitje en een broodje hagelslag, maar eigenlijk ben ik niet te houden. Ook mijn broer begint steeds onrustiger te schuiven op zijn stoel.

Mijn vader spreekt de verlossende woorden: zullen we nu dan maar de cadeautjes uitpakken? Gespannen pakken we ons cadeaus uit. Ik krijg een Tamya bouwdoos van een Amerikaanse troopcarrier uit WOII. Liefst zou ik hem gelijk in elkaar gaan zetten, maar eerst moeten we naar de kerk.

Haastig kleedt iedereen zich aan en klim ik achter in onze bestel Eend.

Mijn broer en ik zitten ieder op een eigen gereedschapskist en houden ons vast aan de stoel. Het is best een eindje rijden naar de Krijtberg aan Singel. Daar aangekomen sluipen we stilletjes achterin de kerk. Het is namelijk zo, dat mijn vader een hekel heeft aan de preek en daarom steevast een half uur te laat de kerk in gaat.

Met enige plaatsvervangende schaamte, voor de mensen die geïrriteerd achterom kijken, schuiven mijn broer en ik in de kerkbank. Daar pak ik mijn wekelijkse kerkactiviteit op. Namelijk bootjes vouwen van kerkboekjes. Wanneer het papier op is, begin ik met wat ik het kaars staren noem. (Vele jaren later kwam ik erachter, dat ik hier eigenlijk mijn begaafdheid ‘reizen door dimensies’ aan het oefenen was)

Alhoewel ik er zelf een hekel aan heb om mee te zingen, geniet ik van de kerstliederen die in de overvolle kerk worden gezongen. En voor ik het weet parkeert de Eend weer voor de deur. Onhoudbaar ren ik de trap op en trek mijn kapotte spijkerbroek aan. Het duurt niet lang en ik zit achter mijn bureau met lijm, verf en schuurpapier om mijn nieuwe bouwdoos in elkaar te zetten.

Geconcentreerd verstrijkt de tijd en mijn vader vraagt of ik meega om opa op te halen. Omdat ik het leuk vind om met mijn vader in de auto te zitten, ga ik met hem mee. Deze keer mag ik voorin zitten, op de doorgezakte stoel die met telefoonboeken op hoogte wordt gehouden.

Opa

Mijn opa van 81 woont in de Haarlemmerstraat en heeft een onwaarschijnlijk vals vuilnisbakhondje, genaamd Sjennie. Alle deuren moeten hermetisch dicht blijven, want als Sjennie de kans krijgt rent hij naar buiten en bijt hij onherroepelijk de eerste de beste voorbijganger in zijn been.

Wanneer we terug bij ons huis komen ligt er een kerstboom op straat. Een vreemde blijdschap maakt zich meester van me. Dit kan niet waar zijn. Ik roep mijn broer erbij en voor je het weet liggen we op ons buik in de zandbak, om met kranten de kerstboom in de fik te steken.

Het is al donker wanneer mijn moeder op het balkon staat om ons te roepen voor het kerstdiner. Zwart van het roet verlaten we de zandbak. Om na een ontroerende ‘drummer boy’ kerstfilm op onze eerste kleurentelevisie, aan te schuiven voor het kerstdiner.

Opa heeft de kamer met zijn sigaren inmiddels veranderd in een blauw rookhol, maar ook dat hoorde bij de gezelligheid van die tijd. Gezellig kletsend zitten we weer aan tafel. Na de krabcocktail is er het wilde konijn met vruchtjes. Heerlijk soppend in de vette jus, gemengd met vruchtjes en appelmoes geniet ik vrolijk van het eten.

Tot mijn broertje naar buiten wijst.

Het sneeuwt, zegt hij. De hele familie kijkt verrast op en warempel, dikke vlokken hebben de straat al met een witte laag bedekt. Het kan niet mooier worden deze kerst. Het dessert is nog niet op, of vliegen we de trap af.

Buiten zijn andere vriendjes al druk in de weer met sneeuwballen. Het duurt niet lang of we zijn in een heftig sneeuwballengevecht verwikkeld, met de jeugd van de overkant. En dan gebeurt het onwaarschijnlijke.

Steeds meer vaders komen naar buiten en mengen zich in het sneeuwballen gevecht. Zo ook mijn vader en mijn opa, die grinnikend met zijn sigaar in het portiek staat toe te kijken.

Hoe ik die avond in slaap gevallen ben herinner ik me niet meer, maar een gedenkwaardige kerst dat was het. Een werkelijkheid die 47 jaar later, bijna niet meer voor te stellen is.

Ik wens jullie allen een geweldige kerst…

De Escapisten deel 1

De vliegende keizer publiceert zijn debuut roman

Veel mensen komen we tegen met het verlangen om een boek te schrijven. Slechts weinigen slagen erin om dit verlangen te manifesteren. Maar wie hem kent, zal begrijpen dat het onvermijdelijk was dat hij hierin zou slagen.

Hij was een van de vroege deelnemers aan Bewust Leiderschap. Escapistische verhalen en het verlangen om iets wezenlijks neer te zetten speelden een grote rol in het leven van deze meester. En met het realiseren van zijn eerste boek is hij daarin geslaagd.

De Escapisten deel 1:

Najaar 2016. Ongrijpbare krachten strijden om de menselijke ziel en de dreiging van chaos is overal aanwezig. Tegen deze achtergrond leidt Zeno de Jong een onopvallend bestaan. Hij doet niet aan waaghalzerij en wil het liefst met rust gelaten worden. Verdwijnen in de laatste Marvel- of Netflix hype. Maar verstoorde nachtrust, een bizar ongeluk en de ontmoeting met een mysterieuze vrouw zetten zijn leven opeens in de hoogste versnelling.

Zeno ontdekt dat hij de spil is van een kosmisch avontuur. Opgejaagd door een geheimzinnige groep die zich de Vertragers noemt, ontwaakt in hem een verborgen gave en treedt een sinistere entiteit naar voren die niet van plan is het zover te laten komen. De tijd dringt en Zeno zal in zijn vergeten oorsprong de kracht van onvoorwaardelijke liefde moeten vinden om zijn bestemming te kunnen omarmen.

De Escapisten is een gelaagde genre-mashup over vriendschap, de zoektocht naar waarheid en de ontsnapping uit illusies. Een verhaal vol verwijzingen naar de pop-cultuur dat zich uitstrekt voorbij de grenzen van tijd en ruimte.

Kortom, wie zich wil hullen in de visie van de ‘vliegende keizer’ op de essentie van onze werkelijkheid, kan zich hier tijdens de feestdagen heerlijk in verliezen.

auteur: Herman Annema
ISBN 978-94-0224-965-1 / 9789402249651

De weg van niets naar nergens, afl 18

De weg van niets naar nergens, afl 18


 

Genève

Ik heb het automatische interventie netwerk van de financiële stromen op aarde uitgezet, legt Orelia uit aan Thanasis. Dat systeem, waarvan de besturing zich bevindt op een satelliet in de ruimte, zorgt ervoor dat de geldstromen ten alle tijden onder controle blijven van de oudste familie op aarde. Zij zijn de oorspronkelijke oprichters van de Priorij.

Onze volgende stap is om voldoende goud uit de vijfde dimensie terug te manifesteren in de kluizen van de Griekse centrale bank. Dan is het jouw beurt. Ik zou graag willen dat je met dat goud de Griekse staatsschuld aflost.

Thanasis kijkt haar ongelovig aan. Met plezier belooft hij haar om daar gevolg aan te geven. Ik zet je af bij jouw ministerie, zodat je het kunt voorbereiden. Ik neem contact met je op, zodra het moment van aflossing daar is. Wie had gedacht dat ‘aflossen als omgekeerde van oplossen’ zo letterlijk kon worden opgevat, krabt Thanasis achter zijn oor.

Orelia rijdt door naar het vliegveld. In de aankomsthal kijkt ze uit naar twee Schots ogende mannen. Haar vriendin Caoimhe had haar al geinformeerd dat ze inmiddels waren geland. Ze zitten in de coffeebar, krijgt ze telepathisch van haar door.

Ze begroeten elkaar alsof ze al jaren oude vrienden zijn. Inderdaad hebben Orelia en de mannen elkaar al meerdere keren bij geheime operaties ontmoet. Samen vertrekken ze in haar comfortabele auto naar een fraai klooster, net buiten Genève.

Die middag zijn drie mensen verzonken in een diepe meditatie. Ze hebben hun stroom van aandacht gebundeld en visualiseren hoe een enorme stapel goudstaven verschijnt in een betonnen kluis van de Griekse centrale bank.

Via Caoimhe hadden ze vanuit Schotland, het spoor naar het ‘veld met goud’ in de vijfde dimensie ontvangen. Nu hoefden ze het enkel nog naar de kluis te verplaatsen en de frequentie voldoende te verlagen.

Ze zijn nog geen uur klaar, of Thanasis hangt al enthousiast aan de telefoon van Orelia. Het is ongelofelijk wat er gebeurde, maar ik heb me aan mijn belofte gehouden. Griekenland heeft op dit moment al haar staatsschulden afgelost. Ik bel je vanuit de kamer van een extatische minister president.

Basel

Op het hoofdkantoor van de geheime bank in Basel vindt spoedoverleg plaats. Chaya informeert een machtige groep mensen over de inbreuk op hun systeem. Al meer dan drieduizend jaar bestuurde deze groep de geldvoorraad op aarde. Een vernuftig systeem, waarbij goud van de aarde werd weggehaald en teruggeplaatst, naarmate het nodig was om controle te houden over de ontwikkeling van het menselijke gedrag.

De groep bestaat uit leden van de oudste familie op aarde, belangrijke leden van de Priorij, entiteiten uit hogere dimensies, twee minister-presidenten en de Dalai Lama. Het lijkt erop dat onze taak erop zit, zo spreekt de voorzitter:

De mensheid en de aarde hebben eindelijk het punt bereikt, waarop zij deel kunnen gaan uitmaken van de bewuste planeten in ons universum. Het is een heuglijke dag, al zullen velen de gebeurtenissen nu nog niet begrijpen.

Het verheugt me, om de eerste delegatie van het presidium van de Paarse Vlam, officieel aan u voor te stellen. Het wordt stil in de zaal en de aanwezigen kijken elkaar vol verwachting aan.

Op dat moment verschijnen er midden in de zaal drie figuren. Gevolgd door een vierde figuur, die we ook wel kennen als Caiomhe. Een van de drie stapt naar voren en buigt naar de aanwezigen.

Lieve mensen, we zijn verheugd dat we dit punt in tijd en ruimte hebben bereikt. We heten u van harte welkom als nieuwe toetreder tot de raad van bewuste planeten in ons universum. Moge tijden van voorspoed en vrede zich aan u ontvouwen. De weg was lang, het pad onmogelijk, maar u heeft iets heel bijzonders voor elkaar gekregen.

Schotland

Op dat moment kijkt een groep stoere kerels in Schotland, met tranen in hun ogen, naar een live weergave van deze ontmoeting. Het is gelukt, spreekt hun leider ze toe. We zijn er met elkaar in geslaagd om door te dringen tot een volgende stap in de ontwikkeling van onze mensheid. Misschien wel zoiets als de eerste stap op de maan…

De weg van niets naar nergens, afl 17

De weg van niets naar nergens, afl 17


 

Athene

‘s Middags keren Orelia en Thanasis terug naar Athene. Die nacht hebben ze een bezoek gebracht aan een oude relatie van Orelia in Beirut. Het was een bliksem bezoek, waarbij maar weinig woorden werden gewisseld.

Maar als Thanasis een ding duidelijk heeft, is het wel dat Orelia zich op een veel groter niveau met geldzaken bezig houdt dan hij ooit als Griekse ambtenaar zou kunnen overzien. Het duizelt in zijn hoofd van de mogelijkheden. Het beste geeft hij zich over aan de maalstroom waarin hij verzeild is geraakt.

Orelia parkeert haar auto in de garage van een grote flat. Volg mij en wees vooral stil, maant Orelia ze hem. Wat je nu gaat meemaken, is in de geschiedenis nog niet eerder vertoond. Ze verlaten de kelder en gaan door de deur van wat oogt als de transformator ruimte van de flat.

Orelia schijnt haar zaklantaarn op een klein apparaat in de hoek. Vervolgens loopt ze erop af en knipt een van de draden door. Ha, dit leven ben ik ze te snel af. Ze geeft Thanasis een kus en samen verdwijnen ze in de lift.

Ze betreden haar geheime appartement op de zestiende verdieping, alleen toegankelijk via de stalen deur in het naastgelegen appartement, wat ook in haar bezit is. Na een aantal ingewikkelde handelingen op haar computer opent ze een fles champagne. Haar tweede.

Op dat moment drukt, in een Zwitserse bunker, Chaya op de rode knop. Als het tijd is om te gaan, is het tijd om te gaan denkt ze bij zichzelf, terwijl ze naar de flat van Orelia op het beeldscherm kijkt. Maar er gebeurt niets en Chaya voelt hoe het bloed uit haar hoofd wegtrekt.

Schotland

Hebben jullie gezien wat er gebeurde, vraagt de leider aan zijn mannen in het Schotse landhuis? Kan iemand mij vertellen wat er met het goud is gebeurd? Geen van hen komt verder dan het zien ‘oplossen’ van een pallet goudstaven.

Drie mannen krijgen de opdracht om op afstand, de energie te lezen van deze gebeurtenis. Na enige tijd doen ze hun verslag. Alhoewel de verhalen op een aantal punten van elkaar afwijken, is de overeenkomst dat het goud naar een andere dimensie is verplaatst. Daardoor is het niet meer zichtbaar en buiten het bereik van de meeste mensen.

Ik ga Caoimhe raadplegen zegt hun leider. Om meer inzicht te krijgen in hoe die dimensies werken. Die avond ontmoet hij haar in haar werkruimte. Ze legt hem uit dat verplaatsing naar een hogere dimensie alleen mogelijk is, wanneer de verhouding tussen de materie en energie van het goud wordt veranderd. Eenmaal in een andere dimensie, laat het zich zo gemakkelijk als een gedachte verplaatsen.

Zoiets als met een crypto valuta, grapt hij tegen haar. Daar heb je op zich gelijk in, want het spoor blijft altijd bekend. Ok, dan weet ik genoeg Caoimhe. Hij bedankt haar en keert terug naar zijn mannen in het landhuis.

 

De weg van niets naar nergens, afl 16

De weg van niets naar nergens, afl 16

Schotland

Het beeld op het scherm in de zaal van het Schotse landhuis, deelt zich in tweeën. Links zien we een vrachtwagen. Rechts staat het vol getallen, grafieken en laat het zien hoe de financiële markten als stuiterballen op en neer gaan.

Griekenland, geeft Caoimhe telepathisch door aan de leider. Ik wil een lijn zien van Griekenland, ten opzichte van de overige financiële markten, hoort hij zichzelf zeggen. Verbaast kijken de mannen naar een vrijwel vlakke lijn, die loopt midden door iets wat nog het meest lijkt op het patroon van een hartslag.

Waarom weet ik dit niet, vraagt de leider zachtjes aan zijn mannen? Ik wil dat er nu twee van jullie naar Athene vertrekken en gaan uitzoeken wat daar gaande is.

Op de linkerhelft van het scherm is te zien hoe de vrachtwagen bij een transportbedrijf in Noord Nederland tot stilstand komt. Ook de mannen in de zwarte jeep erachter stappen uit. Een van hen klimt op een heftruck en begint met het uitladen van de vrachtwagen. De anderen lijken de vracht te bewaken.

De camera, die is gemonteerd in een van de goudstaven op de pallet, registreert de verplaatsing naar een grote glazen cabine, diep in het gebouw. Tegelijkertijd neemt een van de mannen in Schotland plaats op zijn meditatie kussen.

Hij voelt zijn stroom van aandacht verbinding maken met die van zijn collega, in het gebouw in Noord Nederland. En terwijl hij het beeld op het scherm ziet wegvallen, ontvangt hij de boodschap dat de hele lading met goud in de glazen cabine verdwenen is.

Athene

Die ochtend ontwaakt Thanasis voor het eerst sinds lange tijd niet alleen. Op de bank naast hem ligt Orelia nog diep te snurken. Lachend om haar geluid, haalt hij het ontbijt van de gang naar binnen. Onder het genot van koffie en een vers broodje, kijkt hij uit over de stad.

Als aflossen het omgekeerde is van oplossen, dan kan ik de Griekse staatsschuld aflossen door het goud weer terug te halen naar de stoffelijke werkelijkheid. Hij heeft niet gemerkt dat Orelia inmiddels vlak achter hem staat. Een huivering gaat door hem heen, wanneer ze zijn handen door zijn haar haalt.

Op wat voor snode plannen zit jij te broeden? Hij vertelt haar zijn ideeën en vraagt of ze soms weet, hoe ze dat zouden kunnen doen. Voor een man met zo weinig ontwikkeld bewustzijn, heb je wel een verbazingwekkende intuïtie, geeft ze hem lachend terug. Maar eerst gaan we naar Beirut.

Samen vertrekken ze in een fraaie Maserati. Orelia toetst iets op haar telefoon. Meet me at 03.33 verschijnt kort daarna op het display van de auto.

Verwonderd leest Chaya hetzelfde bericht op haar Iphone. Gealarmeerd activeert ze het security web. Vier mensen in een Zwitserse bunker synchroniseren hun schermen. Orelia parkeert haar auto in de privékelder, grijpt wat spullen bij elkaar waarna ze een taxi nemen naar het vliegveld.

Op dat moment landt er een vlucht afkomstig uit Schotland.

De weg van niets naar nergens, afl 15

De weg van niets naar nergens, afl 15

Ergens in Athene

Thanasis stapt in de zilveren Mercedes. Orelia, stelt de jonge vrouw zich aan hem voor. Thanasis voelt zich bijna wegzakken in haar donkere ogen, maar weet zich aan het portier vast te houden. Daarop begint Orelia heel hard te lachen. Ik vind het geweldig dat je deze stap hebt gezet, zegt ze tegen hem. Ook al snap je er waarschijnlijk nog helemaal niets van, ik leg het je graag uit. Maar eerst gaan we eten.

Ze rijden naar het meest luxe restaurant van Athene. Wanneer ze aan tafel zitten begint Orelia haar levensverhaal te vertellen. Over haar jeugd, haar studietijd op de kostschool in Bern. En over haar vermogen om getallen te doorvoelen. Daardoor heeft ze een supercarrière gemaakt in de financiële wereld en maakt nu deel uit van de ultra geheime centrale bank in Basel.

Ze vertelt Thanasis hoe van daaruit satellieten worden bestuurd, die de financiële stromen in de wereld controleren. Maar bovendien hoe van daaruit het grootste deel van de goudvoorraad van de aarde, naar de onzichtbare vijfde dimensie wordt overgeheveld. Waardoor het voor het oog van de mensheid, lijkt te zijn opgelost. Thanasis zijn ogen beginnen te glimmen. Aflossen is het omgekeerde van oplossen, begint op zijn plek te vallen.

Urenlang praten ze met elkaar. Thanasis vertelt over zijn ervaringen met de Griekse politiek en hoe hij met zijn vreemde actie een grote verandering teweeg heeft gebracht. Ze raken niet uitgepraat en het voelt alsof ze elkaar al heel lang kennen. Thanasis weet een ding zeker, ik ga niet meer bij jou weg.

Schotland

Ademloos zitten de mannen in het Schotse landhuis te kijken naar het grote scherm. Daar is te zien hoe een van hun vrienden in de laadruimte van de vrachtwagen is geklommen. De camera onthult de lading. Hij is vol gestapeld met kratten met goudstaven. Hun vriend grijnst naar ze op het scherm en plaatst vervolgens een minuscuul kleine camera in een van de goudstaven. Behendig en ongezien verlaat hij weer de vrachtwagen.

De bemanning van de zwarte jeep keert terug en het konvooi vervolgt haar weg. Op grote afstand volgen de mannen van het Schotse team het transport. Ze zien hoe hun route langzaam richting Nederland keert. Ze passeren de grens bij Arnhem, waarna de wagens richting Noord Nederland rijden.

In het Schotse landhuis neemt de spanning toe. We weten dat er een lijn loopt van de Kaaiman eilanden, via een transportbedrijf in Noord Nederland, waarover spullen onzichtbaar verdwijnen. Het lijkt erop dat er nu een vrachtwagen met goudstaven op deze lijn afstevent. Ze overleggen met de twee achtervolgers op de Nederlandse snelweg en maken een plan om dit van zo dichtbij mogelijk te volgen.

Van afstand kijkt Caoimhe naar de beweging van de mannen. Ze glimlacht tevreden over hun vorderingen. Het wordt nu tijd om dit in verband te brengen met de chaos in de financiële markten. Telepathisch zend ze haar bericht, naar de leider van de groep. Hé jongens, roept de leider van de groep: hoe gaat het vandaag met de financiële markten?

 

De weg van niets naar nergens, afl 14

De weg van niets naar nergens, afl 14


Athene

De zon komt die dag al vroeg op boven Athene. Thanasis springt uit zijn bed, want hij heeft haast. Vandaag geen net pak, maar zijn spijkerbroek. Hij belt zijn secretaresse en zegt haar vandaag een belangrijke privé afspraak te hebben. Ongeschoren zet hij zijn spiegelende zonnebril op en stapt naar buiten.

Waar zou ik haar kunnen vinden, vraagt hij zich af. Hij pakt een bus richting de universiteit. Temidden van de vele studenten loopt hij het oude gebouw in, op zoek naar de jonge vrouw, die al zo vaak onverwachts bij hem is opgedoken. Eigenlijk verwacht hij haar niet zelf te vinden, ze zal wel ergens op mijn pad verschijnen.

Geamuseerd door het ijverige studentenleven, wandelt hij terug naar het centrum van de oude stad. Hij koerst richting het eerste café waar hij haar heeft ontmoet. En juist als hij de weg wil oversteken, wordt zijn pad geblokkeerd door een glimmende zilveren Mercedes. Het donkere raam gaat open en daar grijnst de vrouw waarnaar hij op zoek is. When it’s time to go, it’s time to go zegt hij tegen haar.

Schotland

De stemming in het Schotse landhuis zit er goed in. Verschillende mannen houden zich bezig met het besturen van een drone en het volgen van schermen, waarop een blauwe vrachtwagen en zwarte jeep te zien zijn. Twee van hen zijn bezig om hun spullen te pakken en zich klaar te maken voor vertrek. Het transport beweegt over de Duitse Autobahn in noordelijke richting.

Een grote MI-26 helikopter landt op het grasveld achter het landhuis. Twee mannen, uitgerust met hightech communicatie apparatuur en twee grote backpacks stappen in. Vliegrichting Noord-Duitsland, hoort hij in zijn oortje. Hij knikt naar zijn maat en sluit zijn ogen. In het donker steekt hun helikopter de Noordzee over.

De volgende dag bevinden de twee mannen zich in de koffiecorner van een tankstation langs de A45. Hun aandacht wordt gevangen door een blauwe vrachtwagen en zwarte jeep, die het parkeerterrein oprijden. Soepel en ongezien bewegen ze over de parking en verschuilen zich onder de oplegger. De mannen in de zwarte jeep verlaten op een na, de wagen. Een van de twee overhandigt een zender aan hun vriend, die is achtergebleven in de jeep. De ander verschaft zich snel toegang tot de trailer van de vrachtwagen.

Ergens

Orelia wordt ze gedoopt. Haar trotse ouders kijken elkaar glimlachend aan. Eindelijk hebben we dan ons kleine meisje, zegt haar vader tegen haar moeder. De kleine baby begint te brullen wanneer de druppels water uit de hand van de pastoor over haar kleine hoofdje stromen. Tranen stromen uit haar grote donkere ogen.

Onbezorgd groeit ze op in het Zwitserse dorpje. Ze is een intelligent kind en kan bovendien ook heel mooi zingen. Ze heeft een bijzonder gevoel voor getallen en het lijkt wel of ze dwars door de mensen heen kan kijken.

De leraar van haar basisschool geeft vol trots het advies dat ze het beste door kan naar het gymnasium in Bern. Haar ouders schrikken van die gedachte. Bern is ver weg en ze vragen zich af of ze dan naar een kostschool zou moeten gaan. Voor de jonge Orelia is dat geen vraag, ze heeft al lang gezien waar haar toekomstige bestemming ligt.

De weg van niets naar nergens, afl 13

De weg van niets naar nergens, afl 13


Schotland

Twee weken later zit een van de mannen om vijf uur ‘s ochtends op zijn meditatie kussen. Afgestemd vanuit zijn hoog telepathisch kanaal en op het gezicht van zijn collega, dommelt hij wat weg. Dan wordt hij zich plotseling bewust van beelden over een blauwe vrachtwagen. Daarop ontvangt hij het beeld van zijn vriend, die in een zwarte jeep voor de vrachtwagen rijdt. Naarstig gaat hij op zoek naar beelden van de omgeving.

Op dat moment hoort hij de stem van Caoimhe in zijn hoofd. Stop met zoeken en heb geduld, laat de informatie naar jou toekomen. Daarop stelt hij zich gehoorzaam open. Waarop het beeld van een berglandschap zich ontvouwt. Hij voelt de koude en ineens herkent hij de entree van de Gotthard tunnel. Check, denkt hij bij zichzelf. Dan zend hij de afgesproken ontvangstbevestiging terug naar zijn collega in de zwarte jeep.

Haastig wekt hij de anderen en neemt ze mee naar de controll room. Hij reed zojuist Zuid-Noord door de Gotthard tunnel. Met wat handigheid, verschijnen de beelden van snelwegcamera’s op de wand. Waarna de mannen geduldig de beelden af speuren, op zoek naar een blauwe vrachtwagen en een zwarte jeep. Ik heb ze, meldt een van de mannen droogjes vanachter zijn beeldscherm. Daarop plaatst hij de auto’s op het grote scherm en activeert een drone.

Athene

Thanasis zit die avond op het terras van zijn stamcafé. Daarbij kijkt hij tevreden terug op de afgelopen maanden. Want het begint tot hem door te dringen, dat zijn spontane en misschien ook wel idiote idee om kredieten te verhogen, de Griekse economie in beweging heeft gebracht. Daardoor lijken de mensen weer in zichzelf te gaan geloven. Bovendien lijkt de gekrenkte Griekse trots zich te te herstellen.

Ondertussen ziet hij een wankelend Europa. Waar het in zijn vaderland steeds beter lijkt te gaan, ziet hij de Europese bolwerken stuiteren over de markt. Daarin ziet hij Centrale banken elkaar verwijten, presidenten die zich aan elkaar vastklampen en een EU die de ene lidstaat na de andere ziet afhaken. Heb ik dan mijn actie op het juiste moment in gang gezet, vraagt hij zich af. Hij herinnert zich nog, hoe ongelukkig hij nog geen jaar geleden achter zijn bureau zat.

Hij bestelt zichzelf nog een Metaxa. Toch moet ik iets doen met die steeds hoger wordende schuldenlast. Vroeg of laat gaan ze weer aan ons trekken om aflossingen. Aflossing denkt hij bij zichzelf, dat is het sleutelwoord. Af-lossen is het omgekeerde van op-lossen, het is slechts een kwestie van de plus en min verwisselen. En met een briljante idee, drinkt hij zijn glas leeg. Ha ha, tijd voor de tweede fase van mijn plan. Op zoek naar de vrouw die zo goed is in het op-lossen. Een huivering trekt over zijn rug.

Nergens

Oosshi volgt aandachtig het gesprek tussen Chaya en de vier dimensionale entiteiten. Ze lijken driftig op zoek naar een manier om de financiële markten weer tot rust te krijgen. Chaya windt zich op over de vier dimensionale entiteiten, die het computer systeem aan boord van de satelliet moesten bewaken. Ze vindt het onacceptabel dat ze niets hebben gedaan om Orell tegen te houden. De entiteiten verweren zich, met dat het haar taak was om de fysieke bedreigingen te voorkomen. Het gesprek lijkt te worden onderbroken, wanneer twee in het wit geklede figuren de ondergrondse commandopost binnenkomen.

Het is voor Oosshi duidelijk dat deze figuren geen echte mensen zijn. Maar voor Chaya lijkt dat niet te gelden. Zij buigt voor de beide figuren en luistert naar hetgeen ze te zeggen hebben. Chaya, we willen dat je de hoge raad van de paarse vlam bijeen roept. Het patroon dat we nu volgen leidt ertoe, dat we onze aanwezigheid binnen een jaar kenbaar moeten maken. Oosshi ziet hoe een zindering door het veld van de vier dimensionale entiteiten trekt. Duizenden jaren hebben we onze terugkeer voorbereid en nu vlak voor de voltooiing, lijkt ons plan ineen te storten.

Oosshi trekt zich terug uit het beeld. Hij richt zijn aandacht op een ander tijdsvenster. We zien het tafereel van een jong stel in de jaren zeventig. Twee geliefden, die met elkaar spreken over het krijgen van kinderen. Oosshi weet al wat er gaat gebeuren en hij bereidt zich voor op de volgende stap in zijn creatie.

 

De weg van niets naar nergens, afl 11

De weg van niets naar nergens, afl 11

Schotland

Eigenlijk viel het opruimen van hun overtuigingen over geld nogal mee. Terwijl de mannen door de donkere gang van het Schotse kasteel lopen, bespreken ze met elkaar hoe opgelucht ze zijn, nu deze vervelende stukken uit hun systeem weg zijn. Een van hen merkt op, dat hij zich afvraagt waarom hij eigenlijk nog met dit werk door zou gaan. Als het leven zo eenvoudig kan zijn.

De leider van de groep ‘fluit’ hem terug. Jongens, laten we ons ervan bewust zijn dat onze opdracht verder reikt dan onze eigen kleine belangen. Instemmend knikken de mannen naar hem, en samen gaan ze naar de grote zaal waar het vuur brand.

De ruimte die is ontstaan, heeft hun vastzittende gedachtes los gemaakt. Waar kunnen we een balansverstoring in het veld teweeg brengen, vraagt een van hen. Terwijl hij geniet van zijn glas Schotse Whiskey, oppert hij om de aandacht te richten op de zwakste schakel, zijnde het geld dat ze voor hun werk betaald krijgen.

Ik stel voor dat nummer vier zijn ontslag indient, tenzij hij een onredelijk hoge salarisverhoging van zijn baas krijgt toegekend. Nummer vier begint al te grijnzen bij de gedachte. Daar kan ik wel wat mee, zegt hij. Oké zegt hun leider, dan zullen we van daaruit bepalen wat onze volgende stap wordt.

Athene

Je bent een slapjanus Thanasis, zegt de jonge vrouw tegen hem. Thanasis hangt half over een toiletpot en is door de schoonmaakster met chloor weer bij kennis gebracht. Ik moet terug naar de vergadering, anders gaan ze me missen stamelt hij. Ken je Orell, vraagt ze hem nogmaals. Nooit van die naam gehoord en snel vlucht hij de toiletten uit.

Thanasis schiet door de gangen terug naar de vergadering met de partijvoorzitter. Daar is weinig veranderd. De partijvoorzitter en zijn baas zitten rustig met elkaar in gesprek. Het kabbelt wat voort en Thanasis voelt hoe zijn gedachten terugkeren naar de jonge vrouw in het toilet. Wie is ze toch en wat wil ze van me, vraagt hij zich af.

We gaan het doen, hoort hij de partijvoorzitter zeggen. Thanasis we gaan je promoveren tot speciaal adviseur op het ministerie van financiën. Verbaast komt hij terug bij zichzelf. Zijn baas schut hem de hand. Gefeliciteerd kerel, we zijn onder de indruk van je prestaties. Ben je klaar voor het grote werk?

Verwonderd door hetgeen hem allemaal is overkomen, stapt Thanasis weer in zijn auto. Schichtig kijkt hij om zich heen. De jonge vrouw is nergens te bekennen. Gelukkig denkt hij, en koerst door de chaos van het verkeer in Athene terug naar zijn eigen kantoor. Daar staart hij stilletjes naar zijn scherm, waarop financiële indexen als wilden op en neer schieten. Is de wereld gek aan het worden, vraagt hij zich af.

Nergens

Een zacht gonzend geluid lijkt hem te omgeven. Alsof alles vloeibaar is, de beelden bewegen om hem heen. Er is sprake van een luchtigheid die vertrouwd voelt. Geen wind, geen geur, geen lawaai alleen een gevoel van lichtheid en helderheid. Een oneindige vrijheid, die een verfijnde vibratie in hem teweeg brengt.

Je bent terug Oosshi, fijn om je bij ons te hebben. Een schim uit de verte komt snel dichterbij. Alsof de gedachten bij hem waren voor de figuur. Hij herkent het gezicht van zijn vader. Wat is er gebeurd, vraagt hij zich af. En zonder dat er geluid voor nodig was, ziet hij zijn gedachten naar zijn vader toe stromen.

De antwoorden op je vragen komen verder weg, dichterbij is er plaats voor verbinding en wederzien. Want we hebben je aanwezigheid gemist. Ga je mee naar het overgangsritueel? Oosshi begint zichzelf weer te realiseren, waardoor de herinneringen in zijn systeem terug komen. Neem me alstublieft eerst mee naar het slot, ik mis nog een schakel. Dat is goed voelt hij. Het beeld verandert en samen kijken ze naar een instortend flatgebouw.

Bewust Leiderschap Magazine editie 11 december

In dit nummer:

  • Rien en Celeste over 2018
  • Portret: Een Draak als moeder
  • Feuilleton afl. 11, de weg van niets naar nergens
  • Visie op politiek: When Rulings Rule the World
  • Column: Neemt gij dit algoritme als wettige echtgenote?
  • Het Netwerk Bewust Leiderschap

2018


Het antwoord op de vraag wat 2018 ons gaat brengen lijkt eenvoudig te geven. Leg de intenties van iedereen bij elkaar en de creatie van 2018 zal zich ontvouwen.

Maar zo makkelijk gaat dat ook weer niet. Voor de meeste mensen geldt dat zij hun intenties onbewust leven. En voordat iedereen bewust creëert zal nog wel even duren. (al zouden we dat best leuk vinden)

Dus al was 2017 het jaar van de algoritmes en de nagekomen beloften, dan nog is de som van 7,6 miljard individuele creaties niet eenvoudig te maken.

Onmogelijk is het echter ook niet. We tellen namelijk ook niet de intenties van de 100.000 miljard cellen in ons lichaam op, om te weten wat 2018 ons als individu gaat brengen. Veel gemakkelijker is het om te kijken naar het geheel. Wat is jouw intentie voor 2018?

Dat brengt ons terug bij de vraag wat dan de intentie van het geheel is. Het antwoord op die vraag, lijkt altijd weer terug te komen bij ontwikkeling. En ontwikkeling gaat van iets bekends naar iets ‘net niet’ bekends.

De Koning zei het al, voetje voor voetje.

Waar zijn we dan tegenwoordig mee bekend? Je voelt het natuurlijk al aankomen. Zouden dat misschien macht en techniek kunnen zijn? Zijn er anno 2017 nog mensen op deze planeet zonder mobiele telefoon?

Dus als de mensheid nu in de modus van ‘macht en onmacht’ zit, wat is dan de eerst volgende stap? Precies, de stap naar het hart. Ha ha, ik hoor je denken: gaan we dan ineens lief doen tegen elkaar? Nou laat je verassen, dat zou er nog wel eens anders uit kunnen zien dan je denkt.

Maar hoe, dat is natuurlijk weer afhankelijk van die 7,6 miljard individuele intenties. Wij wachten dat niet af, we gaan alvast door.

In de vorige ‘Special Edition’ van het BL-Magazine heb je al een stuk van onze creatie voor 2018 kunnen zien. En er is nog veel meer in de maak:
Welkom in de wereld van mogelijkheden.

We wensen al onze lezers, en ook al die anderen een liefdevol 2018 en moge je intenties zich moeiteloos manifesteren.

Celeste Banning en Rien Hagenaars
27-12-2017

 


portret van een bewuste leider

een draak als moeder

Portret: Een Draak als moeder

Een universitaire opleiding zat er voor haar dit leven niet in. Ze behoort tot een generatie die hard moest werken om de Mavo voor elkaar te krijgen.

Het moederschap was lange tijd haar hoofdrol. Inmiddels zijn haar kinderen volwassen en hebben een succesvolle carrière. Ondernemers, dag en nacht aan het werk.

Je zou kunnen denken, een Groningse boerin, wie schrijft daar nu een artikel over. Maar wees gewaarschuwd, niet alles is wat het lijkt.  Deze gemoedelijke en zachtaardige moeder, beschikt over een vuurkracht die zelfs Daenerys Targaryen (GoThrones)

bewust leiderschap

boven de pet zou gaan. Lange tijd een onbekende kracht, die soms tevoorschijn kwam en dan alles wat in de weg stond simpelweg tot as deed vergaan.

Werkzaam als administratrice zat ze jarenlang, als een snurkende draak, boven op het goud. Genietend van haar rust, wachtend tot haar kroost groot was. Geld was dan ook nooit een issue.

Maar de draak in deze moeder is ontwaakt. Ze begrijpt haar kracht en kan deze nu bewust hanteren. Ze is een uitstekend begeleidster en heeft magische handen. Met een enorme dosis onvoorwaardelijke liefde, staat ze op het punt haar vleugels uit te slaan.

Dus wie het een dezer dagen hoort rommelen in Groningen, weet dan dat het geen aardbeving is. Waarschijnlijk is het de Draken Moeder die honger heeft.

Durf je het aan, misschien kan ze wel wat klanten gebruiken. Maar wees respectvol in de omgang met haar. Want draken zijn soms lichtgeraakt en voor je het weet krijg je een ‘lel van haar staart’.

Ook deze Draak maakt deel uit van het netwerk van Bewuste Leiders. En voel je het verlangen om jouw unieke kracht te doen ontwaken: kijk eens bij Vijñána.

aflevering 11

Edinburgh Schotland, de weg van niets naar nergens

Aflevering 11 van ons feuilleton

De weg van niets naar nergens


Schotland

Eigenlijk viel het opruimen van hun overtuigingen over geld nogal mee. Terwijl de mannen door de donkere gang van het Schotse kasteel lopen, bespreken ze met elkaar hoe opgelucht ze zijn, nu deze vervelende stukken uit hun systeem weg zijn. Een van hen merkt op, dat hij zich afvraagt waarom hij eigenlijk nog met dit werk door zou gaan. Als het leven zo eenvoudig kan zijn.

De leider van de groep ‘fluit’ hem terug. Jongens, laten we ons ervan bewust zijn dat onze opdracht verder reikt dan onze eigen kleine belangen. Instemmend knikken de mannen naar hem, en samen gaan ze naar de grote zaal waar het vuur brand.

De ruimte die is ontstaan, heeft hun vastzittende gedachtes los gemaakt. Waar kunnen we een balansverstoring in het veld teweeg brengen, vraagt een van hen. Terwijl hij geniet van zijn glas Schotse Whiskey, oppert hij om de aandacht te richten op de zwakste schakel, zijnde het geld dat ze voor hun werk betaald krijgen.

Ik stel voor dat nummer vier zijn ontslag indient, tenzij hij een onredelijk hoge salarisverhoging van zijn baas krijgt toegekend. Nummer vier begint al te grijnzen bij de gedachte. Daar kan ik wel wat mee, zegt hij. Oké zegt hun leider, dan zullen we van daaruit bepalen wat onze volgende stap wordt.

Athene

Je bent een slapjanus Thanasis, zegt de jonge vrouw tegen hem. Thanasis hangt half over een toiletpot en is door de schoonmaakster met chloor weer bij kennis gebracht. Ik moet terug naar de vergadering, anders gaan ze me missen stamelt hij. Ken je Orell, vraagt ze hem nogmaals. Nooit van die naam gehoord en snel vlucht hij de toiletten uit.

Thanasis schiet door de gangen terug naar de vergadering met de partijvoorzitter. Daar is weinig veranderd. De partijvoorzitter en zijn baas zitten rustig met elkaar in gesprek. Het kabbelt wat voort en Thanasis voelt hoe zijn gedachten terugkeren naar de jonge vrouw in het toilet. Wie is ze toch en wat wil ze van me, vraagt hij zich af.

We gaan het doen, hoort hij de partijvoorzitter zeggen. Thanasis we gaan je promoveren tot speciaal adviseur op het ministerie van financiën. Verbaast komt hij terug bij zichzelf. Zijn baas schut hem de hand. Gefeliciteerd kerel, we zijn onder de indruk van je prestaties. Ben je klaar voor het grote werk?

Verwonderd door hetgeen hem allemaal is overkomen, stapt Thanasis weer in zijn auto. Schichtig kijkt hij om zich heen. De jonge vrouw is nergens te bekennen. Gelukkig denkt hij, en koerst door de chaos van het verkeer in Athene terug naar zijn eigen kantoor. Daar staart hij stilletjes naar zijn scherm, waarop financiële indexen als wilden op en neer schieten. Is de wereld gek aan het worden, vraagt hij zich af.

Nergens

Een zacht gonzend geluid lijkt hem te omgeven. Alsof alles vloeibaar is, de beelden bewegen om hem heen. Er is sprake van een luchtigheid die vertrouwd voelt. Geen wind, geen geur, geen lawaai alleen een gevoel van lichtheid en helderheid. Een oneindige vrijheid, die een verfijnde vibratie in hem teweeg brengt.

Je bent terug Oosshi, fijn om je bij ons te hebben. Een schim uit de verte komt snel dichterbij. Alsof de gedachten bij hem waren voor de figuur. Hij herkent het gezicht van zijn vader. Wat is er gebeurd, vraagt hij zich af. En zonder dat er geluid voor nodig was, ziet hij zijn gedachten naar zijn vader toe stromen.

De antwoorden op je vragen komen verder weg, dichterbij is er plaats voor verbinding en wederzien. We hebben je aanwezigheid gemist. Ga je mee naar het overgangsritueel? Oosshi begint zichzelf weer te realiseren, waardoor de herinneringen in zijn systeem terug komen. Neem me alstublieft eerst mee naar het slot, ik mis nog een schakel. Dat is goed voelt hij. Het beeld verandert en samen kijken ze naar een instortend flatgebouw.

 


Wie kiest voor het ontwikkelen van Bewust Leiderschap kiest voor


Visie op politiek:    When rulings rule the world?

nederland belastingparadijs

when rulings rule the world

27 december

Een van de woorden die op de lijst ‘woorden van 2017’ eigenlijk niet had mogen ontbreken is ‘Ruling’. De belastingdienst omschrijft het op haar website als volgt:

Door middel van vooroverleg bieden wij nationaal en internationaal opererende bedrijven (maar ook individuen en kleine ondernemers) de mogelijkheid vooraf zekerheid te krijgen over de toepassing van wet- en regelgeving op het gebied van belastingen. Dat doen we binnen de kaders van wet- en regelgeving, beleid en jurisprudentie. Zo weet u vooraf waar u aan toe bent bij de belastingheffing.

Het bleek in 2017 de ultieme formulering om van Nederland een belastingparadijs te maken. Meer dan 500 afspraken kwamen dit jaar boven drijven. En je kunt er rustig vanuit gaan, dat het dan niet gaat om bedrijven die meer belasting willen betalen dan wettelijk is toegestaan. Dan bleken er ook nog rulings te zijn, die buiten de Belastingdienst om werden gemaakt. Aangezien de formulering al heel ruim is, lijkt het voor de hand te liggen dat die niet meer binnen de kaders van wet- en regelgeving te krijgen waren. (motorclubs?;)

Ruling all the way

Om je geheugen nog even op te frissen: we hadden dit jaar de Starbucks, Unilever en onlangs nog de Ikea ruling. Maar wat dacht je van de ‘vluchtelingen ruling met Turkije’ en de ‘dividendbelasting ruling met Shell’. Zelfs het koningshuis werd onderworpen aan een onderzoek naar vermeende ruling. En misschien is het ‘regeerakkoord’ wel de meest bekende ruling van allemaal.

Nu liggen de verkiezingsprogramma’s nog tamelijk vers in mijn geheugen. Ik kan me niet herinneren dat er partijen waren, die ‘rulings’ als een belangrijk punt op hun agenda hadden gezet. Toch lijken deze ‘rulings’ keer op keer onze democratische principes te overrulen. Naar mijn mening zijn dit de echte punten, waarop een burger vervreemd raakt van de politiek. Nog maar een jaar geleden was dat een hot issue.(?)

Van groep naar individueel gestuurd

Op zichzelf lijkt het verlangen om op individuele basis afspraken te maken een logische stap in de ontwikkeling van het menselijk bewustzijn. Een maatschappij die verandert van groep gestuurd denken naar individueel gestuurd denken, heeft dit als logisch gevolg. Je zou zelfs kunnen stellen dat, het maken van rulings/ individuele afspraken een gezonde volgende stap kan zijn, in ons maatschappelijk systeem.

Wat maakt het dan toch, dat iedere keer je haren recht overeind gaan staan? Dat zou wel eens meer te maken kunnen hebben met de onbegrensde drang naar meer geld van de partijen die deze rulings willen maken. Wanneer een Shell of Ikea tevreden zouden zijn met ‘voldoende winst’, zou niemand er problemen mee hebben. Maar keer op keer komt het voort, uit mensen die zichzelf buitenproportioneel willen verrijken.

De kern van het vraagstuk

Dat brengt ons bij de kern van het hele vraagstuk. We hebben een overheid die geen neen, durft te zeggen. Sorry heren Ikea of Shell, maar we hebben 250.000 onderwijzers die verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van onze kinderen. Zij hebben een hogere prioriteit dan uw bankrekening.

Met andere woorden, we hebben te maken met politici en ambtenaren die te veel aan het invoelen zijn. Waardoor ze zichzelf verliezen in anderen. Het gevolg is dat ze zelf verstrikt raken in zaken die, lees bijvoorbeeld de ruling, initieel een goede intentie hadden. Ze hebben dus eigenlijk geen eigen mening.

Voeg daar te grote ego’s aan toe en het resultaat is de ongewilde afbraak van het eigen systeem. Dus ook sorry geachte politici, maar het gebrek aan bewustzijn maakt dat jullie het democratisch stelsel ongeveer net zo snel slopen als het tropisch regenwoud.

England rules the waves

Is dit dan een typisch Nederlands gebeuren? Nee hoor, Trump lijkt zich te verliezen in de geldlust van de rijken en de angst voor tekorten bij zijn volk. Poetin lijkt aan de andere kant van het spectrum te zitten. Een krachtige eigen mening maar met verlies aan invoelingsvermogen in zijn omgeving. Kortom, op wereldwijde schaal is het met het bewustzijn van de leiders, al even armoedig gesteld als in Nederland.

Een voorlopersrol in het veld lijkt weggelegd voor de Britten. Met hun Brexit hebben ze het politieke speelveld naar een level gebracht, waar voor iedere betrekking een nieuwe ruling moet worden gemaakt. Misschien wel het grootste schrikbeeld van de Europese leiders.

The end game

De winnaar in het grote ‘ruling spel’ is de leider die als eerste doorkrijgt hoe afstemming werkt: Aandacht bij jezelf, in verbinding met de ander. Dan blijft het hart erin, zodat je kunt voelen wanneer de dingen niet meer kloppen en hoe jouw ideeën overkomen op de ander. Het is geen ‘rocket science’, het vraagt enkel wat ontwikkeling van het eigen bewustzijn. Ongeveer zes dagen heb je nodig om het onder de knie te krijgen.

Is dat dan niet een te eenvoudige oplossing voor zo een complex vraagstuk? Je zou het ook andersom kunnen stellen. De wereldbevolking groeit de komende 20 jaar naar verwachting met 30%. De vraagstukken die dat met zich meebrengt, behoeven leiderschap op het hoogste niveau. Leiders met een bewustzijn op het niveau van verlichting. Hoe lang kunnen we het ons permitteren om te kiezen voor leiderschap op het niveau van een ‘primaat’?

Eenvoud is de grootste kracht om een verandering tot stand te brengen.

 

 


Column: Neemt gij dit algoritme tot uw wettige echtgenote?

algoritme

neemt gij dit algoritme tot uw wettige echtgenote

Op dit moment maakt een Belgische startup furore, die algoritmes heeft ontwikkeld om sollicitatie gesprekken door de computer te laten uitvoeren.

Dus stel je voor: je wilt graag solliciteren op een leuke baan. Je krijgt een email met het verzoek om achter je computer met webcam te gaan zitten. Een digitale P&O functionaris stelt je vragen en tegelijkertijd scant de webcam je gezicht op onwillekeurige trekken. Het algoritme verwerkt deze gegevens en bepaalt of je als mens past bij het gevraagde profiel.

In deze tijd van dynamische arbeidscontracten en flexibele pools een aantrekkelijke kostenbesparing voor werkgevers. De computer doet het werk en laat de drie beste kandidaten komen voor een gesprek. Een investering die zich snel terugverdient.

Hoe zou de sollicitant zich voelen?

Dit is nog maar een begin van de ontwikkelingen die nu gaande zijn op het gebied van de interactie tussen mensen en computers. Waarbij de achterliggende technologie gebaseerd is op onwaarschijnlijk snelle en slimme rekenkracht. Maar, misschien een beetje ouderwets om te zeggen, toch terug te voeren op nullen en enen. O en I

Het menselijk systeem kent ook zoiets: het rationele deel van ons menselijk bewustzijn, waar analyse en denkwerk plaatsvinden. (Voel maar eens in je lijf, waar je het voelt om 10 keer 8 uit rekenen.) Onze rekenprocessor bevindt zich bij het ‘zonnevlecht chakra’, midden in de modus van het denken. Dit is een modus die qua omvang ongeveer 1,5% van het hele menselijke systeem beslaat.

Omdat de meeste mensen een groot deel van de dag vanuit deze modus handelen, lijkt het sollicitatie algoritme dus relevant. Maar wat te doen als je sollicitant zich op een andere ‘verdieping’ in zijn systeem bevindt. Dan valt de hele analyse in het water.

Het algoritme klopt niet omdat het uitgaat van een deelsysteem

Wie menselijk gedrag wil doorgronden ontkomt er niet aan om zich te verdiepen in de rol van ‘onvoorwaardelijke liefde’. Het behoeft weinig fantasie om te begrijpen dat een webcam die je gezicht af scant op ‘trekjes’, mensen eerder uitnodigt tot een afstemming vanuit angst of emoties, dan tot een afstemming vanuit het hart.

Ideaal wanneer je een robot in dienst wilt nemen. Maar de werkgever, die op zoek is naar creatieve en verantwoordelijkheid nemende medewerkers, zal zichzelf hiermee vooral voor de gek houden. Want liefde speelt een essentiële rol in het menselijk gedrag. Waarbij het kenmerkend voor liefde is, dat het ‘geen gezicht heeft’. ‘Het laat zich niet begrenzen, je kunt het wel voelen’, zo zei een wijze meester van deze tijd ons eens.

Waar zijn de vrouwen?

Ooit, lang geleden in de vorige eeuw, was personeelszaken een vrouwelijke aangelegenheid. Want vanuit een aangeboren en in duizenden jaren ontwikkeld, vermogen om met mensen om te gaan, waren ze een voor de hand liggende invulling voor deze rol.

Door de verandering van het bedrijfsleven in de jaren 70 en 80, verdween de rol van het vrouwelijk aspect. Het bedrijfsleven werd steeds mannelijker en rationeler.

Gevoel was niet meetbaar, dus waarom zou je daar aandacht aan besteden. Bovendien maakte de opkomst van de computer het mogelijk om resultaten te volgen. Veel interessanter dan het volgen van gevoelens. Aandacht voor het ziekteverzuimpercentage, was toen het summum van innovatief personeelsbeleid. Waarbij ook dat ging om het terugdringen ervan en het behalen van zo hoog mogelijke productie resultaten.

Vanaf circa 2000 werd deze beweging steeds extremer. Het bedrijfsleven werd een bolwerk van 90% mannelijke energie, waarin computers en systemen leidend waren.

Dus werd het een beetje saai

Maar met al die mannelijkheid bij elkaar werd het toch wel een beetje saai. Bovendien groeide het verlangen om de kracht van het vrouwelijke aspect toe te voegen. Nadat alle processen uit waren gerationaliseerd bleek toch vooral het menselijk gedrag, de grootste bottleneck.

Maar het laatste wat een 90% mannelijk bedrijfsleven wil, is het op grote schaal naar binnen halen van vrouwelijkheid. Stel je voor. Dus welke oplossing lag het meest voor de hand? Precies, het automatiseren van de vrouw. En wie beter dan de ‘nerd’ kun je inzetten om vrouwelijk gedrag te automatiseren.

Het vergde even tijd, maar daar was ze dan: het algoritme

Een mannelijke manier om vrouwelijkheid te programmeren. Voor de meeste vrouwen natuurlijk een volstrekt belachelijke vertoning. Maar ondertussen zijn ze zo mee geconditioneerd in het mannelijke bedrijfsleven, dat ze eerdaags ook door een automatische vrouw zullen worden beoordeeld op hun geschiktheid voor de functie.

Het grappige van deze tijd is dat algoritmes in computersysteem door velen worden beschouwd als het antwoord voor de toekomst. Maar wie enig bewustzijn ontwikkelt zal al snel doorkrijgen dat ieder mens beschikt over een mannelijk en vrouwelijk aspect. Met andere woorden, we bouwen een maatschappij die is gebaseerd op het uitschakelen van ons vrouwelijk vermogen. ‘Mad Max’ is er niets bij.

Het huwelijk van morgen

Wanneer we ons dan de vrijheid permitteren om een blik te werpen op deze toekomst, dan komen we uit bij een hilarisch beeld. Het mannelijk deel in onszelf is zo dominant geworden, dat het steeds banger wordt voor ons vrouwelijk aspect.

De voorlopers, zullen worden verleid om robots met vrouwelijke kenmerken te bouwen, die zich, gebaseerd op algoritmes, ook vrouwelijk gedragen. Waarna deze vrouwelijke robots de menselijke vrouw uit de markt concurreren. Immers, de robot-vrouwen zijn altijd onderdanig, hebben altijd zin in sex en als je gaat werken kunnen ze rustig in de pauze stand worden gezet, zodat ze geen geld kunnen uitgeven.

Voortgedreven door dit snelle verdienmodel, kan deze relatievorm al snel de overhand krijgen. Waarbij de echte vrouw al snel in de verdrukking zal komen. Bovendien zal ze, zoals in het verleden al vaker is toegepast, onder spirituele voorwendselen worden ingezet voor de voortplanting. Waarbij ook deze vrouwen een steeds grotere mannelijke dominantie zullen ontwikkelen. Zodat uiteindelijk ook de voortplanting van het menselijk geslacht ten einde zal komen.

Dus wat luidt hierop je antwoord:

Neemt gij dit algoritme tot uw wettige echtgenote?

 


Het Netwerk Bewust Leiderschap

netwerk bewust leiderschap

kerstfeest netwerk bewust leiderschap 2017

Het Netwerk Bewust Leiderschap begint 2018
met de nieuwe Democreatie

Met ingang van 2018 vormen we ons netwerk om tot een Democreatie. De concepten die we in 2017 hebben ontwikkeld, gaan we toepassen op onszelf. Dit betekent dat alle leden van het netwerk zijn uitgenodigd om hun mening en visie op de plannen voor 2018 via ons digitale portaal kenbaar te maken.

Je kunt tot 1 januari je reactie online insturen. Tijdens de januari bijeenkomst zullen we de resultaten bekend maken. De eerste reacties hebben we inmiddels al binnen.

Het kerstfeest 2017

Met plezier kijken we terug op ons kerstfeest op zaterdag 16 december. Op een sfeervolle locatie in het Drentse Wittelte hebben we een heel gezellig feest gehad.

Na een fakkeltocht door het donkere Drentse woud, kwamen we aan bij de feestelijk versierde locatie Vogelrijk. In Keltische stijl werden we in een magische cirkel ontvangen, door Siert Jan en Anne-Marie. Met veel vuur en heerlijk eten brachten we de avond met elkaar door. Natuurlijk was er ook een mooie kersttoespraak door Celeste, waarin zij de nieuwe plannen voor 2018 officieel aankondigde. Je kunt deze op de site van het netwerk afluisteren.

Ben je nieuwsgierig naar hoe het eruit zag?  klik dan op deze link

Samengevat, was 2017 voor het netwerk een succesvol jaar.
We hebben zin in 2018 en hopen van harte dat je erbij bent.

 

Wie oog heeft voor de magie van het leven, opent het potentieel van zijn hart