Tup en Joep in China

11 april

Na hun avonturen in het circus, zijn Tup en Joep als vluchteling in Nederland geland. Na hun inburgeringscursus, hebben ze een klein internationaal service bureautje opgericht.

nog even ter herinnering voor de oudjes en ter kennismaking voor de jonkies: Tup en Joep zijn twee Afrikaanse aapjes, uit de 1954 kinderserie, die allerlei avonturen beleefden.

Onder aanvoering van minister president Mark, vier van zijn trouwe minister vazallen en 158 leiders van grote bedrijven, bezoeken ze als handelsdelegatie het grote China. Tup en Joep zijn ingehuurd om als stafleden, de delegatie te ondersteunen.

Al bij aankomst op het vliegveld kijken ze hun ogen uit. Het gezelschap herinnert ze aan hun tijd in Afrika, wanneer de koning met al zijn pracht en praal neerstrak in hun kleine dorpje. Alles en iedereen was in rep en roer, om het de gasten naar de zin te maken.

En dan is er het moment van de grote ontmoeting. De Chinese president ontmoet de Nederlandse minister president. Zakelijke woorden worden er gesproken, beleefdheden en cadeau’s worden uitgewisseld. Maar net als vroeger thuis voelen Tup en Joep het ongemak. De verhouding tussen de grote koning en het kleine dorpshoofd, was helemaal niet zo best.

De grote koning gaf wat kralen en spiegels aan het kleine dorpshoofd, die deze glimlachend in ontvangst moest nemen. Vroeger wilde het kleine dorpshoofd dan nog wel eens iets zeggen over de mensenrechten in het land van de grote koning. Maar dat werd later niet meer zo gewaardeerd. Het dorpshoofd had geleerd hoe, het spel van de grote koning mee te spelen.

Tup en Joep luisteren naar de toespraken. De tijden zijn roerig en er wordt gesproken over handelsoorlogen. Zo ging het vroeger bij ons ook, zeggen ze tegen elkaar. De grote Afrikaanse koningen maakten veel ruzie met elkaar. En ondertussen sloten ze geheime deals.

En zo trekt het gezelschap vijf dagen door het grote China. Tup en Joep regelen het transport, verzorgen gespreksverslagen, het zweet stroomt van hun kop. Die avond zitten Tup en Joep in hun hotelkamer.

Weet je wat ik vandaag hoorde, zegt Tup tegen Joep. Dat de Chinese onderhandelaars bezig waren om Afrikaanse grondstoffen te verkopen aan Nederlandse ondernemingen. Maar dat klopt toch niet, zegt Joep, dat is toch van de Afrikanen?

Nou zegt Tup, volgens mij wordt Afrika steeds meer eigendom van de Chinezen. Maar dan is er dus eigenlijk niets veranderd, zegt Joep. Vroeger werden we in een kooi gestopt en verhandeld door buitenlanders. Het enige verschil is dat de kolonialen van toen, nu een handelsmissie heten.

Nu je het zegt, we zien er eigenlijk ook uit als de stropersgroepen die door het oerwoud trokken. Wel wat beter gekleed misschien, maar toch lijken onze intenties voornamelijk gericht op het winnen van meer geld.

Ik houd ermee op, zegt Joep. We verdienen genoeg met onze zaken in Nederland. Zo is het, zegt Tup. Genoeg is genoeg, het is tijd voor ons 5DBC business concept.