WO3 is geen vakantie

vrijdag 3 april: leeswijzer – pas op, vandaag best confronterend

Er zit een zonnig warm weekend aan te komen. Naar het strand of naar het bos mogen we niet. Naar het buitenland kunnen we niet. Dus wat wordt het?

Blijven we netjes binnen en maken we ons kleine ommetje? Of dan misschien toch even de stad in wandelen? De burgemeesters houden hun hart vast. Staan de handhavers al paraat om de menigte uit elkaar te houden?

Het is een lastig dilemma, want als het misgaat zitten we maandag zomaar in een lock-down. Niet omdat de situatie dan ineens wezenlijk veranderd is, maar omdat het emotioneel een dunne lijn is, waarover we bewegen.

Zou het vergelijkbaar zijn met de mei dagen van 1940?

Jammer genoeg kan ik het mijn ouders niet meer vragen. (Al ben ik blij voor ze, dit niet meer mee te hoeven maken.) Maar ik zou het me een beetje kunnen voorstellen.

Voor een groot deel van de Nederlanders was het front ver weg. Misschien was het front groter, maar er waren minder media die er bovenop zaten. Waardoor het net als nu, toch voor heel veel mensen waarschijnlijk een ver van hun bed show was.

Binnenblijven en niet weten wat er komen gaat. Misschien wel een beetje datzelfde unheimische gevoel, van er hangt iets dreigends in de lucht. Maar misschien valt het ook allemaal wel mee.

WOII werd wreder, naarmate het langer duurde.

Ook het corona virus lijkt zich in eerste instantie te richten op een smalle doelgroep, namelijk de kwetsbare oudere. Maar tegelijkertijd is het bezig, om de hele wereld aan zich te onderwerpen.

Sommige Duitse deelstaten overwegen het uitgeven van immuuncertificaten, om weer aan het werk te mogen. Het is misschien wat schokkend, maar als dat hier zou gebeuren, dan speld ik een Corona ster op mijn jas.

75 jaar na de vorige WO bewegen er patronen, die best vergelijkbaar zijn met een pijnlijk verleden. In de paniek en onmacht, kunnen we, alles wat we jaarlijks op 4 en 5 mei zo nadrukkelijk roepen, snel vergeten zijn.

Ja, natuurlijk zijn er ook dingen anders

Maar wees alert. Het menselijk systeem is in 75 jaar wel geëvolueerd, maar dezelfde mechanismen als toen, zijn nog steeds in ons werkzaam.

Daarom is het juist nu, belangrijk om je eigen gedrag goed te observeren. Wanneer je komende dagen gefrustreerd raakt over het weer, het beleid of jezelf. Zet er dan bewustzijn in.

Hoe? Daar heb ik al eerder over geschreven. Volg deze link.

Denk aan het “emotie noodpakket”, zodat we maandag niet in de ‘spertijd’ van WOIII terecht komen. Want, al loopt nu ongeveer 3/4 van de wandelaars buiten te bellen, dat is nog altijd beter, dan in je zolderkamer.

liefs, gezondheid en wijsheid.