Mexiaancse Enchiladas van Céleste

/0 Reacties/in , /door

Recepten uit de keuken van Céleste

Regelmatig vragen deelnemers aan onze buitenlandse trainingen naar de recepten van Céleste. Via ons magazine zal ze regelmatig een van haar recepten verspreiden.
In deze rubriek lees je het recept voor:

Vegetarische Mexicaanse Enchiladas voor 6 tot 8 personen

Ingrediënten voor de vulling:
1/2 a 1 blok Tofu blance fijn geprakt
Een flinke handvol walnoten gehakt
1/2 of een stuk brie in kleine blokjes

Groenten:
Courgette 1x in kleine stukjes en even opgebakken
2 rode uien gesnipperd en even opgebakken
2 a 3 gekleurde puntpaprika’s even opgebakken
Bruine Champignons in plakjes even opgebakken
Groene pepertjes Jalapigno-Let op! scherp spul
Geraspte kaas 100 gram voor door de tofu

– verder ook lekker kleine roosjes broccoli of andere groenten naar wens
Na opbakken van de groenten deze door de geprakte tofu mengen, samen met de walnoten en brie blokjes.
Kruid dit met zwarte peper, een beetje zout, knoflook, komijn, koriander (droog en/of vers)
– Eventueel nog een kleine portie zwarte boontjes (2 x klein (bio) blikje volstaat maar vers maken is lekkerder)

Rode saus voor over gevulde tortilla’s
1 pakje enchilada saus aanlengen met water (zie verpakking)
een doosje rode gepureerde tomaten saus
1 blikje tomaten blokjes

Mais tortilla’s vullen
Haal iedere tortilla eerst door de rode saus
Vul dan iedere tortilla met een 2 à 3 eetlepels vulling van groenten-noten-tofu-brie  mengsel eventueel wat  zwarte bonen en geraspte kaas
leg de gevulde tortilla’s in een ovenschaal en giet ten slotte de rode saus er rijkelijk overheen.
Er passen 8 tortilla’s in een grote ovenschaal en dit is genoeg voor 6 tot 8 personen, afhankelijk wat je er bij serveert. Maak ruim voldoende het is de volgende dag ook heerlijk om even op te bakken

Bijgerechten:

Zure room even beetje met een uitje en wat kruiden er door verder niets

Guacemole
4 à 5 Avocado’s geprakt
Uitje klein gesnipperd
Tomaat klein gesnipperd
Verse koriander en naar smaak komijnpoeder, peper en zout
beetje salsa uit pot
Alles mengen en naar eigen fantasie op smaak brengen

Evt ½ verse maiskolf p/p
Groene Salade
Basmatirijst

 

Brieven aan Europa III, what happens after Brexit?

/0 Reacties/in , /door

Brieven aan Europa III: What happens after Brexit?

Lieve Europa

2019 lijkt een veelbelovend jaar voor je te worden. Welke inzichten denk je dat de Brexit je gaat brengen?

Het is bijzonder om te zien hoe de Britten stap voor stap naar de uitgang lopen. Zelfs de motie tegen Theresa May, door haar mede partijleden heeft het niet gehaald. Wat ik niet van je begrijp, is dat het hele proces alleen maar vanuit strijd en weerstand wordt bekeken. Alsof er werkelijk niets goed in schuil gaat. Maar zou dat werkelijk zo zijn?

Biedt niet iedere verandering de gelegenheid tot ontwikkeling?

Met de Brexit worden vastgelegde structuren losgemaakt. Structuren die al een aantal decennia geleden zijn bedacht. In een periode waarin de technologische ontwikkeling zo snel gaat, is het toch een verrijking wanneer vastzittende structuren vrij komen?

Soms vraag ik me af of de hele turbulentie rondom de Brexit niet vooral voortkomt uit de angst voor verandering van je zittende regeringen. Op zich begrijpelijk, wanneer je je realiseert dat bijna iedere Europese regering zichzelf, met mislukte interne veranderingen, kapot heeft gereorganiseerd.

Je praat er misschien liever niet over, maar onderdrukt niet iedere Europese regeringsleider zijn eigen onzekerheid? Macron heeft geen idee wie de gele hesjes zijn, de Italiaanse regering koerst maar door met haar afgekeurde begroting.

Rutte schrijft idiote propaganda naar zijn Nederlanders en ga zo maar door.

Gelukkig brengt verandering ook creativiteit voort. Wanneer je de controle kwijt raakt, blijft er niets anders over dan te handelen naar de omstandigheden. Misschien dat je je daarvoor schaamt. Want het is toch wat teleurstellend wanneer een zo ver ontwikkeld werelddeel, deze vorm nodig heeft om een nieuwe richting te vinden.

Op zich zou het zo ook niet hoeven te gaan. Want binnen je grenzen wonen ook wijze meisjes, zoals de vijftienjarige Greta Thunberg. Tijdens haar toespraak op de UN klimaat conferentie in Polen, legde ze haarfijn uit dat de regeringsleiders te bang zijn om de waarheid te spreken.

Aangezien de jeugd binnen je grenzen over zoveel wijsheid en volwassenheid beschikt, vermoed ik beste Europa, dat je de Brexit hebt gecreëerd om de overgang naar een volgende fase te bespoedigen.

Want, zoals de jonge Greta al zei, wanneer de economische groei van enkelen belangrijker is dan de wereld voor alle mensen is het overhoop halen daarvan, misschien wel de beste manier om niet luisterende leiders tot inzicht te brengen.

Hoe fascinerend zou het zijn, wanneer de Brexit samen met de gehele hesjes en de Italianen, de druppel zouden zijn, die de financiële ontsteking, die het gevolg is van de onbegrensde lust naar economische groei, zou doen openbarsten.

Daarmee zou het de deur openen voor de wijsheid van de jeugd, om de harmonie op de planeet weer te herstellen.

Met een groeiend respect voor de genialiteit van je creatie en vol goede moed, treed ik het nieuwe jaar tegemoet. Moge 2019 je voorspoed en wijsheid brengen.

Wordt erkenning het nieuwe kerstgevoel?

/0 Reacties/in , /door

column: Wordt erkenning het nieuwe kerstgevoel?

Het is nog maar een paar dagen tot de kerstviering van 2018. Voor veel mensen betekent dat op bezoek bij familie en vrienden. Kortom een periode, waarin je de mensen, die je doorgaans online ontmoet, ineens weer in levende lijve tegenkomt.

Een paar dagen, die de laatste decennia zijn uitgegroeid tot het nationale ontsnappingsmoment. Ontsnapping aan een jaar van hard werken, studeren en/of voor de kinderen zorgen. Omgeven door sfeervolle decoratie, zitten we volgende week aan het kerstdiner.

Dat brengt de vraag op tafel: Wat wordt het kerstgesprek van 2018?

Gaan we het hebben over de vakanties of over de politiek. Zal Theresa May het hoofdgerecht domineren of toch juist Trump?

Maar ja, met opa op de I-pad, je ouders op de app en de Instagram kleinkinderen, lijken er weinig dingen over, die we nog niet aan elkaar hebben verteld. Eigenlijk is alles al geliked en gedeeld…
Dan blijft er nog maar een ding over:

Het zou zomaar kunnen dat kerst 2018 gaat over onze diepere gevoelens.

Hoe fijn zou het zijn, wanneer er tijdens het eerste voorgerecht, tijd zou zijn om werkelijk te luisteren naar wat opa bezig houdt. Niet zijn gebruikelijke ziekenhuisdrama, maar bijvoorbeeld zijn kijk op de diepere betekenis van zijn lange leven.

Om tijdens de tweede gang te kunnen luisteren naar de belangrijkste vraag, die je dochter dit jaar echt heeft bezig gehouden. Of wanneer we deze kerst ruimte zouden maken voor de wijsheid van onze kinderen, zonder het gesprek met een bevestiging of afwijzing terug te leiden naar de wintersportvakantie?

Wat zou er gebeuren wanneer je vader tijdens het hoofdgerecht vertelt over de magie die hij in zijn werk ervaart. Of je moeder, die bij het serveren van de exclusieve vissaus, de stelling zou deponeren dat de rol van Maria eigenlijk de essentie van het kerstverhaal is.

Erkenning zou de kerstbeleving van 2018 kunnen veranderen. Misschien is het wel een mooie opstap naar de gebeurtenissen die ons in 2019 te wachten staan.

Het oprechte testament

/0 Reacties/in , /door

boek: Het oprechte testament
auteur: Saskia Geerts
van:  Flare uitvaartgegeleiding

Voor wie zijn bewustzijn heeft ontwikkeld, is sterven misschien wel een van de meest fascinerende ervaringen van het leven. Maar natuurlijk is dat voor iedereen weer anders.

Speciaal voor iedereen die op een fijne manier een bericht wil achterlaten aan zijn nabestaanden, of tijdens het leven hierop wil terugkijken, heeft Saskia een prachtig boek geschreven. Je kunt het verkrijgen via deze link

Rien’s eerste kerstdag 1971

/0 Reacties/in , /door

Rien’s eerste kerstdag 1971

 

Het was eerste kerstdag 1971…

Het is acht uur ‘s ochtends en mijn moeder is al op. Alhoewel de gordijnen al open zijn, is het nog donker in huis. Enkel een schemerlamp en de gekleurde kerstboomlampjes branden. Wat teleurgesteld kijk ik naar buiten, door het raam van onze flat op de vierde verdieping in Amsterdam west. Het heeft wel gevroren, maar de voorspelde sneeuw is uitgebleven.

In mijn blauwe streepjes pyjama kruip ik voor de gashaard. Een klein hoekje tussen de kachel en de bank, waar ik ’s ochtends vroeg graag zit. Het is net niet zo heet, dat mijn pyjamabroek vlam vat. Ik heb mijn Rik Ringers stripboek bij me en kijk hoe mijn moeder de tafel dekt.

Ze heeft net een kerst langspeelplaat van Frank Sinatra opgezet, wanneer mijn vader, ook in pyjama, uit de slaapkamer komt. Mijn broer is nog nergens te bekennen. Bijna ongezien leggen ze de kerstcadeautjes onder de kerstboom. Vanuit het hoekje verheug ik me op het grote platte pak onder de kerstboom.

Langzaam wordt het lichter en mijn moeder vindt het tijd dat ik me ga aankleden.

Denk eraan dat je je ribbroek aantrekt, we moeten straks naar de hoogmis, zegt ze tegen me. Getver hoor ik mezelf zeggen, moet dat echt? Als ik ergens een hekel aan heb is het wel met een kriebelbroek in de kerk zitten. Je mag je pyjama broek eronder aan doen, als je wilt zegt mijn moeder.

Ik stel het aankleden uit en dan schuiven we aan het kerstontbijt. Ik haast me, want dan kan ik zo snel mogelijk mijn cadeautjes uitpakken. Mijn moeder heeft een feestelijk ontbijt gedekt, met kerstbrood en een roomboter kerstman. Ik eet mijn eitje en een broodje hagelslag, maar eigenlijk ben ik niet te houden. Ook mijn broer begint steeds onrustiger te schuiven op zijn stoel.

Mijn vader spreekt de verlossende woorden: zullen we nu dan maar de cadeautjes uitpakken? Gespannen pakken we ons cadeaus uit. Ik krijg een Tamya bouwdoos van een Amerikaanse troopcarrier uit WOII. Liefst zou ik hem gelijk in elkaar gaan zetten, maar eerst moeten we naar de kerk.

Haastig kleedt iedereen zich aan en klim ik achter in onze bestel Eend.

Mijn broer en ik zitten ieder op een eigen gereedschapskist en houden ons vast aan de stoel. Het is best een eindje rijden naar de Krijtberg aan Singel. Daar aangekomen sluipen we stilletjes achterin de kerk. Het is namelijk zo, dat mijn vader een hekel heeft aan de preek en daarom steevast een half uur te laat de kerk in gaat.

Met enige plaatsvervangende schaamte, voor de mensen die geïrriteerd achterom kijken, schuiven mijn broer en ik in de kerkbank. Daar pak ik mijn wekelijkse kerkactiviteit op. Namelijk bootjes vouwen van kerkboekjes. Wanneer het papier op is, begin ik met wat ik het kaars staren noem. (Vele jaren later kwam ik erachter, dat ik hier eigenlijk mijn begaafdheid ‘reizen door dimensies’ aan het oefenen was)

Alhoewel ik er zelf een hekel aan heb om mee te zingen, geniet ik van de kerstliederen die in de overvolle kerk worden gezongen. En voor ik het weet parkeert de Eend weer voor de deur. Onhoudbaar ren ik de trap op en trek mijn kapotte spijkerbroek aan. Het duurt niet lang en ik zit achter mijn bureau met lijm, verf en schuurpapier om mijn nieuwe bouwdoos in elkaar te zetten.

Geconcentreerd verstrijkt de tijd en mijn vader vraagt of ik meega om opa op te halen. Omdat ik het leuk vind om met mijn vader in de auto te zitten, ga ik met hem mee. Deze keer mag ik voorin zitten, op de doorgezakte stoel die met telefoonboeken op hoogte wordt gehouden.

Opa

Mijn opa van 81 woont in de Haarlemmerstraat en heeft een onwaarschijnlijk vals vuilnisbakhondje, genaamd Sjennie. Alle deuren moeten hermetisch dicht blijven, want als Sjennie de kans krijgt rent hij naar buiten en bijt hij onherroepelijk de eerste de beste voorbijganger in zijn been.

Wanneer we terug bij ons huis komen ligt er een kerstboom op straat. Een vreemde blijdschap maakt zich meester van me. Dit kan niet waar zijn. Ik roep mijn broer erbij en voor je het weet liggen we op ons buik in de zandbak, om met kranten de kerstboom in de fik te steken.

Het is al donker wanneer mijn moeder op het balkon staat om ons te roepen voor het kerstdiner. Zwart van het roet verlaten we de zandbak. Om na een ontroerende ‘drummer boy’ kerstfilm op onze eerste kleurentelevisie, aan te schuiven voor het kerstdiner.

Opa heeft de kamer met zijn sigaren inmiddels veranderd in een blauw rookhol, maar ook dat hoorde bij de gezelligheid van die tijd. Gezellig kletsend zitten we weer aan tafel. Na de krabcocktail is er het wilde konijn met vruchtjes. Heerlijk soppend in de vette jus, gemengd met vruchtjes en appelmoes geniet ik vrolijk van het eten.

Tot mijn broertje naar buiten wijst.

Het sneeuwt, zegt hij. De hele familie kijkt verrast op en warempel, dikke vlokken hebben de straat al met een witte laag bedekt. Het kan niet mooier worden deze kerst. Het dessert is nog niet op, of vliegen we de trap af.

Buiten zijn andere vriendjes al druk in de weer met sneeuwballen. Het duurt niet lang of we zijn in een heftig sneeuwballengevecht verwikkeld, met de jeugd van de overkant. En dan gebeurt het onwaarschijnlijke.

Steeds meer vaders komen naar buiten en mengen zich in het sneeuwballen gevecht. Zo ook mijn vader en mijn opa, die grinnikend met zijn sigaar in het portiek staat toe te kijken.

Hoe ik die avond in slaap gevallen ben herinner ik me niet meer, maar een gedenkwaardige kerst dat was het. Een werkelijkheid die 47 jaar later, bijna niet meer voor te stellen is.

Ik wens jullie allen een geweldige kerst…

De Escapisten deel 1

/0 Reacties/in , , /door

De vliegende keizer publiceert zijn debuut roman

Veel mensen komen we tegen met het verlangen om een boek te schrijven. Slechts weinigen slagen erin om dit verlangen te manifesteren. Maar wie hem kent, zal begrijpen dat het onvermijdelijk was dat hij hierin zou slagen.

Hij was een van de vroege deelnemers aan Bewust Leiderschap. Escapistische verhalen en het verlangen om iets wezenlijks neer te zetten speelden een grote rol in het leven van deze meester. En met het realiseren van zijn eerste boek is hij daarin geslaagd.

De Escapisten deel 1:

Najaar 2016. Ongrijpbare krachten strijden om de menselijke ziel en de dreiging van chaos is overal aanwezig. Tegen deze achtergrond leidt Zeno de Jong een onopvallend bestaan. Hij doet niet aan waaghalzerij en wil het liefst met rust gelaten worden. Verdwijnen in de laatste Marvel- of Netflix hype. Maar verstoorde nachtrust, een bizar ongeluk en de ontmoeting met een mysterieuze vrouw zetten zijn leven opeens in de hoogste versnelling.

Zeno ontdekt dat hij de spil is van een kosmisch avontuur. Opgejaagd door een geheimzinnige groep die zich de Vertragers noemt, ontwaakt in hem een verborgen gave en treedt een sinistere entiteit naar voren die niet van plan is het zover te laten komen. De tijd dringt en Zeno zal in zijn vergeten oorsprong de kracht van onvoorwaardelijke liefde moeten vinden om zijn bestemming te kunnen omarmen.

De Escapisten is een gelaagde genre-mashup over vriendschap, de zoektocht naar waarheid en de ontsnapping uit illusies. Een verhaal vol verwijzingen naar de pop-cultuur dat zich uitstrekt voorbij de grenzen van tijd en ruimte.

Kortom, wie zich wil hullen in de visie van de ‘vliegende keizer’ op de essentie van onze werkelijkheid, kan zich hier tijdens de feestdagen heerlijk in verliezen.

auteur: Herman Annema
ISBN 978-94-0224-965-1 / 9789402249651

Kerstfeest 2018

/0 Reacties/in , /door

Kerstfeest 2018

De kerstboom hangt aan de muur. Na 53 echte bomen, heeft hij plaats gemaakt voor een platte HK Living boom. Sky Radio is na 31 jaar vervangen door Spotify en na 40 jaar is Johnny Jordaan weer terug bij het kerstdiner.

Je hebt hem vast wel gezien, het kerstaffiche waarop bij iedereen staat xxe keer…… Het deed ons realiseren hoe de tijd onze kerstervaring heeft veranderd. Al is de magie in ons leven groter dan ooit, toch lijkt met kerst de glans van vroeger warmer.

Maar misschien hoort dat wel bij het ouder worden. We hoorden Greta van 15 op de klimaatconferentie spreken, over wat zij op haar 75e over de volwassenen van nu zou zeggen. Het lijkt erop dat we onze jeugd een zware last op de schouders hebben gelegd.

Het zou zomaar kunnen dat de klimaatverandering ons land dan met een sneeuwkap heeft bedekt. Vol mensen die met weemoed terug denken aan de groene kerst van 2018. Waarschijnlijk is tegen die tijd zelfs de holografische kerstboom alweer achterhaald.

Het klinkt een beetje als een Scrooge kerstverhaal. Misschien is de grootste uitdaging wel om het kerstfeest van 2018 in het nu te houden. Ga je herinneringen ophalen bij de boom? Of tijdens de derde gang al wegdromen over hoe het kerstfeest in 2019 beter zou kunnen? Neen, gewoon erkenning geven en genieten van met wie je hier en nu aan tafel zit.

Kijkend naar je familieleden, jezelf realiserend dat net als jij, zij ook verlangen om echt gezien te worden. Niet bevestigd om hun geweldige moppen, ook niet afgewezen om hun beschonken klaagzang. Maar gewoon als de levende zielen, die ze werkelijk zijn.

Dat geeft het meest warme kerstgevoel wat je kunt wensen. En dat is wat wij jou toewensen.

In elk geval zit ons jaar er bijna op. We hadden een prachtig jaar, met mooie ontmoetingen en bijzondere reizen. We hebben grote magie voor 2019 in onze ‘ketel’ zitten. Maar daarover later meer.

We wensen je een prachtige kerst en een gelukkig 2019 toe.

Liefs
Céleste Banning en Rien Hagenaars
18-12-2018

Bewust Leiderschap Magazine, editie 22 december

/0 Reacties/in , /door

In dit nummer:

  • Rien en Céleste: Kerstfeest 2018
  • Portret: De vliegende keizer publiceert zijn debut roman
  • Kerstverhaal:  Rien’s eerste kerstdag 1971
  • Column: Wordt erkenning het nieuwe kerstgevoel?
  • Column: Brieven aan Europa III, what happens after Brexit
  • Media tips
  • Recept van Céleste
  • Mystieke reizen in 2019

Kerstfeest 2018

De kerstboom hangt aan de muur. Na 53 echte bomen, heeft hij plaats gemaakt voor een platte HK Living boom. Sky Radio is na 31 jaar vervangen door Spotify en na 40 jaar is Johnny Jordaan weer terug bij het kerstdiner.

Je hebt hem vast wel gezien, het kerstaffiche waarop bij iedereen staat xxe keer…… Het deed ons realiseren hoe de tijd onze kerstervaring heeft veranderd. Al is de magie in ons leven groter dan ooit, toch lijkt met kerst de glans van vroeger warmer.

Maar misschien hoort dat wel bij het ouder worden. We hoorden Greta van 15 op de klimaatconferentie spreken, over wat zij op haar 75e over de volwassenen van nu zou zeggen. Het lijkt erop dat we onze jeugd een zware last op de schouders hebben gelegd.

Het zou zomaar kunnen dat de klimaatverandering ons land dan met een sneeuwkap heeft bedekt. Vol mensen die met weemoed terug denken aan de groene kerst van 2018. Waarschijnlijk is tegen die tijd zelfs de holografische kerstboom alweer achterhaald.

Het klinkt een beetje als een Scrooge kerstverhaal. Misschien is de grootste uitdaging wel om het kerstfeest van 2018 in het nu te houden. Ga je herinneringen ophalen bij de boom? Of tijdens de derde gang al wegdromen over hoe het kerstfeest in 2019 beter zou kunnen? Neen, gewoon erkenning geven en genieten van met wie je hier en nu aan tafel zit.

Kijkend naar je familieleden, jezelf realiserend dat net als jij, zij ook verlangen om echt gezien te worden. Niet bevestigd om hun geweldige moppen, ook niet afgewezen om hun beschonken klaagzang. Maar gewoon als de levende zielen, die ze werkelijk zijn.

Dat geeft het meest warme kerstgevoel wat je kunt wensen. En dat is wat wij jou toewensen.

In elk geval zit ons jaar er bijna op. We hadden een prachtig jaar, met mooie ontmoetingen en bijzondere reizen. We hebben grote magie voor 2019 in onze ‘ketel’ zitten. Maar daarover later meer.

We wensen je een prachtige kerst en een gelukkig 2019 toe.

Liefs
Céleste Banning en Rien Hagenaars
18-12-2018

In januari 2019 zijn er nog enkele plaatsen in  GRONINGEN en Utrecht vrij

lees hier meer of meld je aan

De vliegende keizer publiceert zijn debuut roman

Veel mensen komen we tegen met het verlangen om een boek te schrijven. Slechts weinigen slagen erin om dit verlangen te manifesteren. Maar wie hem kent, zal begrijpen dat het onvermijdelijk was dat hij hierin zou slagen.

Hij was een van de vroege deelnemers aan Bewust Leiderschap. Escapistische verhalen en het verlangen om iets wezenlijks neer te zetten speelden een grote rol in het leven van deze meester. En met het realiseren van zijn eerste boek is hij daarin geslaagd.

De Escapisten deel 1:

Najaar 2016. Ongrijpbare krachten strijden om de menselijke ziel en de dreiging van chaos is overal aanwezig. Tegen deze achtergrond leidt Zeno de Jong een onopvallend bestaan. Hij doet niet aan waaghalzerij en wil het liefst met rust gelaten worden. Verdwijnen in de laatste Marvel- of Netflix hype. Maar verstoorde nachtrust, een bizar ongeluk en de ontmoeting met een mysterieuze vrouw zetten zijn leven opeens in de hoogste versnelling.

Zeno ontdekt dat hij de spil is van een kosmisch avontuur. Opgejaagd door een geheimzinnige groep die zich de Vertragers noemt, ontwaakt in hem een verborgen gave en treedt een sinistere entiteit naar voren die niet van plan is het zover te laten komen. De tijd dringt en Zeno zal in zijn vergeten oorsprong de kracht van onvoorwaardelijke liefde moeten vinden om zijn bestemming te kunnen omarmen.

De Escapisten is een gelaagde genre-mashup over vriendschap, de zoektocht naar waarheid en de ontsnapping uit illusies. Een verhaal vol verwijzingen naar de pop-cultuur dat zich uitstrekt voorbij de grenzen van tijd en ruimte.

Kortom, wie zich wil hullen in de visie van de ‘vliegende keizer’ op de essentie van onze werkelijkheid, kan zich hier tijdens de feestdagen heerlijk in verliezen.

auteur: Herman Annema
ISBN 978-94-0224-965-1 / 9789402249651

column:

Rien’s eerste kerstdag 1971

 

Het was eerste kerstdag 1971…

Het is acht uur ‘s ochtends en mijn moeder is al op. Alhoewel de gordijnen al open zijn, is het nog donker in huis. Enkel een schemerlamp en de gekleurde kerstboomlampjes branden. Wat teleurgesteld kijk ik naar buiten, door het raam van onze flat op de vierde verdieping in Amsterdam west. Het heeft wel gevroren, maar de voorspelde sneeuw is uitgebleven.

In mijn blauwe streepjes pyjama kruip ik voor de gashaard. Een klein hoekje tussen de kachel en de bank, waar ik ’s ochtends vroeg graag zit. Het is net niet zo heet, dat mijn pyjamabroek vlam vat. Ik heb mijn Rik Ringers stripboek bij me en kijk hoe mijn moeder de tafel dekt.

Ze heeft net een kerst langspeelplaat van Frank Sinatra opgezet, wanneer mijn vader, ook in pyjama, uit de slaapkamer komt. Mijn broer is nog nergens te bekennen. Bijna ongezien leggen ze de kerstcadeautjes onder de kerstboom. Vanuit het hoekje verheug ik me op het grote platte pak onder de kerstboom.

Langzaam wordt het lichter en mijn moeder vindt het tijd dat ik me ga aankleden.

Denk eraan dat je je ribbroek aantrekt, we moeten straks naar de hoogmis, zegt ze tegen me. Getver hoor ik mezelf zeggen, moet dat echt? Als ik ergens een hekel aan heb is het wel met een kriebelbroek in de kerk zitten. Je mag je pyjama broek eronder aan doen, als je wilt zegt mijn moeder.

Ik stel het aankleden uit en dan schuiven we aan het kerstontbijt. Ik haast me, want dan kan ik zo snel mogelijk mijn cadeautjes uitpakken. Mijn moeder heeft een feestelijk ontbijt gedekt, met kerstbrood en een roomboter kerstman. Ik eet mijn eitje en een broodje hagelslag, maar eigenlijk ben ik niet te houden. Ook mijn broer begint steeds onrustiger te schuiven op zijn stoel.

Mijn vader spreekt de verlossende woorden: zullen we nu dan maar de cadeautjes uitpakken? Gespannen pakken we ons cadeaus uit. Ik krijg een Tamya bouwdoos van een Amerikaanse troopcarrier uit WOII. Liefst zou ik hem gelijk in elkaar gaan zetten, maar eerst moeten we naar de kerk.

Haastig kleedt iedereen zich aan en klim ik achter in onze bestel Eend.

Mijn broer en ik zitten ieder op een eigen gereedschapskist en houden ons vast aan de stoel. Het is best een eindje rijden naar de Krijtberg aan Singel. Daar aangekomen sluipen we stilletjes achterin de kerk. Het is namelijk zo, dat mijn vader een hekel heeft aan de preek en daarom steevast een half uur te laat de kerk in gaat.

Met enige plaatsvervangende schaamte, voor de mensen die geïrriteerd achterom kijken, schuiven mijn broer en ik in de kerkbank. Daar pak ik mijn wekelijkse kerkactiviteit op. Namelijk bootjes vouwen van kerkboekjes. Wanneer het papier op is, begin ik met wat ik het kaars staren noem. (Vele jaren later kwam ik erachter, dat ik hier eigenlijk mijn begaafdheid ‘reizen door dimensies’ aan het oefenen was)

Alhoewel ik er zelf een hekel aan heb om mee te zingen, geniet ik van de kerstliederen die in de overvolle kerk worden gezongen. En voor ik het weet parkeert de Eend weer voor de deur. Onhoudbaar ren ik de trap op en trek mijn kapotte spijkerbroek aan. Het duurt niet lang en ik zit achter mijn bureau met lijm, verf en schuurpapier om mijn nieuwe bouwdoos in elkaar te zetten.

Geconcentreerd verstrijkt de tijd en mijn vader vraagt of ik meega om opa op te halen. Omdat ik het leuk vind om met mijn vader in de auto te zitten, ga ik met hem mee. Deze keer mag ik voorin zitten, op de doorgezakte stoel die met telefoonboeken op hoogte wordt gehouden.

Opa

Mijn opa van 81 woont in de Haarlemmerstraat en heeft een onwaarschijnlijk vals vuilnisbakhondje, genaamd Sjennie. Alle deuren moeten hermetisch dicht blijven, want als Sjennie de kans krijgt rent hij naar buiten en bijt hij onherroepelijk de eerste de beste voorbijganger in zijn been.

Wanneer we terug bij ons huis komen ligt er een kerstboom op straat. Een vreemde blijdschap maakt zich meester van me. Dit kan niet waar zijn. Ik roep mijn broer erbij en voor je het weet liggen we op ons buik in de zandbak, om met kranten de kerstboom in de fik te steken.

Het is al donker wanneer mijn moeder op het balkon staat om ons te roepen voor het kerstdiner. Zwart van het roet verlaten we de zandbak. Om na een ontroerende ‘drummer boy’ kerstfilm op onze eerste kleurentelevisie, aan te schuiven voor het kerstdiner.

Opa heeft de kamer met zijn sigaren inmiddels veranderd in een blauw rookhol, maar ook dat hoorde bij de gezelligheid van die tijd. Gezellig kletsend zitten we weer aan tafel. Na de krabcocktail is er het wilde konijn met vruchtjes. Heerlijk soppend in de vette jus, gemengd met vruchtjes en appelmoes geniet ik vrolijk van het eten.

Tot mijn broertje naar buiten wijst.

Het sneeuwt, zegt hij. De hele familie kijkt verrast op en warempel, dikke vlokken hebben de straat al met een witte laag bedekt. Het kan niet mooier worden deze kerst. Het dessert is nog niet op, of vliegen we de trap af.

Buiten zijn andere vriendjes al druk in de weer met sneeuwballen. Het duurt niet lang of we zijn in een heftig sneeuwballengevecht verwikkeld, met de jeugd van de overkant. En dan gebeurt het onwaarschijnlijke.

Steeds meer vaders komen naar buiten en mengen zich in het sneeuwballen gevecht. Zo ook mijn vader en mijn opa, die grinnikend met zijn sigaar in het portiek staat toe te kijken.

Hoe ik die avond in slaap gevallen ben herinner ik me niet meer, maar een gedenkwaardige kerst dat was het. Een werkelijkheid die 47 jaar later, bijna niet meer voor te stellen is.

Ik wens jullie allen een geweldige kerst…

Media tips

boek: Het oprechte testament
auteur: Saskia Geerts
van:  Flare uitvaartgegeleiding

Voor wie zijn bewustzijn heeft ontwikkeld, is sterven misschien wel een van de meest fascinerende ervaringen van het leven. Maar natuurlijk is dat voor iedereen weer anders.

Speciaal voor iedereen die op een fijne manier een bericht wil achterlaten aan zijn nabestaanden, of tijdens het leven hierop wil terugkijken, heeft Saskia een prachtig boek geschreven. Je kunt het verkrijgen via deze link

Youtube:  GretaThunberg, speech at UN Climate change conference

Een moedige jonge meid confronteert de wereldleiders met hun angst voor waarheid.

 

column: Wordt erkenning het nieuwe kerstgevoel?

Het is nog maar een paar dagen tot de kerstviering van 2018. Voor veel mensen betekent dat op bezoek bij familie en vrienden. Kortom een periode, waarin je de mensen, die je doorgaans online ontmoet, ineens weer in levende lijve tegenkomt.

Een paar dagen, die de laatste decennia zijn uitgegroeid tot het nationale ontsnappingsmoment. Ontsnapping aan een jaar van hard werken, studeren en/of voor de kinderen zorgen. Omgeven door sfeervolle decoratie, zitten we volgende week aan het kerstdiner.

Dat brengt de vraag op tafel: Wat wordt het kerstgesprek van 2018?

Gaan we het hebben over de vakanties of over de politiek. Zal Theresa May het hoofdgerecht domineren of toch juist Trump?

Maar ja, met opa op de I-pad, je ouders op de app en de Instagram kleinkinderen, lijken er weinig dingen over, die we nog niet aan elkaar hebben verteld. Eigenlijk is alles al geliked en gedeeld…
Dan blijft er nog maar een ding over:

Het zou zomaar kunnen dat kerst 2018 gaat over onze diepere gevoelens.

Hoe fijn zou het zijn, wanneer er tijdens het eerste voorgerecht, tijd zou zijn om werkelijk te luisteren naar wat opa bezig houdt. Niet zijn gebruikelijke ziekenhuisdrama, maar bijvoorbeeld zijn kijk op de diepere betekenis van zijn lange leven.

Om tijdens de tweede gang te kunnen luisteren naar de belangrijkste vraag, die je dochter dit jaar echt heeft bezig gehouden. Of wanneer we deze kerst ruimte zouden maken voor de wijsheid van onze kinderen, zonder het gesprek met een bevestiging of afwijzing terug te leiden naar de wintersportvakantie?

Wat zou er gebeuren wanneer je vader tijdens het hoofdgerecht vertelt over de magie die hij in zijn werk ervaart. Of je moeder, die bij het serveren van de exclusieve vissaus, de stelling zou deponeren dat de rol van Maria eigenlijk de essentie van het kerstverhaal is.

Erkenning zou de kerstbeleving van 2018 kunnen veranderen. Misschien is het wel een mooie opstap naar de gebeurtenissen die ons in 2019 te wachten staan.

Recepten uit de keuken van Céleste

Regelmatig vragen deelnemers aan onze buitenlandse trainingen naar de recepten van Céleste. Via ons magazine zal ze regelmatig een van haar recepten verspreiden.
In deze rubriek lees je het recept voor:

Vegetarische Mexicaanse Enchiladas voor 6 tot 8 personen

Ingrediënten voor de vulling:
1/2 a 1 blok Tofu blance fijn geprakt
Een flinke handvol walnoten gehakt
1/2 of een stuk brie in kleine blokjes

Groenten:
Courgette 1x in kleine stukjes en even opgebakken
2 rode uien gesnipperd en even opgebakken
2 a 3 gekleurde puntpaprika’s even opgebakken
Bruine Champignons in plakjes even opgebakken
Groene pepertjes Jalapigno-Let op! scherp spul
Geraspte kaas 100 gram voor door de tofu

– verder ook lekker kleine roosjes broccoli of andere groenten naar wens
Na opbakken van de groenten deze door de geprakte tofu mengen, samen met de walnoten en brie blokjes.
Kruid dit met zwarte peper, een beetje zout, knoflook, komijn, koriander (droog en/of vers)
– Eventueel nog een kleine portie zwarte boontjes (2 x klein (bio) blikje volstaat maar vers maken is lekkerder)

Rode saus voor over gevulde tortilla’s
1 pakje enchilada saus aanlengen met water (zie verpakking)
een doosje rode gepureerde tomaten saus
1 blikje tomaten blokjes

Mais tortilla’s vullen
Haal iedere tortilla eerst door de rode saus
Vul dan iedere tortilla met een 2 à 3 eetlepels vulling van groenten-noten-tofu-brie  mengsel eventueel wat  zwarte bonen en geraspte kaas
leg de gevulde tortilla’s in een ovenschaal en giet ten slotte de rode saus er rijkelijk overheen.
Er passen 8 tortilla’s in een grote ovenschaal en dit is genoeg voor 6 tot 8 personen, afhankelijk wat je er bij serveert. Maak ruim voldoende het is de volgende dag ook heerlijk om even op te bakken

Bijgerechten:

Zure room even beetje met een uitje en wat kruiden er door verder niets

Guacemole
4 à 5 Avocado’s geprakt
Uitje klein gesnipperd
Tomaat klein gesnipperd
Verse koriander en naar smaak komijnpoeder, peper en zout
beetje salsa uit pot
Alles mengen en naar eigen fantasie op smaak brengen

Evt ½ verse maiskolf p/p
Groene Salade
Basmatirijst

 

Brieven aan Europa III: What happens after Brexit?

Lieve Europa

2019 lijkt een veelbelovend jaar voor je te worden. Welke inzichten denk je dat de Brexit je gaat brengen?

Het is bijzonder om te zien hoe de Britten stap voor stap naar de uitgang lopen. Zelfs de motie tegen Theresa May, door haar mede partijleden heeft het niet gehaald. Wat ik niet van je begrijp, is dat het hele proces alleen maar vanuit strijd en weerstand wordt bekeken. Alsof er werkelijk niets goed in schuil gaat. Maar zou dat werkelijk zo zijn?

Biedt niet iedere verandering de gelegenheid tot ontwikkeling?

Met de Brexit worden vastgelegde structuren losgemaakt. Structuren die al een aantal decennia geleden zijn bedacht. In een periode waarin de technologische ontwikkeling zo snel gaat, is het toch een verrijking wanneer vastzittende structuren vrij komen?

Soms vraag ik me af of de hele turbulentie rondom de Brexit niet vooral voortkomt uit de angst voor verandering van je zittende regeringen. Op zich begrijpelijk, wanneer je je realiseert dat bijna iedere Europese regering zichzelf, met mislukte interne veranderingen, kapot heeft gereorganiseerd.

Je praat er misschien liever niet over, maar onderdrukt niet iedere Europese regeringsleider zijn eigen onzekerheid? Macron heeft geen idee wie de gele hesjes zijn, de Italiaanse regering koerst maar door met haar afgekeurde begroting.

Rutte schrijft idiote propaganda naar zijn Nederlanders en ga zo maar door.

Gelukkig brengt verandering ook creativiteit voort. Wanneer je de controle kwijt raakt, blijft er niets anders over dan te handelen naar de omstandigheden. Misschien dat je je daarvoor schaamt. Want het is toch wat teleurstellend wanneer een zo ver ontwikkeld werelddeel, deze vorm nodig heeft om een nieuwe richting te vinden.

Op zich zou het zo ook niet hoeven te gaan. Want binnen je grenzen wonen ook wijze meisjes, zoals de vijftienjarige Greta Thunberg. Tijdens haar toespraak op de UN klimaat conferentie in Polen, legde ze haarfijn uit dat de regeringsleiders te bang zijn om de waarheid te spreken.

Aangezien de jeugd binnen je grenzen over zoveel wijsheid en volwassenheid beschikt, vermoed ik beste Europa, dat je de Brexit hebt gecreëerd om de overgang naar een volgende fase te bespoedigen.

Want, zoals de jonge Greta al zei, wanneer de economische groei van enkelen belangrijker is dan de wereld voor alle mensen is het overhoop halen daarvan, misschien wel de beste manier om niet luisterende leiders tot inzicht te brengen.

Hoe fascinerend zou het zijn, wanneer de Brexit samen met de gehele hesjes en de Italianen, de druppel zouden zijn, die de financiële ontsteking, die het gevolg is van de onbegrensde lust naar economische groei, zou doen openbarsten.

Daarmee zou het de deur openen voor de wijsheid van de jeugd, om de harmonie op de planeet weer te herstellen.

Met een groeiend respect voor de genialiteit van je creatie en vol goede moed, treed ik het nieuwe jaar tegemoet. Moge 2019 je voorspoed en wijsheid brengen.

Ons buitenlandse reisprogramma

In de afgelopen jaren hebben we ons mystieke reisprogramma steeds verder uitgebreid. Daarom vonden we het tijd om de website aan te passen. Ook de foto’s konden een upgrade gebruiken. Bekijk hier het resultaat

Elementals 2019 staat van 18 tot 25 mei op de agenda.
Een zeer krachtig maar ook verfrissend programma voor deelnemers aan Bewust Leiderschap. Ervaar de magie van het Soefisme en nog veel meer….

Monumentals 2019 staat van 15 tot 21 juni op de agenda. Deze keer hebben we een intrigerend programma gebouwd in Florence – Italië. Een uitdagende mix van bewustzijn, Leonardo da Vinci en de Katholieke kerk, op een prachtig eigen kasteel. Waar is Maria?

LET OP! we zien veel mensen tot het allerlaatst wachten met aanmelden, 3 januari aanstaande sluit de inschrijving !!!