Brieven aan Europa III, what happens after Brexit?

Brieven aan Europa III: What happens after Brexit?

Lieve Europa

2019 lijkt een veelbelovend jaar voor je te worden. Welke inzichten denk je dat de Brexit je gaat brengen?

Het is bijzonder om te zien hoe de Britten stap voor stap naar de uitgang lopen. Zelfs de motie tegen Theresa May, door haar mede partijleden heeft het niet gehaald. Wat ik niet van je begrijp, is dat het hele proces alleen maar vanuit strijd en weerstand wordt bekeken. Alsof er werkelijk niets goed in schuil gaat. Maar zou dat werkelijk zo zijn?

Biedt niet iedere verandering de gelegenheid tot ontwikkeling?

Met de Brexit worden vastgelegde structuren losgemaakt. Structuren die al een aantal decennia geleden zijn bedacht. In een periode waarin de technologische ontwikkeling zo snel gaat, is het toch een verrijking wanneer vastzittende structuren vrij komen?

Soms vraag ik me af of de hele turbulentie rondom de Brexit niet vooral voortkomt uit de angst voor verandering van je zittende regeringen. Op zich begrijpelijk, wanneer je je realiseert dat bijna iedere Europese regering zichzelf, met mislukte interne veranderingen, kapot heeft gereorganiseerd.

Je praat er misschien liever niet over, maar onderdrukt niet iedere Europese regeringsleider zijn eigen onzekerheid? Macron heeft geen idee wie de gele hesjes zijn, de Italiaanse regering koerst maar door met haar afgekeurde begroting.

Rutte schrijft idiote propaganda naar zijn Nederlanders en ga zo maar door.

Gelukkig brengt verandering ook creativiteit voort. Wanneer je de controle kwijt raakt, blijft er niets anders over dan te handelen naar de omstandigheden. Misschien dat je je daarvoor schaamt. Want het is toch wat teleurstellend wanneer een zo ver ontwikkeld werelddeel, deze vorm nodig heeft om een nieuwe richting te vinden.

Op zich zou het zo ook niet hoeven te gaan. Want binnen je grenzen wonen ook wijze meisjes, zoals de vijftienjarige Greta Thunberg. Tijdens haar toespraak op de UN klimaat conferentie in Polen, legde ze haarfijn uit dat de regeringsleiders te bang zijn om de waarheid te spreken.

Aangezien de jeugd binnen je grenzen over zoveel wijsheid en volwassenheid beschikt, vermoed ik beste Europa, dat je de Brexit hebt gecreëerd om de overgang naar een volgende fase te bespoedigen.

Want, zoals de jonge Greta al zei, wanneer de economische groei van enkelen belangrijker is dan de wereld voor alle mensen is het overhoop halen daarvan, misschien wel de beste manier om niet luisterende leiders tot inzicht te brengen.

Hoe fascinerend zou het zijn, wanneer de Brexit samen met de gehele hesjes en de Italianen, de druppel zouden zijn, die de financiële ontsteking, die het gevolg is van de onbegrensde lust naar economische groei, zou doen openbarsten.

Daarmee zou het de deur openen voor de wijsheid van de jeugd, om de harmonie op de planeet weer te herstellen.

Met een groeiend respect voor de genialiteit van je creatie en vol goede moed, treed ik het nieuwe jaar tegemoet. Moge 2019 je voorspoed en wijsheid brengen.

Brieven aan Europa – 2 –

Brieven aan Europa 2


 

Beste Europa

Het is alweer twee maanden terug dat we contact hadden. Het verheugt me om te zien dat er iets binnen je grenzen begint te bewegen. Na een lange tijd van star beleid, lijken er nu toch sprankjes van hoop.

Zo was er de Franse president Macron, die op rondreis ging langs je lidstaten om een nieuwe Europese beweging in gang te zetten. Een nieuwe beweging die mensen uit verschillende politieke hoeken, maar vooral ook uit niet politieke hoeken uitnodigt om met nieuwe ideeën te komen voor de toekomst van Europa.

In zijn eigen land heeft hij een volksraadpleging gehouden, die moet uitmonden in nieuwe ideeën over de toekomst van Europa. Een verrassende wending na de lange reeks van negatieve berichtgeving over je reilen en zeilen.

Je Britse inwoners voelen de weerstand toenemen bij het naderen van het Brexit punt. Het is niet zo vreemd, dat de weerstand groeit naarmate de gevolgen van een keuze zichtbaar worden. Zo werkt het nou eenmaal, weerstand en verlangen gaan altijd hand in hand. Wat denk je, gaan ze of gaan ze niet?

En dan koos onlangs ook de nieuwe Italiaanse regering voor een andere koers. Met hun begrotingsplannen voor o.a. een basisinkomen en lagere pensioenen zetten ze de financiële markten op zijn kop.

Beste Europa,
heeft de warme zomer de harde stukken binnen je grenzen zachter gemaakt?

Misschien helpt het, om nog wat met je mee te denken over een visie naar de toekomst.

Ik stel je een vraag:
Stel je voor dat je ergens in de verte, voor het begin van je leven staat. En je mag kiezen op welk continent je geboren zou willen worden. Dat zou de vraag in je kunnen oproepen wat Europa tot een interessant continent maakt.

Je zou een aantal zaken kunnen bedenken. Het is er relatief veilig, ten opzichte van veel andere plekken in de wereld. Er is een grote vrijheid van meningsuiting en de mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen zijn groot.

In vergelijking met andere continenten zijn er duidelijke voordelen en nadelen te benoemen. De realiteit is dat mensen over de hele wereld worden geboren. Dat zal wel niet voor niets zijn. Ook die plekken bieden mogelijkheden, die Europa weer in veel mindere mate kan bieden. Neem bijvoorbeeld de beschikbaarheid van ongerepte natuur.

Heb je er wel eens over nagedacht om je Brusselse bestuurders een visie te laten ontwikkelen, op wat nu eigenlijk de kracht van Europa is?

Het zou een duidelijk statement kunnen zijn voor migranten, maar ook voor je eigen inwoners. Het vraagstuk van populisme zou zomaar kunnen verdwijnen, met het hebben van een duidelijke eigen visie.

De vraag wel of geen Europese xxit, zou zich veel gemakkelijker laten beantwoorden. Wanneer de Europese visie en die van een land met elkaar in lijn liggen, is het veel logischer om samen te werken. Op dit moment lijkt het vooral door financiële argumenten te worden bepaald.

Misschien is het zo wel weer even genoeg. De mogelijkheden zijn groot en komende periode belooft een interessante te worden. Ik wens je toe, beste Europa, dat je je blik voorwaarts weet te houden.

Het werkt net als met het menselijk lichaam. Met je aandacht gericht op je visie, hebben kleine praktische belemmeringen veel minder vat op je.

Brieven aan Europa – 1 –

Brieven aan Europa

Beste Europa

Zolang als we elkaar kennen voel ik onze verbinding. Maar we hebben al een tijdje geen contact meer met elkaar gehad. En omdat ik je beschouw als een oude vriend, leek het me zinvol om iets van mijn gedachten met je te delen. Want je kent me, ik val nog steeds graag ‘met de deur in huis’:

Je lijkt je deze dagen te bevinden in een fase van verwarring. Alsof je jezelf wilt terugtrekken, achter de grenzen van je lidstaten. Wat ik bijvoorbeeld herken in de opkomst van je populistische stromen.

Anderzijds zie ik hoe jouw politieke leiders, op een bijna autoritaire wijze, hun best doen om je macht in Brussel te bundelen. Ook de wijze waarop je met je vluchtelingen vraagstuk omgaat, zie ik als een mooi voorbeeld hiervan.

En dan zijn er je geldstromen. Tamelijk onzichtbaar voer je een monetaire beleid, naar geheel eigen principes. Waarbij ik je op ondoorzichtige wijze geld zie scheppen en waarin je commerciële banken een vreemde rol laat spelen.

Over-all is bij mij het beeld ontstaan, van een sterk reagerende modus. Alsof je je gedrag vooral laat bepalen door angst voor de wereld om je heen. Waarbij economie en technologische innovatie je belangrijkste antwoorden zijn, op de vragen over jouw toekomst. Je voelt afstandelijker dan toen we lang geleden, samen begonnen.

Wanneer ik naar je kijk vanuit mijn professie, zou ik zeggen dat je leeft vanuit je onbewuste wil. Daarmee bedoel ik de onderste lagen van ons bewustzijn. Daar waar de angst, het reageren, emoties en rationele afwegingen ons gedrag bepalen.

Je oogt nogal hulpeloos te midden van de veranderende wereldorde. Waarin de grote keuzes bepaald lijken te worden door Trump, Poetin, China en de eigenaren van het grootkapitaal.

De machtige positie die je wist te verkrijgen, ten tijde van de val van de Berlijnse muur, lijkt weer even snel uit je handen te zijn geglipt. Alsof de financiële crisis van 2008 genoeg was, om je zelfvertrouwen omver te blazen.

Ik keer nog even terug naar mijn perspectief van menselijke bewustzijnsontwikkeling. Van daaruit zou ik je kunnen zeggen dat het tijd is om afscheid te nemen van je onbewuste ‘kindfase’. Wellicht is het tijd om van je pubertijd over te gaan naar meer volwassenheid.

Dat is niet alleen maar een kwestie van gewoon ouder worden. Het vergt een proces van innerlijke bezinning. Een ontwikkeling waarbij je de bewuste modus van het hart, meeneemt in de keuzes die je maakt.

Het lijkt de hoogste tijd om te ontwaken in de volwassen wereld en je eigen verantwoordelijkheid te gaan dragen. Dus misschien is het wel niet zo verstandig, om jezelf in je eigen kamer op te sluiten. Het vraagt moed, om vanuit je eigen verlangens deel te nemen aan het geopolitieke veld.

Misschien is het wel tijd dat je bezig gaat met het ontwikkelen van een eigen visie op de toekomst. Met andere woorden, welke rol zou je in de wereld willen spelen? Waar ligt jouw kracht, waar ligt je uitdaging? Welke aspecten zou jij willen ontwikkelen?

Om deze vragen te kunnen beantwoorden is het onvermijdelijk om te kijken naar wat er in de wereld gaande is. Je zult merken dat je belangstelling dan verschuift naar onderwerpen als leefbaarheid, globale veiligheid, voedsel- en energie voorziening, milieu, menselijke ontwikkeling, spiritualiteit.

Door het vinden van je eigen antwoorden op deze vragen, creëer je een fijne basis voor je eigen toekomst. Dat geeft een houvast aan je inwoners en maakt het mogelijk om meer van je potentieel te gebruiken.

Natuurlijk is dat een complex vraagstuk. Want hoe krijg je die grote gemeenschap binnen je grenzen zover, om met elkaar over deze onderwerpen na te denken. Ik denk dat de antwoorden dichterbij zijn dan je denkt.

Mijn eerst vraag aan je zou zijn: wat heb je nodig om tot een antwoord op deze vragen te kunnen komen?

In de eerste plaats zijn daar je emoties en je gevoel. Wie anders dan jouw Zuid-Europeanen, zouden beter in staat zijn om deze component voor je in te brengen?

In de tweede plaats vraagt het om verstand en geestkracht. Deze componenten lijken me bij uitstek geschikt voor je Noord-Europese inwoners.

Dan is er natuurlijk je hart, waarin de weging plaats vindt of iets liefdevol is voor jezelf en je omgeving. Voor het gemak omschrijf ik liefde even als vrijheid. Dan kun je misschien wel voorstellen, dat juist je decennialang onderdrukte Oost-Europeanen, uitstekend in staat zijn om te voelen wanneer ergens geen vrijheid in zit.

Dus om jezelf te transformeren naar een volgende stap, zou jouw Raad van Europa een evenredige vertegenwoordiging uit deze drie groepen kunnen bevatten.

Maar ik snap ook je argument dat een groep van zes Zuid-, Noord- en Oost-Europeanen snel tot een besluiteloos geheel zou kunnen vervallen.

Gelukkig beschik je al heel lang over een orgaan, dat in staat is gebleken om aan deze rol invulling te geven: het zijn je vorstenhuizen. Ze vertegenwoordigen een groot machtsblok, zonder directe invloed op je huidige beleid. Door twee afgevaardigden vanuit de vorstenhuizen, zou je het proces kunnen laten leiden.

Omdat ook je hogere modi, waar zich bijvoorbeeld je spiritualiteit bevindt, van belang zijn behoeft ook deze component een invulling.

Religie speelt in deze tijd, binnen je grenzen een belangrijke rol. Al is het alleen maar om de zoektocht hoe ermee om te gaan. Binnen jouw grenzen, bevindt zich bovendien het hart van de christelijke kerk. Dus misschien is het wijs om ook een spirituele afvaardiging deel uit te laten maken, van je nieuwe Raad van Europa.

Samengevat zou je dan een groep van tien vertegenwoordigers hebben, die zich als centraal orgaan kunnen gaan bezighouden met een visie op je eigen plek in de wereld.

Natuurlijk ben je daarmee nog niet getransformeerd. Maar deze relatief eenvoudige combinatie van het potentieel binnen je grenzen, kan je wel een indruk geven over de rijkdom waarover je kunt beschikken. Het zou een eerste stap kunnen zijn in je transformatie.

Ik ben natuurlijk heel benieuwd naar je reactie op mijn ideeën. Maar omdat we elkaar al zo lang kennen, heb ik er alle vertrouwen in dat je ze op jouw manier zult overwegen. Tot wedenhoren, mijn beste.

 

Raadslid van Bewust Leiderschap

Een raadslid, meester in Bewust Leiderschap, verwondert zich over de gedachtespinsels van haar collega’s, draagt bij aan de Europese bewustwording en politiek, en moedigt anderen aan om hun bewustzijn te ontwikkelen.

De toekomst van Europa is rooskleurig

De toekomst van Europa is rooskleurig

Het lijkt wel of de Europese gedachte steeds ingewikkelder wordt. Toch was ik zelf ooit een voorstander van één Europa. En al snapte iedereen in 1991 dat het akkoord van Maastricht nog veel te wensen overliet, het goede gevoel was er.

Geen onzinnig gedoe meer aan de grenzen, gewoon in alle landen lekker met je Euro betalen. Vrijheid en ruimte voor alle Europeanen. Wie dat in deze tijd durft te zeggen, wordt al snel in een uiterste pool geplaatst.

De Britten bijna Brexit, de Italianen op ramkoers, Oost Europese einzelgangers en verdwaalde immigranten. Is er dan geen toekomst meer voor Europa?

Op het eerste gezicht lijkt het vreemd om over een rooskleurige toekomst voor Europa te praten.

Toch heeft Europa ook veel moois gebracht. Kijk eens naar de internationale focus van onze jeugd. Jonge mensen die dwars door Europa reizen, studenten die over de wereld heen hun stages lopen. In een tijd van individualisatie heeft het de verbindingen massaal voorbij onze landsgrenzen gebracht.

De krachten velden die binnen de Europese grenzen beschikbaar zijn, vind je nergens anders in de wereld zo rijkelijk terug. Het super rationele en gestructureerde Noord West Europa. Het warme en emotionele Zuiden van Europa. Het onbeteugelde verlangen naar vrijheid van de nieuwe Oost Europese lidstaten. Mix ze bij elkaar en zet er liefst wat bewustzijn in.

Nog de Russen, nog de Amerikanen en nog de Chinezen lijken hierover te kunnen beschikken. Het potentieel is onwaarschijnlijk veel groter dan we ons realiseren.

Dat zou de vraag kunnen oproepen, wat maakt dat dit enorme potentieel dan niet vrij komt? In de aanstormende generatie wisseling ligt het antwoord. Ruud heeft toen zijn werk gedaan, en ook Mark is zo goed als klaar.

Nu is het, net als bij de oude koningshuizen tijd om het leiderschap over te dragen aan de volgende generatie. Denk niet dat de volgende generatie als angsthazen zich achter hun grenzen terugtrekt. Welnee, daar zijn ze helemaal niet in geïnteresseerd.

Wie durft te kijken ziet de sporen van vernieuwing al door de maatschappij heen trekken. Ons koningshuis heeft de stap gezet, anderen volgen. De oude leiders beginnen inmiddels al aardig bejaard te worden. Jonge innovatie drijft de economie en niet langer de oude gevestigde bolwerken.

Dus er is hoop voor Europa. Veel hoop. De volgende stap van ons Europa, klopt aan je deur. En al verandert misschien de vorm, Europese samenwerking vanuit individualiteit heeft de toekomst.

 

Hij is gewoon een beetje traag

27 september

Wie deze week het interview met Angela Merkel zag, kon een grote smile waarschijnlijk niet onderdrukken.

Onze Mark, werd op zijn plek gezet omdat zijn kabinetsformatie maar niet op schiet.

Dat neemt niet weg dat ook Angela haar ‘borst nog wel nat kan maken’. Het uitsluiten van democratisch verkozen partijen, wat ook in Duitsland de gewoonste zaak lijkt te zijn, werkt nogal vertragend.

Doe daar nog een schepje Macron bovenop, en voor je het weet hebben we een Europese minister van financiën.

Het lijkt erop dat de democratische grondvesten van Europa flink onder druk staan.

Met als klap op de vuurpijl de troonrede show van Prinsjesdag. Zakelijk zouden we zeggen dat Mark niet op tijd heeft kunnen ‘leveren’. Hij is gewoon een beetje traag.

En zo schrijft het politieke theater act naar act, zonder dat er veel verandert.