Bewust Leiderschap Magazine editie 14 maart

Bewust Leiderschap Magazine editie 14 maart
In dit nummer:
  • Rien en Celeste over Voorjaar in de Lucht
  • Portret: De bewuste psychologe
  • Feuilleton afl. 14, de weg van niets naar nergens
  • Visie op politiek: Het Gemeenteraad Referendum
  • Column: Wanneer is genoeg genoeg?
  • Column: Wechat sociaal kredietsysteem

 

Voorjaar in de lucht


Goodbye winter van 2018. Hij was koud, goud en stout. Maar nu is hij voorbij. De vogels fluiten alweer een tijdje, de paashaas zit weer in de Ap en een wereld van nieuwe mogelijkheden dient zich aan.

De maatschappij bruist weer van het leven. Gemeenteraadsverkiezingen fladderen door het land. De AIVD staat te popelen om haar netten uit te gooien en De Mol is weer boven de grond.

Kortom, er gloort niets dan geluk aan de horizon. Tijd om de winterjas in de kast te hangen en je korte gender-neutrale kledingstuk klaar te leggen, voor de eerste zomerse dag.

Is er dan helemaal geen wolkje drama in de lucht? Nou nee, wij hebben Europa en de Britten hebben anderhalf jaar meer tijd. Vladimir hoeft niet te verhuizen en Donald heeft zijn stalen dingetje.

Bovendien mogen alle dictators nog wat langer blijven zitten. Everybody happy. Dus wat wil jij nu nog meer? Ga dan ook niet solliciteren, nog op zoek naar een nieuwe partner. Kies ook niet voor een ander huis of een nieuwe auto.

Doe maar gewoon, doezel lekker in het voorjaarszonnetje en geniet van je drankje.

Ga in elk geval niet op zoek naar jezelf. En mocht je die verleiding toch niet kunnen weerstaan… kijk dan gewoon omhoog Sammy. Het voorjaar zit namelijk in de lucht.

Wij wensen je alvast een vrolijk voorjaar.

Céleste Banning en Rien Hagenaars
21-3-2018

 

 

De bewuste psychologe

Ze is nog jong en haar opleiding ligt nog niet zo ver achter haar. Maar ze zet de toon voor een nieuwe generatie psychologen.

Als coördinatrice in een zorgboerderij, haalt ze haar cliënten uit de vreemdste dimensies. En ondertussen geeft ze op haar eigen wijze richting, aan de al even turbulente situatie op de grond.

Op een vreemde manier belandde ze op het pad van bewustzijnsontwikkeling. Tot haar verbazing lagen hier antwoorden, waar ze al die tijd naar op zoek was.

Niet vaag, maar gewoon een heldere uitleg over de werking van de niet stoffelijke kant, van het menselijk systeem.

Stap voor stap ontwikkelde ze de besturing van haar eigen energie, hoe ze vanuit haar lijf in andere dimensies werkzaam kan zijn, en nog veel meer. Het was precies het stuk, wat ze miste om vol voor haar vak te kunnen gaan.

En nu beheerst ze haar rationele en haar intuïtieve vermogens, om haar cliënten te begeleiden. Ze weet wat het betekent, wanneer cliënten niet in hun lijf zitten. En nog belangrijker hoe ze dan te bereiken.

Haar collega’s kijken soms verwonderd naar haar, enigszins jaloers op de resultaten die ze behaalt. En dat verbaast haar dan weer, want ze vindt het allemaal heel vanzelfsprekend.

Heb je ook belangstelling om breder met je vermogens te kunnen werken?

Kijk dan eens bij de Begeleiders opleiding van Uniovision.

 

Aflevering 14 van ons feuilleton

De weg van niets naar nergens


Athene

De zon komt die dag al vroeg op boven Athene. Thanasis springt uit zijn bed, want hij heeft haast. Vandaag geen net pak, maar zijn spijkerbroek. Hij belt zijn secretaresse en zegt haar vandaag een belangrijke privé afspraak te hebben. Ongeschoren zet hij zijn spiegelende zonnebril op en stapt naar buiten.

Waar zou ik haar kunnen vinden, vraagt hij zich af. Hij pakt een bus richting de universiteit. Temidden van de vele studenten loopt hij het oude gebouw in, op zoek naar de jonge vrouw, die al zo vaak onverwachts bij hem is opgedoken. Eigenlijk verwacht hij haar niet zelf te vinden, ze zal wel ergens op mijn pad verschijnen.

Geamuseerd door het ijverige studentenleven, wandelt hij terug naar het centrum van de oude stad. Hij koerst richting het eerste café waar hij haar heeft ontmoet. En juist als hij de weg wil oversteken, wordt zijn pad geblokkeerd door een glimmende zilveren Mercedes. Het donkere raam gaat open en daar grijnst de vrouw waarnaar hij op zoek is. When it’s time to go, it’s time to go zegt hij tegen haar.

Schotland

De stemming in het Schotse landhuis zit er goed in. Verschillende mannen houden zich bezig met het besturen van een drone en het volgen van schermen, waarop een blauwe vrachtwagen en zwarte jeep te zien zijn. Twee van hen zijn bezig om hun spullen te pakken en zich klaar te maken voor vertrek. Het transport beweegt over de Duitse Autobahn in noordelijke richting.

Een grote MI-26 helikopter landt op het grasveld achter het landhuis. Twee mannen, uitgerust met hightech communicatie apparatuur en twee grote backpacks stappen in. Vliegrichting Noord-Duitsland, hoort hij in zijn oortje. Hij knikt naar zijn maat en sluit zijn ogen. In het donker steekt hun helikopter de Noordzee over.

De volgende dag bevinden de twee mannen zich in de koffiecorner van een tankstation langs de A45. Hun aandacht wordt gevangen door een blauwe vrachtwagen en zwarte jeep, die het parkeerterrein oprijden. Soepel en ongezien bewegen ze over de parking en verschuilen zich onder de oplegger. De mannen in de zwarte jeep verlaten op een na, de wagen. Een van de twee overhandigt een zender aan hun vriend, die is achtergebleven in de jeep. De ander verschaft zich snel toegang tot de trailer van de vrachtwagen.

Ergens

Orelia wordt ze gedoopt. Haar trotse ouders kijken elkaar glimlachend aan. Eindelijk hebben we dan ons kleine meisje, zegt haar vader tegen haar moeder. De kleine baby begint te brullen wanneer de druppels water uit de hand van de pastoor over haar kleine hoofdje stromen. Tranen stromen uit haar grote donkere ogen.

Onbezorgd groeit ze op in het Zwitserse dorpje. Ze is een intelligent kind en kan bovendien ook heel mooi zingen. Ze heeft een bijzonder gevoel voor getallen en het lijkt wel of ze dwars door de mensen heen kan kijken.

De leraar van haar basisschool geeft vol trots het advies dat ze het beste door kan naar het gymnasium in Bern. Haar ouders schrikken van die gedachte. Bern is ver weg en ze vragen zich af of ze dan naar een kostschool zou moeten gaan. Voor de jonge Orelia is dat geen vraag, ze heeft al lang gezien waar haar toekomstige bestemming ligt.

 


Visie op politiek:    Het gemeenteraad referendum

 

21 maart

In Trouw stond deze week een onderzoek naar de tien meest trendy thema’s in de gemeenteraden hun verkiezingsprogramma’s:

  1. Supersnel glasvezel internet
  2. De huuragent, die je gericht kunt aanvragen voor hinderlijke overtredingen
  3. Het door inwoners overnemen van taken van de gemeente
  4. Extra brede fietspaden
  5. Gratis parkeren
  6. Bankjes
  7. Het Mantelzorgcompliment
  8. Zwarte Piet
  9. De natuur begraafplaats
  10. Toerisme stimuleren

Het is een lijst die wellicht de vraag in je doet rijzen, of dit in deze tijd nu de essentiële thema’s zijn voor gemeentelijke besturen. Het lijkt een lijst die vooral is gericht op kleine burgerlijke belangen. Essentiële vraagstukken komen er niet op voor.

Wat te denken van vraagstukken op het gebied van zorg, energievoorziening, omgang, veiligheid, transport en ga zo maar door? Op zich vreemd dat deze onderwerpen niet trendy zijn. Want het grootste deel van het gemeentelijk budget lijkt niet te worden geconsumeerd door de bovenstaande top tien.

Betekent dit dan dat gemeenteraden het niet belangrijk genoeg vinden, om met hun burgers over meer essentiële trends uit te wisselen? Of is het misschien een inschatting dat deze trendy thema’s voor hun burgers essentieel zijn?

Deze zelfde 21 maart worden we ook gevraagd om onze stem uit te brengen over het Sleepnet referendum. Het gaat hierbij over de bescherming van onze privacy, wat toch best een essentieel thema lijkt te zijn.

Daar heeft het politieke bedrijf wel een duidelijke mening over. We kunnen niet zonder, onze veiligheid loopt serieus gevaar. Maar ongeacht de uitslag van het referendum, lijkt het onvermijdelijk dat de nieuwe wetgeving er gaat komen.

Dat maakt van de gang naar de stembus op 21 maart, toch wel tot een wonderlijke tocht. Met aan de ene kant, de o zo belangrijke gemeenteraadsverkiezingen en aan de andere kant, het o zo onbelangrijke referendum.

Onze democratie lijkt wat verstrikt te raken in haar eigen systeem. Misschien een leuk idee om eens een referendum te houden over het nut van de gemeenteraadsverkiezingen.

 


Column: Wanneer is genoeg genoeg?

Wat doe je met een salaris van drie miljoen euro per jaar? Dat is een bedrag van 250.000 euro per maand. Wat doe je met een bedrag van 250.000 euro per maand? Dat is een bedrag van 8.300 euro per dag. Waaraan geef je een bedrag van 8.300 per dag uit? Het betekent dat je ieder uur 700 euro uitgeeft. Hoe kleiner je het maakt, hoe krankzinniger het wordt.

En dat blijkt dan ook nog heel gewoon te zijn in de grote Europese financiële wereld. Wanneer je een doorsnee Europeaan bent met een doorsnee baan, dan kun je je hier niets bij voorstellen. Je voelt aan alles, dat het niet klopt.

Toch is deze werkelijkheid er ook. Een werkelijkheid waarin mensen met elkaar omgaan alsof 700 euro per uur, de gewoonste zaak van de wereld is. Er is niet zoveel fantasie nodig om te begrijpen, dat dit alleen kan voor wie zijn hart heeft afgesloten. Maar zit je er midden in, dan is het een vanzelfsprekendheid.

Het is een mentale realiteit geworden, die kan ontstaan wanneer je ergens een innerlijke afscheiding omheen zet. Het creëert een soort van eigen bubbel. Een vergelijkbaar verschijnsel zie je overal waar letterlijk hekken en toegangspoorten verschijnen. Iedere lezer die ooit in militaire dienst heeft gezeten, kan je uitleggen hoe dat werkt.

Zo ook onze bankiers. Historisch gezien zaten ze achter dikke kasteelmuren, later in dikke kluizen en tegenwoordig achter digitale toegangscontrole systemen. Ze leven achter een afscheiding, die zich in hun eigen mentale wereld voortzet.

En zo kan het verkeren dat salaris nooit hoog genoeg is en je 700 euro per uur denkt nodig te hebben. Dan heeft de gekte van de grote getallen je overgenomen. Het is eigenlijk een triest verschijnsel en een soort van mentale ziekte. Valt dan ook de hele wereld nog over je heen, dan wordt deze mentale afscheiding alleen maar dikker.

De beste remedie lijkt om mensen te laten ervaren, dat nog drie, nog vier en ook geen vijf miljoen genoeg zijn om een gebrek aan liefde op te vullen. Deze mensen trekken elkaar aan en samen vormen ze dan de Is Nooit Genoeg bank. Als het vacuüm maar groot genoeg is, imploderen ze vanzelf. Waarna al hun gefixeerde liefde weer vrij kan stromen.

Niet redden dus…


Fundamentals nieuwe stijl

Met ingang van 2018 werkt de planning van onze populaire Fundamentals training in Zuid Frankrijk een beetje anders. Niet langer hebben we één vaste datum. We verzamelen de aanmeldingen en zodra er een groep is, bepalen we de datum.

Het is onze intentie om zo meer mensen de gelegenheid te bieden om mee te kunnen gaan. Daarbij beperken we ons ook niet meer tot één training per jaar. Zo vaak als er mensen zijn, gaan we op reis.

Dus wil je mee, neem dan een optie of vul het inschrijfformulier op de website in. Dan houden we je op de hoogte over de groep en de data.


Column: We-chat en het sociaal krediet systeem

In 2020 hoopt de Chinese overheid het WeChat sociale kredietsysteem in gebruik te nemen. Ok, zul je wellicht denken, vast een soort Chinese whatsapp.

Dat vraagt een beetje uitleg. WeChat is een door de Chinese overheid gemaakte, combinatie van facebook, whatsapp, ideal, instagram, twitter en linkedin. Het wordt inmiddels door meer dan 1 miljard Chinezen gebruikt, voor gemiddeld anderhalf uur per dag.

Het systeem staat volledig onder controle van de Chinese overheid. Het brede en massale gebruik, stelt de overheid in staat om nauwgezet het gedrag van haar inwoners te monitoren.

Het sociale kredietsysteem gaat nog verder. Hierbij worden er aan WeChat gebruikers punten uitgedeeld en ingenomen, afhankelijk van de contacten die men heeft, de berichten die men verstuurt, de boeken die men bestelt en de films die men kijkt. Met andere woorden, men krijgt een soort van bankrekening gebaseerd op hoe fatsoenlijk je gedrag is. Dit gezien vanuit de normen en waarden van de overheid.

Het doet een beetje denken aan een reality geworden Sims game, maar nu gaat het je leven beïnvloeden. Het bepaalt of je wel of niet mag vliegen, of je wel of niet een bankrekening mag openen, wat voor huizen je wel of niet mag bewonen, het stuurt je medische faciliteiten en ga zo maar door.

Oke, dat klinkt best wel tricky zul je denken. Maar dat is China en daar gelden toch andere regels dan hier. Je zou jezelf de vraag kunnen stellen hoe reëel zoiets hier is. Mocht je daaraan twijfelen dan zullen de berichten over Cambridge en 50 miljoen Facebook gebruikers, je niet gerust stellen.

Het beste wat je kunt doen is er bewustzijn in zetten. Luister naar je verstand en luister naar je gevoel, bij het maken van je eigen keuze’s. Wees wakker en alert, houd je hart erbij. Dan blijft de technologie dienstbaar aan de mens en niet andersom.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie