Grote winden over Aarde

Beste lezer

We hebben alweer de tweede maan en maand achter ons gelaten. Inmiddels zijn we aangeland in de maan van De grote winden, met een volle maan op 18 maart. Een heerlijke lange maand waarbij Vader Zon ons ook weer langer toelacht. 

Moeder Aarde heeft ons deze maand verder meegenomen in het ervaren van een jaar zonder sterven. Immers, noch sneeuw noch ijs, alleen maar wind en regen is wat we deze maand konden ervaren.  

Maar wispelturig als we zijn wilden we als mensheid blijkbaar toch iets anders. Nu wordt er toch weer massaal gestorven in Oekraïne. 

Soms lijkt het of we leven in een krankzinnige wereld. In plaats dat we feest vieren dat het Corona drama voorbij is, storten we onszelf in de volgende oorlog. Alsof we alles zijn vergeten, lijkt de mens zich volledig te verliezen in Oekraïne. Gooi er nog een toefje Gooise seks bij en we lijken geen stap verder te komen. 

Maar dit is niet een moment om wanhopig in een hoekje te gaan zitten. Het is de maan van de grote winden, tijd voor een voorjaarsschoonmaak. Dus laten we eens kijken wat er allemaal echt aan de hand is. 

Eerst maar eens de situatie in Oekraïne. Heb je het nieuws een beetje gevolgd? De grote boze Rus is het zielige Oekraïne binnen gevallen.  

Laat ik voorop stellen dat ik dit, vanuit mijn beperkte bewustzijn, vreselijk vind. Kunnen we als mensheid na al die duizenden jaren nog steeds geen betere oplossing vinden dan een oorlog? Blijkbaar zit er in ons menselijk bewustzijn iets van een hardnekkige massa, die we maar niet getransformeerd krijgen. 

Ik zou kiezen voor een bewustere aanpak van de problemen. 

Oke, dat was een stukje van mezelf. Nu even meer naar het grote geheel. Zie je de parallel met het begin van de vorige crises: 

Een massale eenzijdige berichtgeving vanuit het perspectief dat Rusland de grote boosdoener is. Ook hier wordt niet de vraag gesteld welke belangen er met deze oorlog worden gediend? Neen, er is een vijand en die moet worden bestreden. Wetten en regels worden aangepast om snel wapens en middelen te kunnen leveren. En straks gaan we vast zien dat er ook gewoon Nederlandse adviseurs meedoen aan de strijd. 

Wie zich wat zou verdiepen in de geschiedenis van Oekraïne zou in elk geval zien dat er eigenlijk sprake is van meerdere subgroepen, Oost en West, met heel uiteenlopende belangen. 

Ook de rol van Europa in Oekraïne is een hele vreemde. Er wordt het beeld geschapen van een moderne Europese rechtstaat. Het wordt volgestouwd met geld, wapens en bedrijven. Maar wat zijn eigenlijk de Europese belangen bij Oekraïne. Hadden we een aantal jaren geleden in een referendum niet ergens tegen gestemd? 

Of het nu gaat om Poetin, Biden, Rutte, Macron, von der Leyen, van Beurden of Zelensky,  wie heeft aan de mensen in Oekraïne gevraagd of zij een oorlog wilden? 

Neen, het zijn de machthebbers van de wereld die hun eigen belangen dienen. Daarbij gaat het om geld, heel veel geld en macht. 

Dan is er een tweede groep waarbij we eens kritisch naar de belangen zouden moeten kijken. Dat zijn de legers: Rusland 3,2 – USA – 2,2 – China – 7 – No Korea 9 miljoen mensen. Gewoon even snel 25 miljoen mensen die ervoor kiezen om hun leven in dienst van oorlog te stellen. Kunnen die mensen geen zinvollere invulling van hun bestaan vinden? 

Is het je ook opgevallen hoe nu banken en grote bedrijven worden ingezet als middel om oorlog te voeren. 

Ondertussen bidden, zingen en huilen we voor de slachtoffers van Oekraïne. 

Dit is het niveau waar de hardnekkige massa van de mensheid zit. Hier krijgen we het niet opgelost. Om het probleem te begrijpen zullen we nog een laag hoger moeten kijken.  

Dan komen we uit op het niveau van de zielenwereld. Vanaf daar kunnen we kijken naar de lange termijn ontwikkeling van de mensheid. Daar waar bestemmingen worden gemaakt, die mensen meenemen in hun leven op Aarde. 

Wist je dat we in een tijdperk leven, waarin de besturing van wat er op Aarde gebeurt verschuift naar in het leven? Dat is pas echte innovatie.  

Want al die machthebbers met hun adviseurs denken wel dat zij de touwtjes in handen hebben. Maar in werkelijkheid leven ook zij gewoon hun bestemming op Aarde. Onbewust voeren ze uit wat ze ergens diep van binnen hebben meegenomen. 

Dat maakt je misschien nieuwsgierig waar hun bestemmingen dan over gaan. Nou, het lijkt erop dat we als mensheid eindelijk in een veranderingsfase zitten om wat vredelievender met elkaar om te gaan. 

Alsof we in deze decennia collectief wakker aan het worden zijn uit onze winterslaap. 

Dan is het nodig dat oude structuren, die hier niet meer bij passen uit elkaar kunnen vallen. Dan heb je het over machtstructuren van geweld, onderdrukking, het misbruiken van anderen en onverzadigbare rijkdom. 

De werkelijke belangen achter deze oorlog lijken meer over dit soort vraagstukken te gaan. Macht, geld en energie. 

Terwijl de oude machtstructeren uiteenvallen is er een transformatie aan de binnenkant nodig. Een verandering van inzichten en concepten van waaruit we nieuwe dingen kunnen bouwen. Van waaruit we nieuwe structuren kunnen vormgeven. Van waaruit de aspecten die we als mens meer zijn dan onbewuste strijdende ego’s, tot hun recht kunnen komen. 

Dat is waar het over gaat. Transformatie van onszelf. Het schoonmaken van verstokte energieën die ons steeds weer in onbewuste patronen vastzetten. 

Een energie die past bij deze maan. Grote winden die alles schoonblazen en losmaken wat vastzit. 

Het is de maan van de Elven. Natuurlijk heb je daar vast wel eens naar gekeken of over nagedacht. Valt het je op dat het dan gaat over sierlijkheid, schone vormen, natuur, lichtheid en luchtigheid. 

De mensheid is toe aan nieuwe creatieve ontwikkelingen waarin mooie kunstwerken, in samenwerking met de Aarde tot stand worden gebracht. 

Dus misschien is wel het beste advies om de ‘idioten’ hun eigen systemen te laten afbreken en de anderen te inspireren om te zorgen dat er mooie nieuwe vormen en structuren tot stand worden gebracht.  

Dan zijn we echt onderweg naar een nieuwe lente… 

Een lezing op de diepere betekenis van de crises in Oekraïne

Betreft:  lezing op de betekenis van de oorlog die in Oekraïne is begonnen en wat dit te maken heeft met de grote bewegingen in het menselijk bewustzijn

Februari 2022

Vanuit het perspectief van de ontwikkeling van het menselijk bewustzijn, kijken we bij grote gebeurtenissen in de wereld wat hiervan de betekenis is. Naar aanleiding daarvan heeft Rien de energie gelezen op de Russische inval in Oekraïne.

Daarbij werden de onderstaande thema’s zichtbaar:

  • Het lijkt erop dat de oorlog te maken heeft met fossiele energievoorziening.
  • Overgang van de vijfde dimensie
  • Een verandering in de verdeling van de macht
  • Een stimulans van de mensheid in haar voorwaartse ontwikkeling
  • Het lijkt erop dat de oorlog te maken heeft met fossiele energievoorziening.

Alsof er sprake is van een soort ‘bluf’ over de beschikbare gasvoorraad. Alsof er beloften zijn gedaan door leveranciers en er de angst bestaat dat deze niet kunnen worden waargemaakt.

Het lijkt erop dat grote gasbedrijven toezeggingen hebben gedaan over het op lange termijn kunnen leveren van enorme hoeveelheden brandstof. Daarbij ziet het er naar uit dat er daarbij grote twijfel bestaat of deze beloften ooit waar kunnen worden gemaakt.

Alsof de oorlog in Oekraïne een manier is om meer grip hierop te kunnen krijgen. Het ziet er naar uit dat het eveneens een manier is om ook de bronnen van Oekraïne toe te kunnen eindigen.

Het geheel lijkt een verhullingsstrategie voor toekomstige gebreken.

Daarbij lijkt er een angst te bestaan dat het op termijn niet kunnen leveren een nadelig effect heeft op de huidige machtspositie. Alsof dit raakt aan een gevoelig oud thema van de bevolking in de Noord Russische gebieden. Het lijkt erop dat sprake is van een oud ‘achtergebleven kind’ syndroom, wat geheeld wil worden. Het ziet er naar uit dat de diepe intenties een heling hiervan beogen.

Het probleem van on-winbare velden van fossiele brandstof lijkt te maken te hebben met velden met fossiele brandstof, waarvan wordt aangenomen dat ze winbaar zijn. Maar alsof men eraan voorbij gaat dat moeder Aarde bepaalt welke velden beschikbaar komen voor energiewinning.

Het ziet er naar uit dat het bewustzijn van de planeet bepaalt welke velden werkelijk worden vrijgegeven. Alsof dit van belang is voor de ontwikkeling van de mensheid.

Daarbij lijkt het erop dat de tijd is aangebroken, waarop de volgende ontwikkeling op het gebied van energie vrij wordt gegeven aan de hele mensheid. Alsof moeder Aarde een stokje steekt voor de plannen van de ‘energiereuzen’. Het lijkt erop dat de mensheid op die manier in een andere richting wordt gedrukt.

Het ziet er naar uit dat de mens voor de volgende stap in haar ontwikkeling, een nieuwe vorm van energie nodig heeft. Alsof fossiele brandstof niet bedoeld is voor een vijf dimensionale beschaving. Het lijkt erop dat de oude technieken botsten met wat de mensheid nodig heeft.

  • Overgang van de vijfde dimensie

Er lijkt sprake van een uiteenvallen van het oude systeem van vier dimensionale (fossiele) energiewinning. Alsof het hele idee van energievoorziening o.a. gericht op gas uit Rusland achterhaald is.

Alsof door deze oorlog die hele structuur versnelt uiteen kan vallen.

  • Een verandering in de verdeling van de macht

Het lijkt erop dat de oorlog te maken heeft met een verschuiving van de macht van de ‘oligarchen’ naar de bevolking. Alsof de oorlog onbewust een manier is om de oude, nu leidende machtsstructuren, uiteen te laten vallen.

Daarbij ziet het er naar uit dat Oekraïne in dit grote gebied altijd al deze rol heeft gespeeld. Alsof dit gebied de transformator is van de hele Russische regio.

  • Een stimulans van de mensheid in haar voorwaartse ontwikkeling

Het lijkt erop dat er een noodzaak is voor de mensheid om nieuwe vormen van creatie te ontwikkelen. Alsof er een nieuwe energievorm nodig is in de motor van de mensheid.

Daarbij ziet het er naar uit dat de oude technieken deze voortgang belemmeren. Alsof de oorlog rondom Oekraïne bedoel is om deze oude vormen te ontbinden.

Mark, the best we have

Ha beste lezers. Rien die een positieve mening heeft over Mark Rutte? Je leest het goed. En nee, ik ben (zover ik weet) nog niet besmet, mocht je daaraan twijfelen.

Hij deed iets wat al heel lang niet meer gedaan was. Na Joop had geen voorganger dit meer aangedurfd. Beetje zenuwachtig, veel denkwerk en soms wat warrig. Maar hij gaf het beste wat hij had: zijn menselijkheid. Chapeau. (Net als onze koning, zijn Nederlanders best schattig als ze iets moedigs doen)

Hoe kun je zijn boodschap begrijpen, vanuit een bewust perspectief?

Het begint met het begrip ‘mening’. In zijn toespraak zij hij ongeveer zoiets als: dat heel veel meningen lastig zijn. Je komt er niet meer uit en dan kun je het best vasthouden, aan wat de wetenschappers aanreiken.

Let op: Een mening hoort bij de persoon die hem uit. De mening komt voort uit iemands ervaringen en zegt niets over het onderwerp van de mening. Tien mensen hebben een mening over een schilderij. Het wordt er niet anders van.

Dus voor een minister president, zijn die meningen eigenlijk niet zo relevant. Veel belangrijker is het gevoel. Want mensen zijn voelende wezens. Voelen doe je met je energie. Het stroomt door je heen en we doen het allemaal. Het volk voelt Mark en Mark voelt het volk.

Dat gevoel kan op veel manieren naar buiten gaan. Dan noemen we het gedrag. Zoals ik gisteren uitlegde, werkt ons systeem als een soort flatgebouw, waar ons gevoel doorheen stroomt. Afhankelijk van de verdieping, krijgt het een eigen kleur.

De verdieping van het denken

Mark leek zijn gevoel vanavond, vooral via de ‘derde verdieping van het denken’, naar buiten te laten stromen. Dan ziet het er logisch en rationeel uit. Soms ook even via de tweede verdieping, waarbij zijn lichaam wat onrustig werd. (kijk maar na bij de herhaling)

Het lijkt erop dat hij de deskundigen van het RIVM, op deze verdieping als ‘the best we have’ beschouwt. Dus vertrouwt hij daarop. Bovendien is controle de specialiteit van deze verdieping, wat goed aansluit bij zijn ‘maximale controle’ benadering van de crises.

Nu is de verdieping van het denken niet echt de krachtigste verdieping van het menselijk systeem. Zeker niet de snelste. Handig voor eenvoudige vragen en computers. Maar voor complexe vraagstukken heb je andere verdiepingen nodig.

De verdieping van intuïtie geeft sneller toegang tot betere oplossingen. De verdieping van innerlijk weten, beschikt over een veel grotere wijsheid.

Kortom, op het eerste gezicht lijkt het niet handig om te vertrouwen op de denkers van het RIVM. Je krijgt niet echt vernieuwende oplossingen, je hobbelt wat achter de situatie aan en het is erg slecht voor je nachtrust.

Een valkuil

Wanneer je niet goed snapt hoe je dat gevoel in jouw flatgebouw moet besturen, om op de juiste verdieping uit te komen, is dat best een risico. Je zit zomaar op de eerste of de tweede verdieping en dan werkt intuïtie waardeloos, onbetrouwbaar en onvoorspelbaar.

De held

Nu is Mark niet ‘op zijn achterhoofd gevallen’. Hij ziet natuurlijk ook wel dat hij met die cijfers achter de feiten aan loopt. Ook ziet hij vast wel, dat de paniek in andere landen de problemen misschien nog wel groter maakt.

Zijn gevoel zegt dat we voor de zwakken moeten zorgen. Ook zegt zijn gevoel dat het probleem ontzettend groot, moeilijk, ingrijpend en nog veel meer is. Allemaal zaken van het gevoel. Eigenlijk lijkt zijn boodschap te zijn: Ik weet het niet, niemand weet het, we moeten ons er aan overgeven en samen het beste van zien te maken…. En dat is de weg van het hart!

Maar ja, spreek het Nederlandse volk maar eens toe met een: Ik weet het ook niet, maar ik volg mijn hart… Dus kiest hij voor het beste wat hij heeft: niets en noemt dat de houvast van de wetenschap.

Samengevat neemt Mark ons op een vriendelijke wijze mee, op het pad van overgave. Onderweg naar de wereld in het hart.
..Niemand die gezegd heeft, dat dat een gemakkelijke route zou zijn.

En hebben we volgende week een complete ‘lock down’? Dan lag het niet aan Mark. Dan was dat het een gevolg van het Nederlandse volk, dat aan het leren is hoe met haar gevoel om te gaan.
We doen het met ‘the best we have’.

tot morgen bij de volgende blog
wijsheid, kracht een veel liefde gewenst aan eenieder die dat nodig heeft.

Bewust Leiderschap Magazine, editie 27, februari 2020

De eerste maand van het jaar 2020 ligt alweer achter ons. De start van 2020 was turbulent. Grote gebeurtenissen als het Coronavirus, de Brexit en de impeachmentprocedure van Trump vlogen aan ons voorbij.

Met vandaag de grote EU aankondiging van de Green Deal voor het klimaat en studenten-klimaat-protesten. Over de hele wereld was januari de warmste maand ooit.

De snelheid waarmee gebeurtenissen zich aandienen is groot. Dat geeft je te denken, over de betekenis van het fenomeen tijd. Is de tijd werkelijk zo lineair als we denken?

De werkelijkheid van de ‘vijfde dimensie’ zou ons hele perspectief wel eens flink kunnen opschudden. Waarbij de betekenis van ‘begrenzen’ en ‘zorgvuldigheid’ belangrijker lijken te worden.

Voor ons de aanleiding om ons te verdiepen in de winst van het klimaat. Je kunt er meer over lezen in deze nieuwsbrief.

we wensen je een mooie februari maand
Liefs Céleste en Rien

De winst van het klimaat

Versterken we klimaateffecten met onze gebondenheid aan winst?

Verheugd werd gereageerd, op de eerste kleurenfilm van de Elfstedentocht in 1954. Toen de winters nog winters waren en de Friese vaarten dik bevroren. Waarbij de nieuwslezer zich afvroeg, of we ooit nog een Elfstedentocht zullen meemaken.

Sommigen zullen het verdwijnen van de Elfstedentocht ervaren als een verlies. Voor anderen zijn de zachte winters juist een winst. Het is een mooi voorbeeld van de tegenstellingen, die het vraagstuk van klimaatverandering oproept.

Maar wanneer tegenstellingen tegenstanders worden, vertragen ze de oplossing van het probleem. De aarde helpt ons. Wil je weten hoe?

Het begint met inzicht in de relatie tussen klimaat en winst

Op het eerste gezicht lijken klimaat en winst hun eigen oorsprong te hebben. Want het klimaat is van de planeet en winst is van de mens. Dat ze elkaar beïnvloeden is wel duidelijk. Daarna wordt het ingewikkeld.

Wij mensen leven in een tijd, waarin we gewend zijn om te denken vanuit macht en onmacht. Zitten we in de onmacht, dan vinden we het eerlijk dat de machthebber het probleem oplost. Hebben wij de macht, dan vinden we het eerlijk, om onze eigen problemen op te lossen.

Het klimaat is veel ouder dan de mensheid. Bovendien snappen we nauwelijks hoe het werkt. Je zou kunnen zeggen dat het klimaat de ‘macht’ heeft en dat mensen in de onmacht zitten.

De mens zit in de onmacht

Kenmerken van het ervaren van onmacht zijn: – hopen dat iets zichzelf oplost, – afwachten, – onderling mopperen, – een gevoel dat het probleem te groot is, om op te kunnen lossen.
– meevallers groter maken dan ze zijn en – het ontstaan van verzet.

Allemaal kenmerken, die we tegenkomen in het klimaatvraagstuk. Zo is de wetenschap al decennia lang aan het meten en rapporteren. Debatteren we over de vraag of het door de zon, of juist door de aarde komt, of dat het door de mens wordt veroorzaakt. Getroffenen mopperen op overheden en veel anderen gaan daar in mee.

Een gevoel van onmacht, dat zich vertaalt in enorm lange tijdsbestekken, die nodig lijken om het probleem op te lossen. En (met een knipoog), de afwijzing van Extinction Rebellion als potentieel terroristisch, maakt de ervaring van onmacht misschien wel compleet.

Hoe past winst hierbij?

In onze economie, kan met onmacht veel geld verdiend worden. Want Bijvoorbeeld bij schaarste (een vorm van onmacht) gaan de prijzen omhoog.

Wanneer we de relatie tussen onmacht en winst bekijken op het gebied van klimaat, dan vallen een aantal verschijnselen op hun plek.

  • CO2 compensatie kun je verkopen (zie bijvoorbeeld in de reisbranche)
  • Op grote schaal wordt er in de wereld gehandeld in co2 overschotten en tekorten.
  • De energietransitie creëert grote economische.
  • Enorme investeringen worden gedaan in wetenschappelijk onderzoek en advies.

Samengevat leidt klimaat-onmacht tot hogere winsten van bedrijven en instanties.

Hoe langer we onmacht ervaren, hoe hoger de winst

In onze maatschappij is onbewust een mechaniek ontstaan, dat ervoor zorgt dat we ons gevoel van onmacht, zo groot mogelijk maken. Waarbij meer bosbranden, meer overstromingen, hogere zeespiegels, sneller smeltende polen zorgen voor meer winst.

Met als mentale rechtvaardiging, dat zolang wij de macht niet hebben, we ons ook niet echt verantwoordelijk voelen voor de oplossing van het probleem. We doen ons best, maar op lange termijn, zijn wij toch maar kleine mensjes tegenover een veel machtigere planeet.

En toen kwam het hart erbij

Het bovenstaande verhaal lijkt geloofwaardig, wanneer je het bekijkt vanuit de onbewuste mens. Nu veranderen we het perspectief naar de bewuste mens. Daarvoor is het nodig dat we dit vraagstuk, afgestemd vanuit ons hart, bekijken.

De vraag wie de macht heeft, lijkt ineens als ‘sneeuw voor de zon’ te verdwijnen. Ook de discussies ‘wel of geen klimaatverandering’ en ‘door wie veroorzaakt’ zijn hier niet meer aan de orde.
Laten we gewoon de problemen oplossen.

Daarop dient de vraag zich aan, hoeveel winst we als mensheid eigenlijk nodig hebben?
Daar ligt namelijk de sleutel, naar de oplossing van het klimaatvraagstuk.

Hulp van de aarde

Om de klimaatproblemen op te lossen is veel geld nodig. Daarom groeit het belang bij snelle en zo goedkoop mogelijke oplossingen.

Die bereik je door de winst op het verkopen van angst te staken en de winst op werkelijke oplossingen te minimaliseren. Stel je eens voor, wat het effect zou zijn van een progressief oplopende winstbelasting.

Als het belang maar groot genoeg is, wordt de stap naar het hart vanzelf noodzakelijk.
En zo helpt de aarde met klimaatverandering, de mens met haar ontwikkeling. Waarmee de echte winst van het klimaat wel eens zichtbaar zou kunnen worden.

Met dank aan moeder aarde en een uitnodiging om te investeren in de ontwikkeling van je bewustzijn…

Onze lezing over dit thema

Op 19 en 26 februari organiseren we in de Werfeling een lezing naar aanleiding van dit artikel.

Je kunt het bijwonen via deze link

Ben je geïnteresseerd, heb je vragen of wil je er graag over meepraten, bezoek dan deze lezing. We vragen je tijdig aan te melden, in verband met een beperkt aantal plaatsen.

Brieven aan Europa III, what happens after Brexit?

Brieven aan Europa III: What happens after Brexit?

Lieve Europa

2019 lijkt een veelbelovend jaar voor je te worden. Welke inzichten denk je dat de Brexit je gaat brengen?

Het is bijzonder om te zien hoe de Britten stap voor stap naar de uitgang lopen. Zelfs de motie tegen Theresa May, door haar mede partijleden heeft het niet gehaald. Wat ik niet van je begrijp, is dat het hele proces alleen maar vanuit strijd en weerstand wordt bekeken. Alsof er werkelijk niets goed in schuil gaat. Maar zou dat werkelijk zo zijn?

Biedt niet iedere verandering de gelegenheid tot ontwikkeling?

Met de Brexit worden vastgelegde structuren losgemaakt. Structuren die al een aantal decennia geleden zijn bedacht. In een periode waarin de technologische ontwikkeling zo snel gaat, is het toch een verrijking wanneer vastzittende structuren vrij komen?

Soms vraag ik me af of de hele turbulentie rondom de Brexit niet vooral voortkomt uit de angst voor verandering van je zittende regeringen. Op zich begrijpelijk, wanneer je je realiseert dat bijna iedere Europese regering zichzelf, met mislukte interne veranderingen, kapot heeft gereorganiseerd.

Je praat er misschien liever niet over, maar onderdrukt niet iedere Europese regeringsleider zijn eigen onzekerheid? Macron heeft geen idee wie de gele hesjes zijn, de Italiaanse regering koerst maar door met haar afgekeurde begroting.

Rutte schrijft idiote propaganda naar zijn Nederlanders en ga zo maar door.

Gelukkig brengt verandering ook creativiteit voort. Wanneer je de controle kwijt raakt, blijft er niets anders over dan te handelen naar de omstandigheden. Misschien dat je je daarvoor schaamt. Want het is toch wat teleurstellend wanneer een zo ver ontwikkeld werelddeel, deze vorm nodig heeft om een nieuwe richting te vinden.

Op zich zou het zo ook niet hoeven te gaan. Want binnen je grenzen wonen ook wijze meisjes, zoals de vijftienjarige Greta Thunberg. Tijdens haar toespraak op de UN klimaat conferentie in Polen, legde ze haarfijn uit dat de regeringsleiders te bang zijn om de waarheid te spreken.

Aangezien de jeugd binnen je grenzen over zoveel wijsheid en volwassenheid beschikt, vermoed ik beste Europa, dat je de Brexit hebt gecreëerd om de overgang naar een volgende fase te bespoedigen.

Want, zoals de jonge Greta al zei, wanneer de economische groei van enkelen belangrijker is dan de wereld voor alle mensen is het overhoop halen daarvan, misschien wel de beste manier om niet luisterende leiders tot inzicht te brengen.

Hoe fascinerend zou het zijn, wanneer de Brexit samen met de gehele hesjes en de Italianen, de druppel zouden zijn, die de financiële ontsteking, die het gevolg is van de onbegrensde lust naar economische groei, zou doen openbarsten.

Daarmee zou het de deur openen voor de wijsheid van de jeugd, om de harmonie op de planeet weer te herstellen.

Met een groeiend respect voor de genialiteit van je creatie en vol goede moed, treed ik het nieuwe jaar tegemoet. Moge 2019 je voorspoed en wijsheid brengen.

Wie leidt Nederland?

Wie leidt Nederland?


 

Veiligheid lijkt voor veel media in deze tijd een belangrijk onderwerp van gesprek. Zo konden we deze week in het programma Nieuwsuur kijken naar een drieluik over de stand van de Nederlandse rechtstaat. En ook de overige media besteden veel aandacht aan het thema veiligheid.

Te midden van dit geweld was er de minister van Defensie, die in een interview gevraagd werd over haar eerdere uitspraak dat we in oorlog zijn. Uitvoerig betoogde ze dat we in een cyberoorlog zijn verwikkeld. Waarbij Russische inlichtingendiensten aanvallen uitvoeren op belangrijke Nederlandse netwerken.

Dus is het volgens haar goed, dat er in de kabinetsplannen voor de komende jaren eindelijk weer ruimte is voor investeringen in het Nederlandse leger. Ze onderstreepte het belang van deze investeringen met voorbeelden, van hoe onze cybersoldaten successen boeken in deze strijd.

Een pleidooi wat me even deed terugdenken aan de tijd dat ik als dienstplichtig soldaat (1983) op de hei met zand moest gooien, om de aanvallende Russische vijand met chemische middelen te weerstaan. Een in mijn ogen idioot vijandbeeld, daar de koude oorlog toen al lang afgelopen was.    

Nog geen dertig minuten daarna begon de NOS drieluik over de status van de Nederlandse rechtstaat. Verschillende gezaghebbende vertegenwoordigers schetsten een dramatisch beeld. Daarin zagen we een politie die aan zijn eigen reorganisaties en ICT projecten ten onder dreigt te gaan.

Ook zagen we een openbaar ministerie dat eveneens door capaciteitsproblemen in zwaar weer verkeerde. En dan was er ook nog de rechterlijke macht die, door bezuinigingen, genoodzaakt was om vreemde financiële trucs te gebruiken.

Als geïnteresseerde Nederlandse onderdaan, riep dit bij mij de vraag op hoe het kan dat het ministerie van Defensie geld investeert om een ICT-oorlog te voeren, terwijl het ministerie van Justitie de ‘slag om ICT’ lijkt te verliezen.

Een beetje generaal zou zien dat hij op het ‘verkeerde front’ aan het strijden is.

Maar waar is onze generaal mee bezig? Die zit weer op een ander front, namelijk het verhogen van de AOW leeftijd. Maar of hij met die langer werkende 65-plussers een ICT-oorlog gaat winnen, lijkt een wankele strategie.

Misschien een goed moment om de ‘wie heeft hier een belang bij?’ vraag te stellen. Bovenaan de mogelijke belangenlijst, lijkt dan toch het grote bedrijfsleven te staan. De bedrijven die ICT en beveiligingstechnologie leveren.

En dan begint mij toch een beetje het gevoel te bekruipen dat ik zit te kijken naar het zesde seizoen van de Netflix serie House of Cards. Waar Claire als president haar tanden zet in het bedrijfsleven, die de macht van het Witte Huis heeft overgenomen.

Is Nederland nog steeds een democratie, waarin de bevolking haar leiding kiest? Of is dat ge-reframed tot een mooi verhaal. Misschien dat de volgende NOS drieluik kan gaan over de vraag wie Nederland werkelijk leidt?

Brieven aan Europa – 2 –

Brieven aan Europa 2


 

Beste Europa

Het is alweer twee maanden terug dat we contact hadden. Het verheugt me om te zien dat er iets binnen je grenzen begint te bewegen. Na een lange tijd van star beleid, lijken er nu toch sprankjes van hoop.

Zo was er de Franse president Macron, die op rondreis ging langs je lidstaten om een nieuwe Europese beweging in gang te zetten. Een nieuwe beweging die mensen uit verschillende politieke hoeken, maar vooral ook uit niet politieke hoeken uitnodigt om met nieuwe ideeën te komen voor de toekomst van Europa.

In zijn eigen land heeft hij een volksraadpleging gehouden, die moet uitmonden in nieuwe ideeën over de toekomst van Europa. Een verrassende wending na de lange reeks van negatieve berichtgeving over je reilen en zeilen.

Je Britse inwoners voelen de weerstand toenemen bij het naderen van het Brexit punt. Het is niet zo vreemd, dat de weerstand groeit naarmate de gevolgen van een keuze zichtbaar worden. Zo werkt het nou eenmaal, weerstand en verlangen gaan altijd hand in hand. Wat denk je, gaan ze of gaan ze niet?

En dan koos onlangs ook de nieuwe Italiaanse regering voor een andere koers. Met hun begrotingsplannen voor o.a. een basisinkomen en lagere pensioenen zetten ze de financiële markten op zijn kop.

Beste Europa,
heeft de warme zomer de harde stukken binnen je grenzen zachter gemaakt?

Misschien helpt het, om nog wat met je mee te denken over een visie naar de toekomst.

Ik stel je een vraag:
Stel je voor dat je ergens in de verte, voor het begin van je leven staat. En je mag kiezen op welk continent je geboren zou willen worden. Dat zou de vraag in je kunnen oproepen wat Europa tot een interessant continent maakt.

Je zou een aantal zaken kunnen bedenken. Het is er relatief veilig, ten opzichte van veel andere plekken in de wereld. Er is een grote vrijheid van meningsuiting en de mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen zijn groot.

In vergelijking met andere continenten zijn er duidelijke voordelen en nadelen te benoemen. De realiteit is dat mensen over de hele wereld worden geboren. Dat zal wel niet voor niets zijn. Ook die plekken bieden mogelijkheden, die Europa weer in veel mindere mate kan bieden. Neem bijvoorbeeld de beschikbaarheid van ongerepte natuur.

Heb je er wel eens over nagedacht om je Brusselse bestuurders een visie te laten ontwikkelen, op wat nu eigenlijk de kracht van Europa is?

Het zou een duidelijk statement kunnen zijn voor migranten, maar ook voor je eigen inwoners. Het vraagstuk van populisme zou zomaar kunnen verdwijnen, met het hebben van een duidelijke eigen visie.

De vraag wel of geen Europese xxit, zou zich veel gemakkelijker laten beantwoorden. Wanneer de Europese visie en die van een land met elkaar in lijn liggen, is het veel logischer om samen te werken. Op dit moment lijkt het vooral door financiële argumenten te worden bepaald.

Misschien is het zo wel weer even genoeg. De mogelijkheden zijn groot en komende periode belooft een interessante te worden. Ik wens je toe, beste Europa, dat je je blik voorwaarts weet te houden.

Het werkt net als met het menselijk lichaam. Met je aandacht gericht op je visie, hebben kleine praktische belemmeringen veel minder vat op je.

Complottheorie

Complottheorie

Onlangs werd een van de meest spraakmakende mensen op het gebied van complot theorieën, Alex Jones (de man achter infowars), volledig van het internet gevaagd. In een gecoördineerde actie werd hij van Facebook, Youtube, Google, Instragram, Linkedin en nog een hele reeks aan sociale platforms verwijderd.

Dat was niet zomaar een gebeurtenis. Tegelijkertijd met deze site werd nog een hele reeks aan alternatief nieuws brengende sites verwijderd. En dan heb je het zomaar over miljoenen volgers. Het maakt zichtbaar, hoe er sprake is van een wereldwijd groeiende censurering van informatie.

Nine Eleven / Aanslag op het WTC
Ik kan het me nog goed herinneren. Op 11 september 2001 kwam een van onze mensen de directie vergadering binnen, om te vertellen dat er een enorme aanslag had plaatsgevonden. Pas in de auto terug naar huis drong tot me door wat er was gebeurd.

Die avond zat ik gekluisterd bij de televisie. Ik was verbijsterd. Tot mijn verbazing zag ik de instorting van WTC toren 7. Hè, hoe kan die nu nog instorten vroeg ik mezelf toen al af. Ook herinner ik me bij de beelden van het Pentagon verbaast te zijn, dat het er allemaal nog zo netjes uitzag in de tuin. Maar er was zoveel overweldigend nieuws, dat het niet in me op kwam dat hier iets niet klopte.

Inmiddels is er zoveel informatie over deze gebeurtenis beschikbaar, dat wie nu nog gelooft in de officiële verklaringen, waarschijnlijk gefixeerd zit in zijn eigen nieuwsbubbel. Uhhh, jij? Kijk dan op deze youtube van George van Houts, hij legt heel duidelijk uit hoe e.e.a. ook in elkaar zou kunnen zitten.

War over Iraq
Het tweede meest opvallende nieuwsfeit dat ik me herinner, waren de aanvallen op Irak. Het begon ooit met een aanval op Koeweit, het was de opkomst van CNN en kreeg een vervolg met de tweede Irak oorlog.

Had de eerste oorlog nog een verklaarbare start, bij de tweede oorlog lag het er al zo dik bovenop dat er niets klopte van de argumenten. Amerika had besloten en trok de rest van de wereld er gewoon in mee. Wat bleek na afloop: de massa vernietigingswapens werden nooit gevonden.

Misschien wel de twee grootste wereld-gebeurtenissen in mijn leven, bleken achteraf een complot te zijn. En wat zien we nu gebeuren: de mensen die over complotten spreken worden afgedaan als gek en gevaarlijk! Niet om serieus te nemen, wel om te bestrijden.

Wanneer ik, vanuit mijn eigen ervaring kijk naar deze situaties, lijkt het me aannemelijk dat we als mensheid met complotten te maken hebben. Vanuit het perspectief van bewustzijnsontwikkeling laat het zich eveneens verklaren:

De mensheid is in de afgelopen decennia met volle kracht door de modi van ‘het reageren’ en ‘het denken’ getrokken. Logischerwijze staat als volgende modus ‘het hart’ voor de deur.

Dat vraagt erom dat geheimen uit de afgelopen decennia naar de oppervlakte komen en dat we hierbij weerstand ervaren. Het belang is niet om te straffen, dat hoort bij de vorige modus. Het belang is om bij heling en vergeving te komen.

De toenemende globale censurering is een van de vormen waarin deze weerstand zichtbaar wordt.

Natuurlijk schuilt er veel angst onder. Angst om verantwoording over je daden af te moeten leggen. En misschien nog wel erger, angst om je bezittingen kwijt te raken. Je zult maar lid zijn van een presidentiële familie.

Maar houd er ook bewustzijn in. Waak ervoor niet het pad van vergelding op te willen stappen. Daarmee blijf je hangen in de vorige fase van je ontwikkeling en die zijn we nu net aan het afsluiten. De complotten hadden hun functie. Ze hebben een ontwikkeling in gang gezet, hoe pijnlijk deze ook was.

Dus is het belangrijk dat de grote complotten erkenning krijgen. Niet om te negeren, niet om te straffen maar om te helen en vergeven. Nelson Mandela heeft laten zien hoe het grote wrede slavernij complot een liefdevolle ontknoping kon krijgen.

Maar hij kon het niet alleen. Dit is de tijd waarop de Nelson Mandela in ieder mens wordt aangesproken. Dus informeer jezelf, er is genoeg te vinden. Ontwikkel je bewustzijn en draag bij aan het zetten van de volgende stap van de mensheid.

Mijn opa zij altijd: die eerste mens is nooit op de maan geweest. De hele familie lachte om de gekke oude man. Inmiddels vraag ik me af, wat hij eigenlijk wist. Ik zou er graag nog eens met hem over spreken.

 

Respect voor onze kinderen

Respect voor onze kinderen

Het klinkt als een vreemde titel. Want wie heeft er nou geen respect voor onze kinderen. Maar toch lijken we er iets vreemds in te doen:

Zo was er een Amerikaanse president die zijn goedkeuring had verleend aan het scheiden van ouders en hun kinderen, wanneer zij als vluchteling over de Mexicaanse grens trokken. Het veroorzaakte een schokgolf over de wereld en snel trok hij zijn maatregel weer in. Maar zijn overheidsapparaat had het wel bedacht en in werking gesteld. Dit was geen eenmansactie.

Dan was er de Europese unie die besloot tot het faciliteren van detentiecentra in Noord Afrika, om de vluchtelingenstroom tegen te houden. Het behoeft weinig toelichting dat kinderen ook hier de grootste slachtoffers van worden. Brussel heeft zich dit vast wel bedacht, maar vond het minder belangrijk dan het eigen maatschappelijk belang.

En dan in ons eigen land. Een middelbare school voldoet niet aan de administratieve verplichtingen. En vervolgens wordt het diploma van net geslaagde kinderen afgenomen. De minister verdedigt de maatregel en zoekt naar een oplossing.

Maar was het uberhaupt nodig om kinderen op deze manier te straffen voor een falend systeem? Was het zoveel slechter geweest om een maatregel te nemen met ingang van het nieuwe schooljaar? Ook dit was geen eenmansactie en liefdevol was het al helemaal niet.

Kortom, het lijkt erop dat we, van ver weg tot heel dicht bij huis, het respect voor onze kinderen aan het verliezen zijn. Alsof het systeem belangrijker is geworden dan onze kinderen. Alsof kinderen mogen worden opgeofferd voor het maatschappelijk belang? Komt het omdat de maatschappij vergrijst?

Velen, groot en klein hebben hun verontwaardiging uitgesproken over de Nazi kampen waarin ouders en kinderen werden gescheiden. Het was toen barbaars, maar ook nu lijken we barbaars met onze kinderen om te gaan.

Gebrek aan respect voor onze kinderen, kan zomaar leiden tot volwassenen die een gebrek aan respect voor de maatschappij hebben. En wees je ervan bewust dat, wanneer iemand een overtuiging heeft gevormd, deze niet vanzelf uit zijn systeem is verdwenen.

Het is wellicht de grootst mogelijke vorm van maatschappelijke zelf ondermijning.
Dus laten we respectvol met onze kinderen omgaan.

Brieven aan Europa – 1 –

Brieven aan Europa

Beste Europa

Zolang als we elkaar kennen voel ik onze verbinding. Maar we hebben al een tijdje geen contact meer met elkaar gehad. En omdat ik je beschouw als een oude vriend, leek het me zinvol om iets van mijn gedachten met je te delen. Want je kent me, ik val nog steeds graag ‘met de deur in huis’:

Je lijkt je deze dagen te bevinden in een fase van verwarring. Alsof je jezelf wilt terugtrekken, achter de grenzen van je lidstaten. Wat ik bijvoorbeeld herken in de opkomst van je populistische stromen.

Anderzijds zie ik hoe jouw politieke leiders, op een bijna autoritaire wijze, hun best doen om je macht in Brussel te bundelen. Ook de wijze waarop je met je vluchtelingen vraagstuk omgaat, zie ik als een mooi voorbeeld hiervan.

En dan zijn er je geldstromen. Tamelijk onzichtbaar voer je een monetaire beleid, naar geheel eigen principes. Waarbij ik je op ondoorzichtige wijze geld zie scheppen en waarin je commerciële banken een vreemde rol laat spelen.

Over-all is bij mij het beeld ontstaan, van een sterk reagerende modus. Alsof je je gedrag vooral laat bepalen door angst voor de wereld om je heen. Waarbij economie en technologische innovatie je belangrijkste antwoorden zijn, op de vragen over jouw toekomst. Je voelt afstandelijker dan toen we lang geleden, samen begonnen.

Wanneer ik naar je kijk vanuit mijn professie, zou ik zeggen dat je leeft vanuit je onbewuste wil. Daarmee bedoel ik de onderste lagen van ons bewustzijn. Daar waar de angst, het reageren, emoties en rationele afwegingen ons gedrag bepalen.

Je oogt nogal hulpeloos te midden van de veranderende wereldorde. Waarin de grote keuzes bepaald lijken te worden door Trump, Poetin, China en de eigenaren van het grootkapitaal.

De machtige positie die je wist te verkrijgen, ten tijde van de val van de Berlijnse muur, lijkt weer even snel uit je handen te zijn geglipt. Alsof de financiële crisis van 2008 genoeg was, om je zelfvertrouwen omver te blazen.

Ik keer nog even terug naar mijn perspectief van menselijke bewustzijnsontwikkeling. Van daaruit zou ik je kunnen zeggen dat het tijd is om afscheid te nemen van je onbewuste ‘kindfase’. Wellicht is het tijd om van je pubertijd over te gaan naar meer volwassenheid.

Dat is niet alleen maar een kwestie van gewoon ouder worden. Het vergt een proces van innerlijke bezinning. Een ontwikkeling waarbij je de bewuste modus van het hart, meeneemt in de keuzes die je maakt.

Het lijkt de hoogste tijd om te ontwaken in de volwassen wereld en je eigen verantwoordelijkheid te gaan dragen. Dus misschien is het wel niet zo verstandig, om jezelf in je eigen kamer op te sluiten. Het vraagt moed, om vanuit je eigen verlangens deel te nemen aan het geopolitieke veld.

Misschien is het wel tijd dat je bezig gaat met het ontwikkelen van een eigen visie op de toekomst. Met andere woorden, welke rol zou je in de wereld willen spelen? Waar ligt jouw kracht, waar ligt je uitdaging? Welke aspecten zou jij willen ontwikkelen?

Om deze vragen te kunnen beantwoorden is het onvermijdelijk om te kijken naar wat er in de wereld gaande is. Je zult merken dat je belangstelling dan verschuift naar onderwerpen als leefbaarheid, globale veiligheid, voedsel- en energie voorziening, milieu, menselijke ontwikkeling, spiritualiteit.

Door het vinden van je eigen antwoorden op deze vragen, creëer je een fijne basis voor je eigen toekomst. Dat geeft een houvast aan je inwoners en maakt het mogelijk om meer van je potentieel te gebruiken.

Natuurlijk is dat een complex vraagstuk. Want hoe krijg je die grote gemeenschap binnen je grenzen zover, om met elkaar over deze onderwerpen na te denken. Ik denk dat de antwoorden dichterbij zijn dan je denkt.

Mijn eerst vraag aan je zou zijn: wat heb je nodig om tot een antwoord op deze vragen te kunnen komen?

In de eerste plaats zijn daar je emoties en je gevoel. Wie anders dan jouw Zuid-Europeanen, zouden beter in staat zijn om deze component voor je in te brengen?

In de tweede plaats vraagt het om verstand en geestkracht. Deze componenten lijken me bij uitstek geschikt voor je Noord-Europese inwoners.

Dan is er natuurlijk je hart, waarin de weging plaats vindt of iets liefdevol is voor jezelf en je omgeving. Voor het gemak omschrijf ik liefde even als vrijheid. Dan kun je misschien wel voorstellen, dat juist je decennialang onderdrukte Oost-Europeanen, uitstekend in staat zijn om te voelen wanneer ergens geen vrijheid in zit.

Dus om jezelf te transformeren naar een volgende stap, zou jouw Raad van Europa een evenredige vertegenwoordiging uit deze drie groepen kunnen bevatten.

Maar ik snap ook je argument dat een groep van zes Zuid-, Noord- en Oost-Europeanen snel tot een besluiteloos geheel zou kunnen vervallen.

Gelukkig beschik je al heel lang over een orgaan, dat in staat is gebleken om aan deze rol invulling te geven: het zijn je vorstenhuizen. Ze vertegenwoordigen een groot machtsblok, zonder directe invloed op je huidige beleid. Door twee afgevaardigden vanuit de vorstenhuizen, zou je het proces kunnen laten leiden.

Omdat ook je hogere modi, waar zich bijvoorbeeld je spiritualiteit bevindt, van belang zijn behoeft ook deze component een invulling.

Religie speelt in deze tijd, binnen je grenzen een belangrijke rol. Al is het alleen maar om de zoektocht hoe ermee om te gaan. Binnen jouw grenzen, bevindt zich bovendien het hart van de christelijke kerk. Dus misschien is het wijs om ook een spirituele afvaardiging deel uit te laten maken, van je nieuwe Raad van Europa.

Samengevat zou je dan een groep van tien vertegenwoordigers hebben, die zich als centraal orgaan kunnen gaan bezighouden met een visie op je eigen plek in de wereld.

Natuurlijk ben je daarmee nog niet getransformeerd. Maar deze relatief eenvoudige combinatie van het potentieel binnen je grenzen, kan je wel een indruk geven over de rijkdom waarover je kunt beschikken. Het zou een eerste stap kunnen zijn in je transformatie.

Ik ben natuurlijk heel benieuwd naar je reactie op mijn ideeën. Maar omdat we elkaar al zo lang kennen, heb ik er alle vertrouwen in dat je ze op jouw manier zult overwegen. Tot wedenhoren, mijn beste.